Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18

Ρίξη σχέσεων

Η Έιντζελ αφού ντύθηκε κάθησε με τρεμάμενα πόδια στην άκρη του κρεβατιού.
Το βλέμμα της έπεσε στην κόκκινη στάμπα.
Πως μπόρεσε να της το κάνει αυτό;
Αυτός ορκιζόταν πως την αγαπούσε, της έλεγε να μην φοβάται θα είναι αυτός δίπλα της.
Ψεύτικα λόγια,χωρίς καμία σημασία!

Το κορμί της τραντάχθηκε από λυγμούς.
Δεν μπορούσε να μείνει άλλο εδώ, πονούσε η ψυχή της.
Πήρε το τηλέφωνο και πληκτρολόγησε τον αριθμό του Ομέρ.
Ύστερα από μερικά κουδουνίσματα άκουσε την φωνή του.

"Ομέρ" του είπε ανάμεσα σε λυγμούς.

"Έιντζελ,εσύ είσαι;" άκουσε την ανήσυχη φωνή του.

"Έλα να με πάρεις από εδώ" του είπε παρακαλώντας.

"Τι έγινε μικρή;"

"Μην ρωτάς,μόνο έλα γρήγορα."

"Έρχομαι" άκουσε ανακουφισμένη πρίν κλείσει το τηλέφωνο.

Σε λιγότερο από μισή ώρα ο Ομέρ ήταν στην έπαυλη.
Μπήκε μέσα και έτρεξε στο δωμάτιο της.
Την βρήκε κουλουριασμένη σε μια γωνία με τα μάτια της κατακόκκινα.

"Ο Μπαράκ έμαθε τα πάντα" του είπε με αργή,τρεμάμενη φωνη.

Ο άντρας βλαστήμισε από μέσα του.
Πώς στο διάβολο έγινε αυτό;
Περιέφερε το βλέμμα του στον χώρο και έμεινε μαρμαρωμένος
να κοιτάζει το κρεββάτι.

"Τι σου έκανε;"την ρώτησε με σκληρό τρόπο.

Μέσα του ήξερε τι είχε συμβεί,όλα σ' αυτό το δωμάτιο μαρτυρούσαν αυτό που δεν ήθελε να πιστέψει.
Ο γιός του,ο δικός του γιός πως μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο!

Άπλωσε τα χέρια του και την σήκωσε από κάτω.

"Πάμε να φύγουμε απο 'δω" της είπε, ενώ τύλιγε το χέρι του γύρω της στηρίζοντας το εύθραυστο κορμί της.

Την μετέφερε στο σπίτι του και την έβαλε να ξαπλώσει.
Της συμπεριφερόταν σαν να ήταν ένα μικρό πληγωμένο παιδάκι.
Στην ουσία αυτό ήταν,τα δεκαεννιά της χρόνια δεν την έκαναν γυναίκα.
Ήταν ακόμα παιδί!
Εσύ φταις για οτι συνέβη, κατηγόρησε τον εαυτό του.
Ένιωθε σαν ηθικός αυτουργός σ' αυτό το έγκλημα.
Γιατί μπορεί να μην υπήρχε πτώμα αλλά φόνος υπήρχε.
Ο Μπαράκ θόλωμενός απ' την οργή του είχε σκοτώσει την ψυχή της Έιντζελ.
Τίποτα δεν είχε πάει όπως τα είχε υπολογίσει.
Όταν είχε αγοράσει την κοπέλα απ' αυτά τα καθάρματα το μόνο που σκεφτόταν ήταν να ξυπνήσει την καρδιά του γιού του,να την κάνει να κτυπήσει ξανά.
Και το 'χε καταφέρει.
Το ότι η κοπέλα ερωτεύτηκε τον γιό του ήταν θείο δώρο.
Πίστευε πως όλα θα πήγαιναν καλά από 'δω και πέρα.
Είχε τολμήσει να πιστέψει ότι η σχέση τους θα 'φτάνε στον γάμο και στην δημιουργία οικογένειας.
Σ' ενα παιδί, ένα εγγονάκι που ποθούσε όσο τίποτα άλλο στην ζωή του.
Όταν έχασαν την μικρή Εσμεράι δεν πόνεσε μόνο ο Μπαράκ αλλά κι αυτός.
Κι όσο έβλεπε τον γιό του να βυθίζεται μέσα στην απόγνωση ο πόνος του μεγάλωνε περισσότερο.
Γι' αυτό είχε πάρει αυτή την απόφαση, γιατί το σπινθηροβόλο βλέμμα της Έιντζελ του είχε γεννήσει μια αχτίδα ελπίδας.
Και τώρα αυτός ο ανόητος ο γιός του παρασυρόμενος απ' τον θυμό του τα είχε καταστρέψει όλα.

Ο Μπαράκ είχε κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και δεν θα του το συγχωρούσε με τίποτα!

Άνοιξε αθόρυβα την πόρτα του υπνοδωμάτιου,ήθελε να σιγουρευτεί οτι η Έιντζελ ήταν εντάξει,πρίν φύγει.
Η κοπέλα είχε κλειστά τα μάτια, φαινόταν οτι την είχε πάρει ο ύπνος.
Έκλεισε την πόρτα το ίδιο αθόρυβα και βάδισε προς την έξοδο.
Είχε έρθει η ώρα να λογαριαστούν με τον γιό του.
Ένας έντονος πόνος υπήρχε στην καρδιά του.
Ήξερε πως η ρίξη ανάμεσα τους ήταν πλέον αναπόφευκτη!