From My Love Rebounder To Husband (COMPLETED)

Chapter 3

YOHANN'S  POV

I've just known na hiwalay na pala sina Aemie at Vencean. Di ko alam kung magiging malungkot ba ako dahil alam ko ngayon ay alam kong nasasaktan pa din ang babaeng mahal ko sa nangyari or magiging masaya ako dahil may chance na maging kami.

Aemie Gray, matagal ko na siyang kilala simula nung 1st year college kami. She's a busy student plano ko sana siyang ligawan pero mas nauna si Vencean sa kanya. Nakakabading man pero aaminin kong nang naging sila ay nasaktan ako. Matagal na akong may pagtingin kay Aemie, in a good way. She's a cheering lady, happy, and beautiful.

But I don't know, kung ano ngayon ang mararamdaman niya. Matagal ko na siyang sinusulyapan kahit nasa malayo pero kahit ni minsan di niya ako magawang tignan man lang.

Siguro nagtataka kayo kung bakit alam ko na naghiwalay sila nuh? I'm not her stalker I want her to have her privacy pero etong kaibigan ko aksidente nakita si aemie na lumabas sa condo ni Vencean na umiiyak. And he jump into a conclusion na baka nag break na kasi ng umalis si aemie may babae din ang sunod na umalis.

Tssk, when I heard his story gusto kong suntukin si Vencean. Sinayang niya ang pagkakataon, ang taon na nagsama sila sinayang niya lang. Ipinaubaya ko na si aemie sa kanya dahil akala ko sila na talaga, sinubukan ko na ngang mag move on at tumingin sa ibang babae, ngunit dahil sa narinig ko I will do my best to catch her attention this time.

I know her heart is wounded by the scratch of pain that Vencean had done, but I'm willing to be her rebounder mawala lang ang sakit na maramdaman niya at makamove on kay Vencean.

Sound foolishness right? Nah, I just love her. And I can't afford seeing her na nasasaktan.

Nandito ako ngayon sa field malapit sa punuan wala pa naman akong klase mamaya pa. Dito ako madalas tumambay dahil dito sa view na ito kitang kita ko si aemie kahit di niya ako nakikita.

I wave my hands to catch her attention and di nga ako nabigo dahil nakuha ko ang kanyang attention. I get my paper and get a pilot and write a big "HI" enough for her na makita niya. May mga estudyanteng patingin tingin sa akin, bahala sila.

Kumunot ang noo niya dahil sa sinulat ko. Siguro for her to understand, kumuha din siya ng paper and she write also "WHO YOU?"

ouch naman, sa bagay sino ba naman ako sa buhay niya. I write again "OUCH" para malaman niyang nasaktan ako. And again she write and "I DON'T KNOW YOU. WHO ARE YOU?" yan ang sabi niya. Makikilala mo din ako Aemie, sabi ko sa isipan ko atleast in this way di niya maisip ang ex niya.

Sa halip na sagutin siya eto ang sinulat ko "I'M YOURS, WILL YOU BE MINE?" nakita ko ang paglaki ng mata niya gusto ko matawa dahil sa reaction niya. Pero seryoso ako. Sumulat na naman siya at "BUT YOU'RE UGLY" ahahaa ako pangit? talaga lang huh?

"NO I'M NOT AND WE'RE MEANT TO BE." Sulat ko. Nakita kong tinawag siya ng kaibigan niya na palagi niyang kasama lagi. And I guess hanggan doon na lang din ang ginawa namin kanina.

I look in my watch at malapit na magtime. Punta na lang muna ako sa canteen. Pamatay oras..

AEMIE'S POV

Di ko nakita ang lalaki kanina sa pwesto niya. Sino kaya yun? Grabe naman yun maka sulat, pero nasaan kaya yun. Dumiretso kami sa canteen dahil nagugutom na daw si bok. Kahit kailan talaga palaging nagugutom. Mamaya nanaman kakain na naman yan. Dahil din free ako ngayon makaka paghinga ang isip at puso ko.

Naalala ko tuloy sa mga ganitong oras ko kasama ko si Cean na pumupunta ng canteen at sabat kami kumakain. It's hard to move on knowing na every corners dito sa paaralan ay may mga memories kaming iniwan.