Sersem Sevgilim

8.BÖLÜM

'' öfkeli ve endişeli gözlerle, sen böyle baktıkça aklıma babam geliyor ve...'' gözlerim dolmaya başlamıştı eski kötü anılarım yine gözümün önüne gelmişti.

Mert devam etmem için bana baktı ama ben devam edebilecek durumda değildim bu yüzden daha fazla anlatmadım.

'' boşver ya daha fazla gerilmeye gerek yok'' diyerek konuyu kapattım.

Mert derin bir nefes alıp önüne döndü.

'' tamam. bugün fazlasıyla yoruldun zaten daha fazla soru sormicam sende iyice dinlen ve kendine zarar vercek saçma şeyler yapma''

Şuan Mert'in beni düşünüyor olması yüzümü güldürmuştu yani mutlu etmişti.

'' tamam Mert bey '' deyip güldüm ve kapıyı açtım. Esila koştura koştura yanıma geldi.

'' yaa kızım naptın sen kendine'' Esila' nın elinden tutup koluna girdim ve '' şimdi onu bunu bırakta beni eve götür çok yorgunum bide ayağım fena ağrıyor'' dedim.

'' off gel buraya sakar kız''

Arabadan bir adım attıktan sonra arkamı dönmüştüm ki dönmemle birlikte korktum. Mert'in arkamda ne işi vardı acaba.

'' Mert napıyon arkamada Allah aşkına korktum''

ani bir çıkış yaparak kucağına aldı ve ne olduğunu anlamadım

'' hopp noluyoruz indir beni yere ''

'' seni bu şekilde bırakçak halim yok ya zaten de bıraksam sanki gidebileceksin''

'' doğru gidemicem ama insan bir müsade ister demi, bu ne terbiyesizlik canım ''

ben güzel güzel felsefe yaparken Mert içinden '' ya sabır kızım bi sus'' diyerek eve girdi.

Esila'ya baktığımda aptal aptal sırıtıyordu, ona 'ne gülüyorsun komik mi' diye baktım.

oda mimikleriye 'evet komik sanane ' der gibi baktı. o 5 dk içindesadece bakışlarımız konuşmuştu.

Esila: Mert Ada'nın odası yukarıda oraya bırakırsan seviniriz

Ortaya ciddimisiniz bakışı atıp '' oha anasını be sanarsınız kutu taşıyor''

Mert'in yüzünün gülmesiyle bu sefer sabır çeken ben oldum.

Odaya çıktıktan sonra Mert beni yatağa bırakıp Esila' ya döndü ve '' bu sakar sana emanet okula da bir hafta ara vericek doktor rapor yazdı zaten arada ben gelicem yanına''

'' teşekür ederiz herşey için ''

Esila '' önemli değil'' dedikten sonra Esila Mert'i geçirmek için onumla aşağı indi.

Benim şimdiden canım sıkılmıştı ben bir hafta evde patlarım ya napıcağım şimdi. Telefon için elimi cebime attım ve.... ve telefonum yok tüm ceplerimi kurcaladıktan sonra son olarak çantama baktım, yoktu 'inanmıyorum arabada düşmüş olmalı'

Hemen Esila' ya seslendim Allah'ım nolur Mert gitmemiş olsun.

Esila elinde tepsi ile içeri girince Mert'in gittiğini anladım ama ben yine de şansımı denemek için sordum.

'' Mert gittimi... nolur gitmedi de''

Elindeki tepsiyi kenara koyup yanıma oturdu ve '' gitti kuzum ben de sana açsındır diye birşeyler hazırlıyordum, noldu ağrı falan mı başladı'' diye sordu.

'' hayır ya telefonum yok kesin arabada kaldı''

''mal ya bende birşey oldu sandım, yarın gelicekmiş getirir merak etme''