Ben Lanetliyim

-1-

Merhaba çok sevdiğim okuyucularım. Hikayeyi düzenledim. Daha doğrusu düzenlemeye çalıştım. Fazla mantık hatası veya yazım hatalarını düzelttim. Bölümlerin kısalığı için özür diliyorum. Hikayeyi iki yıl önce yazmıştım ve şuan bu kadar kısa bölümler yazdığım için kendime kızıyorum.

İkinci kitap fikri var aklımda. Siz ne dersiniz? Eğer bu konu hakkında olumlu düşünüyorsunuz lütfen yorum yapın. Hepinizi çok seviyorum. İyi okumalar.

Yine yeni bir hayata, yeni bir okula başlamıştım. Bu okulda her şeyin daha iyi olacağı ile ilgili bir his vardı içimde. Hayatım taşınmak ve okul değiştirmek ile geçmişti bu zamana kadar. Şuan için istediğim tek şey burada bir düzen kurmaktı. Annem ve babamı kaybetmiştim. Onlar olmadan bir şeyler için uğraşmak cidden zordu benim için. Bana hiç istemediğim bir şeyi bırakıp gitmişlerdi.

Yeni okulumda ki ilk günümdü ve ben kimseyle arkadaş olmak hatta takılmak bile istemiyordum. Ama bunun nedeni kendimi düşünmem falan değildi. Onların iyiliğini düşünmemdi. Her neyse okula arabamla gelmiştim ve park ettikten sonra binaya doğru yürümeye başlamıştım.Herkes yeni kız olduğum için beni süzüyordu. Bu beni rahatsız etmişti. Elimdeki kitapları yere fırlatıp "Ne bakıyorsunuz!" diye bağırdım.

Kimse cevap veremedi ve bakışlarını farklı tarafa çevirdiler. Yaptıkları şey sinirimi bozmuştu.Tam kitaplarımı almak için yere eğilecek iken onları benim için zaten birinin topladığını fark ettim.Kitaplarımı toplayan çocukla bir kaç saniye boyunca birbirimize baktık.Kitaplarımı aldıktan sonra ayağa kalktı ve "Bunlar sana ait olmalı. Ben Adam bu arada." dedi ve gülümsedi.

Ben teşekkür ettikten sonra arkasını dönüp yürümeye başladı.Arkasından "Ben de Hanna! sorduğun için sağ ol." diye bağırdım.

Elini kaldırıp yürümeye devam etmişti. Fazla yakışıklı ve tatlı bir çocuktu. Ama sanırım onunla konuşmamam gerekiyordu.

İlk dersin zili çalmıştı.Sınıfa girdiğimde boş yerlere baktım. Adam'ın yanı boştu hatta gözleriyle bana resmen yanıma otursana demek istemişti.Başka boş yer var mı diye baktım.Diğer köşedeki en arka sıra boştu ve ben istemesem de o tarafa doğru yürümeye başladım.Yürürken Adam'a bakıp ona yapmacık bir gülümseme attım.Sonra sıraya geçip oturdum.Öğretmen sınıfa girmişti ve dakikalar sonra beklediğim soru gelmişti.Öğretmen bana "Kalkıp bize biraz kendinden bahseder misin?" dedi.

Ayağa kalıp "Bu benim değiştirdiğim 13. okul ve hiçbirinden atılarak ayrılmadım. Burada kimseyle fazla yakın olmak istemiyorum.Sadece sıradan birisi gibi görülmek istiyorum. Benimle ilgili bilmenizi istediğim tek şey adım ve soyadım.O da Hanna Dark." Kalkıp asi kız konuşmamı yaptıktan sonra sırama geri oturdum ve kafamı sıraya yaslayarak biraz uyumamın sakıncası olmayacağını düşündüm.

Zil çaldığında kalktım ve kitaplarımı çantama koyup sınıftan çıktım. İlk önce lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra biraz hava almak için bahçeye çıktım ve bir şeyler alıp atıştırdım.

Sınıfa geldikten sonra sırama geçtim ve çantamdan not defterimi ve kalemimi çıkardım. Daha sonra telefonumu elime alıp yeni yüklediğim oyunlardan birini açtım ve oynamaya başladım. Ders başlayınca telefonu sessize almaya gerek duymadan cebime sıkıştırdım. Zaten arayanın olacağını sanmıyordum.

Son derece sıkıcı geçen dersler ardından son derse gelmiştik ve bu mutlu hissetmemi sağlamıştı. Eve gidip film ve patlamış mısır ikilisiyle vakit geçirmek istiyordum artık. Son beş dakika kaldığını fark edince defterimi ve kalemimi çantama attım ve beklemeye başladım. Zil çaldıktan sonra sıradan kalktım. Tam sınıftan çıkacağım sırada birinin adımı söylemesi ile durdum ve arkamı döndüm. Adam'ın takıldığı gruptan bir kız bana seslenmişti. Kız yanıma geldi ve "Ben Faye." dedi kendini tanıtarak. Arkasında ki arkadaşlarını da benimle tanıştırdı ve "Güzel kızsın aslında niye kimseyle takılmak istemiyorsun?" diye sordu. Bu beklediğim bir soruydu aslında.