ჯობდა ზევით დავრჩენილიყავი და რაც ახლა დავინახე არ დამენახა. ჩემს წინ წინსაფარში გამოწყობილი ჰარი დგას და გასქურასთან რაღაცას აკეთებს არ შევუმჩნევივარ.
-მმჰჰ...
ჩავახველე თუ არა ეგრევე გამოიხედა და გამიღიმა, შემდეგ ჩემსკენ წამოვიდა თავისი დიდი ხელები წელზე შემახო და თავისკენ მიმწია, ტუჩებზე დაუკითხავათ დამეწაფა. ეგრევე გამოვიწია სახეზე გაკვირვება ეტყობოდა.
-რას აკეთებ!?
ოდნავ ხმამაღლა მომივიდა ოდნავ ჩაიცინა და უკან წავიდა თეფში აიღო მაგიდაზე დადო შემდეგ წინსაფარი მოიხსნა, ჩემსკენ წამოვიდა მე თანდათან უკან ვიხევ რამოდენიმე წამში კი კედელზე ვარ აკრული ჰარი კი ზევიდან გადმომცქეროდა ჩემზე ზომიერად მაღალი გახლდათ.
-ამმ....რას აკეთებ...
-ჩშშ...
ჩუმად მითხრა და ჩემს ტუჩებს დაეწეფა ჩემი ორივე ხელი კი მის დიდ ხელებში მოიქცია წინაღმდეგობას ვერ ვუწევდი ვცდილობდი გავწეულიყავი მაგრამ არმინდოდა მთელი სხეულით ავეკარი ხელები შემიშვა და მეც იმ წამსვე მოვშორდი
-რას აკეთებ რახდება ვერ გამიგია
-რახდებ? ამას შენ მეკითხები? გუშინ ხომ კარგად გინდოდა რომ მეკოცნა სანამ სახლში მოვიდოდით ჩემს ხელზე 2ჯერ გათავე
დასრულა თუ არა მისი ლოყა აწითლდა გავარტყი ისე მწარედ რომ მეც კი მეტკინა.
-გუშინ ნასვამი ვიყავი და შენ ჩემით მანიპულირებდი ჰარი!
-ხო არა შენთვითონ მთხოვდი რომ უფრო ღრმად....
-გაჩუმდი ჰარი! დატოვე ჩემი სახლი !
ეს სიტყვები როდესაც გაიგო გაფითრდა თავიდან მეგონა რომ ეწყინა მაგრამ როდესაც ჩაიცინა მივხდი რომ დამცინოდა.
-კარგი პატარავ - მითხრა და ცხვირზე გამეთამაშა - წავალ მაგრამ გახსოვდეს ერთ დღესაც დამირეკავ ამ სახლიდან რომ მოვიდე, მოვიდე და გასიამოვნო მაგრამ არვიცი შეიძლება არ მოვიდე ეს შენზეა დამოკიდებული -გაიცანი და ჩემი სახლი დატოვა ვიცი არასწორია რაც გავაკეთე მაგრამ ასე უნდა მოვქცეულიყავი.
***
-ქალბატონო სამანტა, სიყვარული არსებობს?
-ელი ხომ ასეა? - თავი დამიქნია - იქიდან დავიწყოთ რომ არსებობს ადამიანების ორი ჯგუფი ერთი ჯგუფია რომელთაც სიყვარულის სჯერათ, მეორე კი რომელთაც არ სჯერათ ისინი მუდამ კამათობენ ერთი მხარე ამბობს „სიყვარული არსებობს და მუდამ იარსებებს“ მეორე კი რომლებსაც რათქმაუნდა ადრე სჯეროდათ სიყვარულის მაგრამ ვიღაც იდიოტმა ან უტვინო ადამიანმა ატკინა გული ამბობს რომ „სიყვარული ილუზია მხოლოდ“ . მე არმინდა რომ ჩემი აზრი თავს მოგახვიო მაგრამ ეს ჩემი მოვალეობა, ჩემი მოვალეობაო რომ სიმართლე გითხრა და დაგეხმარო, სიყვარული არსებობს რათქმაუნდა მაგრამ მთავარია ვის როდის ეწვევა, არდაკარგო რწმენა რომ სიყვარული არ არსებობს, ეს სიტყვები მართალია ბანალურია მაგრამ მთელი გრძნობითა სავსე „მე შენ მიყვარხარ“ ეს ფრაზა ყველასთვის არის ცნობილი, ზოგს ჰგონია რომ ამ სიტყვებს ფასი გაუვიდა ან რაღაც, ელი შენს ასაკში ყველა ერთმანეთს სტკენთ გულს ყველა მოზარდს გგონიათ რომ თუ ერთმა ბიჭმა გული გატკინათ ყველა ეგეთია, ყველა ეგრე მოგექცევა მაგრამ ეს არასწორია! ყველა არა ეგეთი ყველა განსხვავებულია მთავარია შენ გჯეროდეს ამის.
-ქალბატონო სამანტა - შევაწყვეტინე
-სამანტა დამიძახე მხოლოდ საყვარელო - თანხმობის ნიშნათ თავი დამიქნია.
-მყავს მეგობრები რომლებსაც სიყვარულის სჯერათ ყოველთვის მეუბნებიან რომ არსებობს სიყვარული მაგრამ მე არასდროს ვუჯერებ მათ
-გული გატკინეს ვიცი ამასს ვგრძნობ მაგრამ იცოდე არასდროს არავისთვის არ ღირს ნერვიულობა, ვინც შენ გული გატკინა დამიჯერე საყვარელო შენზე უკეთეს ვერ იპოვის.
სიტყვები გამიწყდა როდესაც კარი ჰარიმ შემოგლიჯა ელიმ შეშინებული სახე მიიღო.
-ელი გთხოვ ხვალისთვის გადავდოთ კარგი?
მან თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია და ოთახი დატოვე.
-ჰარი რას აკეთებ?
-კიდევ ერთხელ, ისევ დამესიზმრა ჩემი და მას ჩემი დახმარება სჭირდება.
თქვა და მუხლებზე დაეცა თავი კი ხელებში ჩარგო იმ წამსვე მასთან აღმოვჩნდი, ხელები შემოვხვიე და ჩავეხუტე არც მე ვიცოდი რას ვაკეთებდი მართლა არვიცოდი მაგრამ მინდოდა რომ ჩავხუტებოდი და აღარ გამეშვა.
-რა გავაკეთო სამანტა?
-ჩშშ...უბრალოდ ჩამეხუტე
ხელები მაგრად შემომხვია.
-მაგიჟებ!
