His Slave

Chapter 31

"Asan ka na?"

"Sorry Aiah, matatagalan pa ata kami dito." sagot ni Myr sa kabilang linya.

"Ganon ba... Sige, gagawan ko na lang ng paraan."

"Wag na. Maghintay ka na lang dyan. May kukuha na sa'yo. Kita na lang tayo sa resort, ok? Bye!"

"Myr? Hello Myr?" sabay tingin ko sa phone. Kukuha? Hindi man lang niya sinabi kung sino.

I went back checking the things I've packed at baka may nakalimutan ako. Nang masigurado ko ng wala ng kulang ay agad akong nagshower. After I took a shower I wear my white v-neck tshirt and navy blue high waisted jeans. I tied the front part of my shirt making it looked like a crop top.

I hurriedly blow dried my hair. At baka dumating na 'yung sundo ko any minute now. Nang matuyo na ang buhok ko ay kinuha ko ang white gold necklace sa aking jewelry box at sinuot 'to. As I touch its pendant I took a breathe. And I placed it under my tshirt, hiding it.

I didn't bother wearing make-up. Kung dati mahilig akong magconcealer para matakpan ko 'yung freckles ko, ngayon ay hindi na. I started appreciating it when I was in England. My other co-models would apply some make-up just to fake some freckles on their face.

When suddenly the door bell ring. 'Yun na siguro ang sundo ko. Nagmadali akong e-messy bun ang buhok ko. Nang matapos na ako ay agad akong tumakbo papunta sa pintuan.

I opened the door with a smile on my face. "Hi." bati ni Gin. Biglang nawala ang ngiti sa mga labi ko.

"Hi? I-Ikaw ang sundo ko?"

He nodded. "Hindi mo man lang ba ako papapasukin?"

"Ah s-sorry..." as I widely opened the door and let him come in. "You need anything Mr. Monteverde?"

"No, I'm good. Ready to go?" tanong niya.

"Ah Oo, teka at kukunin ko lang ang bag ko." sabi ko at naglakad papunta sa aking kwarto. I grab my huge shoulder bag and went outside my room. Nang bigla niya akong sinalubong at kinuha ang nakasukbit kong bag. "H-Hindi na--"

"Ako na. Let's go?" he said cutting me off. I didn't bother arguing to him. "O-Ok.."

Nang makarating na kami ng basement ay sinundan ko lang siya sa paglakad. Hanggang sa huminto siya sa tapat ng black Mustang. He opened the car door for me. "Thanks." aakma na sana akong kukunin ang bag ko ngunit mabilis siyang nag-iwas. "I got this." sabi niya.

Huminga ako ng malalim. "Fine." sabay pasok ko sa kotse. He shut the door, umikot siya sa harapan at naupo sa driver seat. And he put my bag at the back seat.

He revved the engine for a few seconds. "Let's go?" he uttered and I nodded.

Nakalipas na ang isang oras magmula ng nakaalis na kami ng condo. The whole hour we just stayed quiet. Tumikhim ako ng maramdamang medyo natutuyo na ang lalamunan ko. I need something to drink. And honestly, gutom na din ako. I haven't eat any since this morning at malapit ng mag-lunch time.

"Are you ok?" tanong niya.

"Are we there yet?"

"Medyo malayo pa tayo... 2 more hours. May kailangan ka ba?"

Agad naman akong umiling. "Wala." 2 more hours?! Ang layo pa pala. Uhaw na uhaw na ako at nakakahiya naman kung mag-stop over pa kami.

"Gutom ka na?"

"No!" I shook my head. "Hindi--" When suddenly my stomach growled. Biglang nag-init ang pisngi ko. He grinned. "W-We can stop by in a fastfood restaurant. Just hang in there." sabi niya habang pinipigilang ang kanyang tawa.