Our Real Love by A.B.Castueras (3RD BOOK OF SMITH TRILOGY)

Our Real Love (Chapter 23.1)

(NOTE: HINDI KO NA PO MA-EDIT SO EXPECT NA MAY MGA MALI SA GRAMMAR AT SPELLING. KUNG MAY MAJOR MALI DIN KAYONG MAPANSIN, PLEASE COMMENT NA LANG. SORRRRY. FREE WRITING LANG AKO DAHIL WALANG TIME. TYPE NG TYPE NG TYPE.)  

Our Real Love

Chapter 23: "Real Love Remains..."

Part 1 of 4

LILIAN

Five days to go at kasal na namin ni Tyler.

At last, we've both made it. Matagal-tagal na rin simula nang mag-decide ako na mag-stay sa Philippines. After ko matapos ang urgent project na gusto ng kumukuha sa 'king agent na ayusin ko sa Europe, umuwi na ako kaagad.

Habang nasa ibang bansa naman ang halos lahat sa mga kaibigan namin, we've both chose to stay here in the Philippines para ituloy ang napili naming career and business.

Ako, balik sa charity and freelance photography, at siya naman ay nag-concentrate na sa pagpapalaki ng farm venture niya. Kung marami akong nahikayat through my blog para mas dumami ang volunteer at donors sa sarili kong charity, gano'n din kay Tyler. Bukod sa paglaki ng farm niya na hindi lang nagfo-focus sa fruits, vegetables, herbs, and medicinal plants – may farm animals na rin siyang pinararami.

He encouraged me to help him sa farm business lalo na at maraming restaurants, stores, and private individuals na gustong magkaroon ng farm products niya. I obliged happily, of course.

And then I recommended na pasukin namin ang ecofarm tourism, to which we got greater success. Na-feature na sa iba't ibang blogs, vlogs, and tv networks ang lugar namin. Yah, namin. He always tell me na ituring ko na raw na akin ang lahat na meron siya.

Hopefully, magtuloy-tuloy pa ang paglago ng mga activities namin.

"I'm so sorry po talaga for the additional dishes. Ngayon lang din po kasi kami na-inform na may tatlo kaming bisita na allergic sa any meat, so we have to add more dishes for them," I explained.

Tita Candice waved her hand as if she's stopping me from my non-sense.

"But, really, that's hilarious. They're missing the juicy part of life, you know. Anyways~ their business, not mine. That's nothing, my dear. Don't worry. We'll handle that."

"Thank you. I'm worried po kasi kay..."

"Kay Mom? Oh, no. Don't worry. The only thing na dapat maging worried ka for my mom is kapag hindi na sila nag-away ng Dad ko. Like...you know already, right?"

I chuckled. "Yes, alam ko po 'yan."

Si Tyler ang nag-recommend ng restaurant nina Tita Candice for our wedding. Ang nakausap ko for the planning of our wedding dishes ay ang Mom and Dad niya...sina Mr. and Mrs. Laxamana. And yes, nag-aaway pa nga sila noon nang datnan namin ni Tyler sa resto. Pero he assured me that everything's fine...

"Don't worry, ganyan lang talaga sila. Lagi silang nag-aaway sabi ni Dad. Lambingan daw nila 'yan."

"NYAHAHAHA!"

Parehas kaming napatingin ni Tita Candice sa may kitchen door. Lumabas from there si Tito Bradley, husband of Tita Candice. Umakbay naman siya kay Tita pagkarating niya sa side namin.