I'm A Psychopath? (COMPLETED ON DREAME!)

Chapter 5

CHAPTER 5

CELINA'S POV (MOM)

Arf! Arf!

Sinalubong ako ni snow, Shane's puppy. I ruffled her hair.

Habang pinaglalaruan ko ang balahibo ni snow, napatitig ako sa nakita. Napansin kong parang may natuyong dugo sa balahibo nya.

Where did that came from?

"Shane? Shane?" She's not here. Nagpa enroll na ata.

"Ah celine. Umalis na si shane kanina. Magpapa enroll daw. Hindi na nga kumain yung batang yun hay nako." Sumulpot si manang beth galing kusina.

"Is that so manang? Then where's blizz? Shane mentioned on the phone call a while ago that she didn't saw her sister." It's so strange. Blizz always ask permission when she goes out.

"Ay aba ewan ko don sa batang iyon. Hindi ko rin nakita dito eh."

"That's not blizz." I said, getting worried.

"Maging ako ay nagtataka na. Laging nagpapa alam ang batang iyon. Oh di kaya mag iiwan sya ng note at ididikit sa refrigerator pero tinignan ko wala naman." Manang says with a hint of concern on her voice.

I'm so worried about her. Where are you blizz? 

"O sya, Magluluto na ako. Magpahinga ka na celine. Alam kong pagod ka." And then manang goes to the kitchen.

I'm so exhausted and at the same time worried about my daughter. Umakyat na ako sa taas papunta sa kwarto ko. Sumunod si snow saken.

"Ang dilim naman dito sa hallway." I clicked the switch and the light spread through the whole hallway.

Snow is in front of blizz's room. What is she doing? She's playing something round. A ball?

I walked towards her. I grab the round thingy she's playing, kulay puti? Binaligtad ko ito, nabato ko ito sa sobrang gulat. I-is that an eye?

Gumulong gulong ito malapit sa akin at nagstop. Nakatitig ito saken.

"AHHHHHHH!"

*everything went black*

THIRD PERSON'S POV

Nahimatay si celine dahil sa kanyang nakita. Kinain ni snow ang mata. Mata ng kapatid ng kanyang amo, si blizz. Si snow rin ang kumain ng ibang parte ng katawan nito.

Samantala, si manang beth ay nakarinig ng kalabog mula sa itaas. Dali-dali itong umakyat sa taas. Nakita nya ang kanyang amo na si celine na nakahandusay sa sahig, walang malay.

"Ay jusko! Celine! Celine! Gumising ka riyan!" Pilit niyuyugyog ng kasambahay na si manang beth ang kanyang amo.

Napansin nyang may kinakain na kung ano ang asong si snow. Pilit nyang binubuka ang bunganga nito. Nang mabuka nya, kinuha nya ang bilog na bagay na nginunguya ng aso.

Nagulantang din sya sa kanyang nakita.

"M-mata. Kaninong mata ito jusko! Panginoon!" Nangangatal ang kanyang labi sa nakita.

"Tulong! Tulungan nyo ako! Si celine! Jusko." Hindi nya alam ang kanyang gagawin. Gulat na gulat pa rin sya sa kanyang nakita.

Nang marinig ng driver nilang si manong ruben ang sigaw ni manang beth, dali dali itong pumunta sa pinagmulan ng sigaw. Binuhat nya ang kanyang amo at pilit ka kinakausap ang pawisan at tulalang si manang beth.

"Beth? Anong nangyayari dito? Bakit nawalan ng malay si ma'am celine?" Ngunit parang wala pa rin itong naririnig. Bulong lang ito ng bulong habang nanginginig ang kanyang mga kamay.