Συνάντηση με το παρελθόν

Start from the beginning
                                    

"Έλα μωρέ Έιντζελ, τι θέλεις να πέσω στα γόνατα να σε παρακαλάω;"

Η Έιντζελ ξεφύσσηξε καταθέτοντας τα όπλα.

"Καλά,εντάξει,θα μείνω" του είπε με βαριά καρδιά.

Είχαν μαζευτεί όλοι στην μεγάλη αίθουσα συσκέψεων και περίμεναν τον Άραβα μεγιστάνα, όπως τον είχε αποκαλέσει ο Μάικλ.
Η Έιντζελ είχε πεταχτεί λίγο στο μπάνιο να ελέγχει την εμφάνιση της.
Κοιτάχτηκε στον τεράστιο καθρέπτη, ίσιωσε τα ρούχα της και έφτιαξε το μακιγιάζ της.

Κοιτάχτηκε στον τεράστιο καθρέπτη, ίσιωσε τα ρούχα της και έφτιαξε το μακιγιάζ της

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Η τελική εικόνα την είχε αφήσει ευχαριστημένη.
Η κόκκινη μπλούζα με το ελάχιστο ντεκολτέ την έδειχνε ελκυστική και σε συνδιασμό με το γκρί στενό παντελόνι που είχε διαλέξει το πρωί ολοκλήρωναν μια εικόνα που την άφησε ικανοποιημένη.
Βγήκε απ' το μπάνιο και με γρήγορα βήματα κατευθύνθηκε στην αίθουσα συσκέψεων.

Μόλις έμπαινε στην πόρτα άκουσε την φωνή του αφεντικού της.

"Ααα,να και η δεσποινίς Μίλλερ. Κύριε Ούλντιναρ να σας γνωρίσω και το άλλο άτομο που δούλεψε για την σύνταξη των εγγράφων που ζητήσατε.Οτι απορίες έχετε θα απευθυνθείτε σ' αυτούς."

Η Έιντζελ είχε απλώσει το χέρι της για να χαιρετήσει τον άντρα μπροστά της που μέχρι αυτή την στιγμή της είχε γυρισμένη την πλάτη.
Μόλις έστρεψε το σώμα του προς το μέρος της έμεινε σαν χαμένη να κοιτάζει τα γαλανά μάτια του.
Το χέρι της είχε μείνει μετέωρο ενώ στο πρόσωπο της είχε ζωγραφιστεί η έκπληξη.
Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε.
Εκείνος στεκόταν μπροστά της με το ίδιο έκπληκτο βλέμμα.
Το χέρι του απλώθηκε και έσφιξε το δικό της με μια τυπική χειραψία.
Το κεφάλι της άρχισε ξαφνικά να γυρίζει αφού μια έντονη ζάλη έκανε την εμφάνιση της.
Σιγά σιγά η μορφή του σκοτείνιαζε μπρος στα μάτια της.
Το τελευταίο πράγμα που κατάλαβε ήταν τα στιβαρά του χέρια γύρω απ' το σώμα της πρίν χάσει τελείως τις αισθήσεις της.

Μόλις άνοιξε τα μάτια της το πρώτο πράγμα που είδε ήταν το ανήσυχο βλέμμα του Μάικλ ακριβώς από πάνω της.
Ήταν ξαπλωμένη σ' έναν καναπέ.

"Ευτυχώς συνήρθες"της είπε με ανακούφιση.

Η Έιντζελ σήκωσε το σώμα της και κοίταξε τριγύρω.

"Η σύσκεψη;" ρώτησε θορυβημένη.

"Προγραμματίστηκε για αύριο το πρωί. Ο κύριος Ούλντιναρ δεν θέλησε να συνεχίσουμε χωρίς εσένα. Ανησύχησε πολύ για την υγεία σου,προσφέρθηκε να σε πάει στον γιατρό αλλά του εξήγησα οτι η λιποθυμία σου ήταν απ' την υπερκόπωση λόγω της εξαντλητικής ημέρας που είχες περάσει σήμερα."

Η Έιντζελ τον κοίταξε μ' ευγνωμοσύνη.
Μες στην άγνοια του την είχε σώσει από μια δυσάρεστη κατάσταση.
Το τελευταίο που ήθελε ήταν να την πήγαινε ο Μπαράκ στο γιατρό και να μάθαινε για την εγκυμοσύνη της.

"Σ' ευχαριστώ" του είπε προσπαθώντας να σχηματίσει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της.

"Δεν χρειάζεται να μ' ευχαριστείς.
Θέλεις να σε πάω σπίτι σου;"

Η Έιντζελ σηκώθηκε όρθια.

"Όχι σ' ευχαριστώ,είμαι καλά τώρα, λίγο ύπνο χρειάζομαι μόνο" του απάντησε ενώ βημάτιζε προς την έξοδο.

Μόλις πέρασε την εξώπορτα άκουσε την φωνή του Μπαράκ να φωνάζει τ' όνομα της.
Το σώμα της κοκκάλωσε στο άκουσμα του.
Γύρισε αργά και τον είδε να πλησιάζει με σταθερά βήματα κοντά της.

Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18Where stories live. Discover now