Not so shy for a Nerd

-•°{ 4 }°•-

Φτάνουμε στο κομμωτήριο και μπαίνουμε μεσα.

Η Αλισα παει στη ρεσεψιόν για να πει οτι εχουμε ραντεβου και εγω μένω να κοιταω τον παράδεισο γυρω μου.

Χωρις πλακα. Το μερος ειναι πανέμορφο!

Ειναι τεράστιο και οι τοιχοι του, οι οποιοι ειναι απο μαυρα τούβλα αλλα είναι ταπετσαρία απο τη μεση και πανω , το καταλαβαίνω καθως το υπολοιπο ειναι ασπρο σκετο και η ταπετσαρία προεξέχει ελάχιστα, είναι διακοσμημενοι με διάφορους πίνακες και αυτοκόλλητα που απεικονίζουν φυτά.

Απο το ταβανι κρέμονται παράξενα φωτιστικά με κρισταλους.

Εχει και κατι διακοσμητικά τεραστια βαρέλια κρασιού αλλα παραδωξως ταιριάζουν με τη διακόσμηση.

Καταλαβαινω οτι δεν είναι μονο κομμωτήριο αφου παρατηρώ οτι πισω απο το πιο εκθαμβωτικό πραγμα που εχω δει σε μαγαζι στη ζωή μου (καλα μετα απο τα εστιατόρια και τα μαγαζια της Disney land του Παρισιού) το οποιο πραγμα είναι ενας τοιχος στην μεση σχεδον του μαγαζιού ο οποιος ειναι γυάλινος που φωτιζει διαφορα χρωματα ενω απο μεσα τρεχουν νερά κάνοντας τον το πιο μοντέρνο συντριβάνι που εχω δει ποτε μου.

Ειχα μείνει στην θεα ωσπου αναγκάστηκε να με τραβήξει κυριολεκτικά η ξαδερφη μου απο το μπράτσο για ξεκολλήσω και να παω να με λουσουν για να αρχίσουν να μου φτιάχνουν τα μαλλια.

[…]

Επειτα απο δυο ώρες σε μια καρέκλα μην ξερωντας τι κάνουν στα μαλλια μου, τελειωσαν.

Κοιτάζω το αποτελεσμα στον καθρέπτη και μπορω να πω οτι είμαι παρα πολυ ευχαριστημένη.

Συμφωνα με τον κομμωτή, μου ειχε κανει θεραπεία στα μαλλιά μου ωστε να ζωντανέψει το χρωμα τους και να ειναι πιο μεταξένια, καθως μου εκανε και πολυ λιγες ανταύγειες για να ανοίξει το χρωμα μου αλλα το αποτελεσμα να φαίνεται φυσικό.

"Λοιπον;; πως σου φαίνονται;;" με ρωτάει ο κομμωτής και με κοιτάει ενθουσιασμένα περιμένοντας την απαντηση μου.

"Μου αρεσουν παρα πολυ!" λεω καθως τα περιεργαζομαι στον καθρέφτη. "Ευχαριστω πολυ!" λεω με ενα τεραστιο χαμόγελο.

"Αχ δεν κανει τιποτα κουκλα μου!  Ευχαρίστηση μου!!" λεει χαρούμενα.

Ωραια τωρα να πάμε να τα δειξω στην Αλισα που εχει παει να πιει καφε μεχρι να τελειώσω.

Και που αλλου θα ηταν πάλι λες και δεν ημασταν εκει πριν 2,5 ωρες;

Στο Starbucks.