Sabah uyandığımda dünden daha iyiydim ama hala biraz ağrım vardı . Yatağımdan kalkıp spor eşyalarımı giydim
Bu gün piraz yürümek istiyordum çünkü kaç gündür yatıyorum ve artık patlicak gibi hissediyordum .
Daha kimse uyanmamıştı bende uyandırmamak için parmak uçlarımda çıktım evden . Yavaş yavaş yürüye yürüye temiz havayı içime çekiyordum ormana doğru yürüdüğüm için , orman havası iyi gelmişti , yürürken durdum ve ormanın her yerini kaplayan yem yeşil huzur dolu ağaçlarla kaplı manzarasına bakmaya başladım , ve aniden biri gelip arkamdan sarılmasıyla neye uğradığımı şaşırdım , sarılan kişi şöyle dedi.....JUNGKOOK : BIR DAHA BENI SAKIN BIRAKMA
Bu sesi nerde olsa tanırdım , bu Jungkooktu ve bana sarılıyomuydu , ben şok olmuştum ama onun sarılması bana iyi gelmişti , onu çok özlemiştim . Haneul dedi ki Jungkook ben hastanedeyken başımdan bir an bile ayrılmamış.bana sarılmayı bırakıp gözlerimin içine baktı ve....
JUNGKOOK : Iyi misin
HWA : Iyiyim
JUNGKOOK : Bir daha sakın böyle bir şey yapma
Ben inadına ınadına...
HWA : Neden , ne önemi var ki senin için ben öl.....
Daha sözümü tamamlayamadan , sözümü kesen Jungkookun o sıcak ve yumuşacık dudaklarıydı , ve şuanda beni öpüyodu , şu an o kadar mutluyum ki gerçi aynı zamanda da utanıyorum , umarım yüzüm kızarmamıştır . Jungkook dudaklarımdan ayrılınca bana şöyle dedi....
JUNGKOOK : Sakın bir daha öyle bir şey deme
HWA : Neden , sevinebilirsin bak ben ölmedim ve bana acı çektirmeye devam ediceksin
JUNGKOOK : YA YETER ARTIK YETER !
Diye bağırdı ve beni kolumdan tutarak kendine çekti...
JUNGKOOK : Sen ölseydin ben kendimi asla affetmezdim . Evet şuana kadar senden nefret ediyodum , sana çok acı çektirdim haklısın....
HWA : Peki şimdi ne deyişti...
JUNGKOOK : Şimdi çok şey deyişti , senin ölüm korkun beni deyiştirdi , şimdi sen başıma bela olucaksın korkusu yerine , seni kaybetme korkusu aldı
HWA : Beni önemsiyomusun ?
JUNGKOOK : Evet hemde her şeyden çok önemsiyorum
HWA : Neden ?
JUNGKOOK : Ne kadar çok soru soruyosun
HWA : Tamam sormam
Dedim ve tam gidicektim ama Jungkook beni kolumdan tutarak tekrar kendine çevirdi ve....
JUNGKOOK : Ben seni seviyorum
Dedi , bende gözlerimi fal taşı gibi açıp " NE " Diye bağırdım , açıkçası biraz utanmıştım oda bunu anlamış olucak ki kulağıma edilerek
JUNGKOOK : Utanınca çok tatlı oluyosun
Dedi ve bana sarıldı , o an çok , mutlu , huzurlu ve güvende hissettim kendimi . Ve orda ormanda olan büyük bir taşın üzerine oturduk , ve bana bakmaya başladı bende...
HWA : Ne bakıyosun
Dedin...
JUNGKOOK : Asıl sen beni niye tersliyosun , daha düne kadar benim peşimden ayrılmıyodun , tenefüslerde sürekli bana bakıyodun şimdi noldu , ne deyişti.......
HWA : Şimdi çok şey deyişti , artık peşinde koşma sırası sende
Diyip ordan kalktım ve eve doğru yürümeye başladım , resmen inat yapmıştım ama bu sefer kararlıydım , birazda o koşsunda peşimden görsün nasıl olduğunu .
BİR SONRAKİ BÖLÜMDE NELER OLUCAK ACABA....😊
İYİ OKUMALAR
YOU ARE READING
Platonik Aşkım (JJK)
FanfictionSeni sevmem suç mu ? seni en yakınımdayken bile özlüyorum. Seninde beni sevmeni istiyorum... platonik olduğum adam yüzünden neredeyse ölüyordum...senin yüzünden Jeon Jungkook...İhanetinin bedeli bana tattırdığın acıydı....Unutmaya çalıştım yaptık...