Stoorliefde

2 0 0
                                    

Brian en Nathalie komen naar me toegelopen. "Wat is er aan de hand hier?" Ik vertel van Andy.exe en dat hij wraak op ons wil nemen. Nathalie legt haar hand op mijn schouder en zegt "schatje, maak je maar geen zorgen". "Huh .. schatje ..??" denk ik, maar ik heb nu geen tijd om daar lang over na te denken. Alex komt binnen. Gladgeschoren. Zijn haren netjes bijgeknipt en gekamd. Hij ziet er knap uit. Hij lijkt nu een beetje op mij. Haha.. Ik ren weg van Natalie. "Laat me met rust Natalie!" Ik ren weg, door de deur. Ik hoop dat ze nu weg is. Ik hoop het. Ik vind dit maar stom en vervelend. Ik ben liever vrij en alleen. Ik haat dit maar ik zwijg, ben ergens anders mee bezig. Ik hoop dat deze keer zij mij wel met rust laat. Ik zou dit liever niet willen maar het is zo.

Ik hoor Natalie. Blijf eens bij me lieverd! Ik ren harder weg maar ze blijft mij nog achterna lopen. Ineens stopt ze en wordt ze moe! "Andy, verlaat me niet!"

"Sorry.. maar ik heb geen zin in relatiegedoe", zeg ik tegen Brian die in de kamer zit waar ik nu ben. De deur doe ik acher mij dicht en op slot. Brian ziet mij. "Denk je nou echt dat je hiermee wegkomt, verliefde vrouwen die geven niet zomaar op!?" "Je zou ook wel meer respect voor haar gevoelens mogen hebben Andee." Ik fluister "Kom op zeg..." Zelf vind ik dit uitermate vervelend. Relaties zijn ingewikkeld. Voor mij geen gedoe.

Natalie loopt verdrietig naar buiten ze slaat de deur achter zich dicht. "Ik dacht dat hij van me hield! Wacht effe misschien durft hij het niet toe te geven.. Blijf geduld hebben Natalie". zegt ze tegen haarzelf. "Anders zou hij me toch niet redden toch? Mijn held". 

"Goedendag, op deze prachtige dag!" zegt een man die de tuin komt binnenlopen. De man heeft lapjes op zijn lijf maar hij lijkt verdacht veel op Andy. Natalie ziet dat ook en vindt hem meteen aantrekkelijk. "Goedendag, u lijkt op een heel goede vriend van mij." "Mooie dame, ik ken u niet maar u lijkt op mijn volgende vriendin." Natalie wordt vuurrood. "Wat is je naam eigenlijk knapperd?". "Andy" zegt hij."W-w-w-w-wat?", zegt Natalie stotterend, "dat is mijn lievelingsnaam. Kan ik iets voor je doen misschien?" "Ja, mij jouw naam vertellen, heel graag zelfs". "Mijn naam is Natalie. Natalie Winston. Van de Aarde."  "Leuk je te ontmoeten ik ben hier omdat mij een heel erg onrecht is aangedaan... Heb ook wellis iets onrechtvaardig meegemaakt?". "Oh Andy, het lijkt wel alsof je gedachten kunt lezen. Ik heb in mijn leven heel veel meegemaakt. Een hele nare jeugd en jongvolwassenheid, waar ik niet meer aan wil denken. Ik was net weer mezelf geworden toen er gevechten ontstonden en een held mij redde. Maar wat denk je ..  ik werd verliefd op hem en hij durfde zijn liefde niet toe te geven. Hij hield geen rekening met mijn gevoelens! En daarom loop ik hier nu buiten. Ik weet niet wat ik moet doen." ze snikt. 

Andy.exe legt zijn arm om haar heen. "Wat een vreselijke man moet hij voor je zijn geweest.. Ik zou je beter behandelen als een koningin. Dat verdien je". Natalie zucht. "Je lijkt zoveel op hem, maar het is net alsof jij veel liever bent. Kom jij uit een andere dimensie ofzo?" 

"Ik kom uit een wereld waar mensen nog lief voor elkaar zijn..Deze wereld is verrot en daarom kom ik liefde brengen" zegt hij met een uitgestreken gezicht alsof het allemaal echt waar is. Natalie gelooft het. "Wat is jouw verhaal, Andy" vraagt Natalie terwijl ze verlegen naar hem lacht. "Je ziet er gewond uit, arme stakker". Andy vertelt over zijn dode broer. En dat het hem nog steeds veel pijn doet om hem te missen. En daarna vertelt hij over zijn stiefvader Briannan die hem heeft mishandeld en de lapjes met steekjes op zijn lijf heeft genaaid overal. En dat hij nu op zoek is naar liefde. "Nou, ik weet nog niet wat ik wil", zegt Natalie, "alleen dat ik hier in huis niet langer meer kan zijn. Waar ga jij naartoe?" "Maar waarom ga je dan niet met mij mee? Ik heb een huis hier je mag er zolang logeren als je wil." "Okee, bedankt", zegt Natalie. 

"Voordat we gaan, wil je een klein dingetje voor me doen ... ". "natuurlijk", zegt Natalie. "Ik heb hier een trackertje, zou je die in het haar van de jongen die jou zo'n pijn heeft gedaan willen plakken? Dan weten we waar hij is en kunnen we bedenken wat we met hem gaan doen.". Natalie denkt even na ... "Oke als je belooft hem geen pijn te doen okay?". "Oke" zegt Andy.exe maar hij denkt natuurlijk heel wat anders. 

Natalie pakt de tracker en loopt naar binnen.

"Wat wil je nu weer?" zegt Andy boos. "Ik ben niet verliefd op je waarom accepteer je dat niet? Ik haat relaties ook al ben jij wel een leuke meid ik kan geen relatie met jou hebben.." "Oke Andy, ik accepteer dat. Bedankt dat je me gered hebt. Vind je het goed als ik je een kus geef?" Andy bloost en knikt een beetje. "Voor een keertje dan, en dan niet meer. Ik blijf bij wat ik net gezegd heb." Ze geeft hem een kus en plakt een tracker achterin zijn nek achterin zijn haar".

"Auw..Je nagel" zegt hij. "Oh sorry" Zegt Natalie als ze wegloopt en een beetje grijnst. "Ik ga naar mijn kamer om te slapen." "Vreemd", denkt Andy, "ze ziet er helemaal niet moe uit. Hmm. Mijn detectivegevoel zal wel in de war zijn. Ik word niet elke dag gekust door een vrouw. Sterk zijn Andy, je wil geen relatiegedoe". Natalie loopt naar boven naar haar kamer en springt meteen via de vensterbank het raam uit waar Andy.exe al staat te wachten. "Is het gelukt?". "Ja". "Mooi, ga je mee naar mijn huis?". "Ja". 


 

Descendant AU CDWhere stories live. Discover now