Not so shy for a Nerd

~ ♥! 3 !♥ ~

(Αλλαξα την Αλισα και την Σαβάνα μεταξυ τους και εβαλα την καρα να είναι η αλισα για οσους δεν το ειδαν)

Με κοιτάει αμίλητος εδω και λιγη ωρα αλλα δεν μπορώ να καθορισω το βλέμμα του..

Σιγουρα σκέφτεται ότι είμαι χαμένη υποθεση.

"Μχμ.. Ναι.. Αχαμ.." λεει ενω μου κανει νοημα να κανω μια στροφή. "Θελουμε πολλη δουλεια αλλα το αποτελεσμα θα ειναι φανταστικό!"

Ξύνω αμήχανα το κεφαλι μου.

"Μαλιστα.. " συνεχιζει καθως κάθεται στην καρέκλα του "θελω να ερθεις στην επομενη φωτογράφιση η οποια είναιι..." κοιτάζει το smart watch του "Αυριο!"

"Τι?! Αμ.. Σ-συγνώμη.. Φώναξα λιγο ε;" γελαω αμήχανα ενω η ξαδερφη μου εχει παρει μια κατάενθουσιασμένη εκφραση. "Ηθελα να πω.. Εμ.. Τι ωρα; χεχ" συνεχίζω ενω το κοκκινο της φωτιάς εχει παρει τη θεση του στα μάγουλα μου.

"Α... Ναι.." κοιτάει πάλι το ρολόι του "στιςςς... Εννιά ακριβως το πρωι!" λεει σοβαρός.

Πλακα μου κανεις τωρα😑😒

Πριν προλάβω να πω τιποτα πετάγεται η ξαδερφη μου "Υπεροχα! Θα ειμαστε εδω!" χαμογελάει πλατιά και παει να τον αγκαλιάσει καθως αυτος σηκώνεται "Τα λεμε!"

Και καπως ετσι βρεθήκαμε να με σπρώχνει προς το ασανσέρ και να χαμογελάει σαν την ηλιθια σε οποιον μας κοιτούσε σαν εξωγήινους.

Εχω κενο βλέμμα και δεν μιλαω καθόλου σε ολη τη διαδρομη μεχρι το αμαξι γιατι προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι ακριβως μολις εγινε.

Φτάνουμε στο αμαξι, μπαίνουμε μεσα, και καθομαστε αμηλιτες κοιτάζοντας ευθεία.

Αργα αργα γυρίζουμε και κοιτάμε η μια την αλλη, γουρλωνουμε τα ματια μας και μην μπορώντας να κρατηθούμε αλλο αρχίζουμε να τσιριζουμε σαν υστερικές και να χτυπιομαστε σαν χταποδια.

"Μαλακα μου τι παίχτηκε μολις τωρα;!" λεω ξεπνοα

"ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΜΕΙΚ ΟΒΕΡ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΣΤΥΛΙΖΑΡΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΑΩ ΣΕ ΚΩΜΟΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΘΕΑ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΙΑΣΗΜΗ ΚΑΙ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" παει το καψε.

Την κοιτάζω με βλέμα αγελάδας.

"Οοοκκεευυ....." *awkward* "παμε σιγα σιγα για ψώνια γιατι θα κλείσουν τα μαγαζια;; " λεω χαμογελώντας σαν ψυχοπαθής.