Descendant AU CD

Alex

Brian loopt weg. "Volg mij. We gaan met de auto naar een dokter want dat heb jij nodig Andy en probeer niet te praten.  je hebt hechtingen nodig." "Ik heb het koud" zegt Natalie. Ze heeft een wit topje aan. En Brian slaat zijn bontjas om haar schouders. Ik vraag aan Brian of hij een doekje of iets anders heeft dat ik als mondkapje kan gebruiken. Hij heeft enkel een schone zakdoek die ik gebruik om mijn mond mee te bedekken. Natalie kijkt naar de lucht. "Hij is zo prachtig vandaag ik zie een vallende ster kijk eens Brian!". Ik pak een zaklamp en schijn op de auto in de verte op de grijze grauwe parkeerplaats. "We zijn er.". "Ik denk zelf na.. "Kut ik had meer van deze wereld moeten weten voordat ik mee was gegaan." "Wacht even..Ik wist niet dat ze bestonden en nu loop ik in een andere wereld."

Brian weet de auto te starten. Knap van hem. Oh wacht. Hij komt natuurlijk uit deze wereld. Hij is deze auto's gewend, sterker nog, hij heeft een sleutel! Het is zijn eigen auto denk ik. We rijden weg. Het woestijnzand stuift om de auto heen. Net als op de aarde is de woestijn als het donker is best koud. Nathalie bibbert niet meer met de bontjas van Brian aan en valt tegen mijn schouder aan in slaap. Langs de weg zie ik iets staan met grote glimmende ogen. En puntoren. Het is een megakonijn. Hij doet zijn snuitje omhoog. "Ah lief..." Denk ik bij mezelf.

Andy en zijn groep komen aan bij een houten huis. Op het naambord staat "dokter I. van Bisch - huisarts". En daaronder een ander bord: "Fysiotherapiepraktijk David Fredericton". De groep stapt uit de auto, doet het hekje open van de tuin en loopt naar de deur. "Laten we aankloppen". Andy klopt met de deurklopper. Een aardig uitziende man met zwart stijl haar dat net gekamd is doet open. "Goedendag, wat kan ik voor jullie doen?". Een klein meisje komt achter haar vader aan gehuppeld. Ze heeft blond lang haar met vlechtjes.

"Papa..Wie is die man, en waarom heeft hij bloed?" "Eeeeehhhh ... Andy ben ik", zegt Andy maar het spreken gaat moeilijk met een halve lip. Het meisje verstopt zich half achter haar vader en ondanks dat Andy goed met kinderen kan omgaan vindt zij hem een beetje eng. "Ik roep mijn vrouw, kom binnen en neem plaats in de wachtkamer". De man loopt weg en Andy en zijn groep gaan zitten.

"Hallo, ik ben dokter Ine", zegt dokter Ine. En wat is er gebeurd met jouw lip? Laten we eens even kijken zegt de dokter. Ze heeft een blauw gezicht zwarte ogen en zwarte lippen en een grote rode tong. Ze is kaal en in haar blauwe oren heeft ze een heleboel ringetjes. Ze pakt het zakdoekje van mijn gezicht. dat deed flink pijn. Maar ik zeg niks want ik ben een stoere vent.  Ze doet een vloeistof op de wond. Ik voel de pijn een beetje wegtrekken. "Jullie mensen zijn zo wonderbaarlijk" zegt dokter Ine. Ze voelt aan mijn wang. Is ze nou mijn wond aan het onderzoeken of gewoon mijn huid? Haar huid ziet er dikker uit en heel stijf met hier en daar kleine schubben. De dokter gaat nog even verder en de pijn wordt minder. "Dat wordt een heel mooi litteken later" zegt ze. "Je hebt geluk gehad dat ik je zo snel kon behandelen".

Ondertussen loopt Alex verloren door de woestijn. HIj heeft een lange losse broek aan en een shirt. Het shirt is kapotgescheurd en zijn armen zitten onder de wondjes en blauwe plekken. Hij is vies en heeft honger. Op zijn gezicht staat een kleine baard omdat hij zich niet meer heeft geschoren.Maar het belangrijkste is dat hij zijn vrienden kwijt is.

Hij ziet een klein konijntje. Het is niet schuw. Het komt op hem afgelopen. Alex kijkt nieuwsgierig maar ook een beetje hongerig. "Ach gossie zo'n arm beestje". Het arme beestje valt aan en bijt hem keihard in zijn been. Alex geef hem een schop. "Wat de ...?" roept hij uit. Het arme beestje probeert hem nog een keer te bijten maar Alex trekt zijn mes. "Nu ben je lunch, konijn!" en het konijn krijgt een mes in zijn lijf. Alex stroopt het vel eraf en neemt het konijn mee naar een kuil. In de kuil maakt hij van hout een klein vuurtje en daarop roostert hij het beestje aan een spit. Het ruikt heerlijk en hij eet er met smaak van.

"Zo, nu mijn vrienden vinden". Hij pakt zijn telefoon en kijkt naar het scherm. "Aha, de tracker werkt. Twee kilometer hier vandaan zijn ze." "Maar hoe kom ik daar?" "Wat leven er nog meer voor dieren in deze woestijn?" Hij moet het proberen dus loopt gewoon recht op zijn doel af. "Op hoop van zegen dan maar'. Hij begint te lopen en hij ziet een vage zwarte gestalte. Het lijkt op Andy dus hij gaat eropaf. "Hey Andy..Ik ben blij om je te zien ik was naar je op zoek!" Alex loopt dichterbij en dan ziet hij het. DIt is niet zijn broer Andy. Dit is iemand die er heel veel op lijkt. Maar, hij heeft wel heel veel stiksels op zijn lijf en kleding. Alsof er lapjes op hem genaaid zijn. Het zal wel een Andy zijn die van deze planeet komt. Of uit een andere dimensie.

Hij kijkt naar hem. "A-Alex ben jij dat? Of word ik gek? Je bent toch vermoord ... ik zag je dode lichaam liggen ... of ... of ...". Alex kijkt verbijsterd naar Andy.exe en zegt "jij lijkt op mijn broer .. .maar dan anders". Andy.exe blijft maar staren. "En jij lijkt op die van mij. Maar ook wel anders. Ik hoop dat je je weg veilig vervolgt. Kan ik iets doen om je te helpen? Zal ik een stukje meelopen?".

Alex knikt. Ze lopen samen verder. "Waar kom jij  vandaan ... Alex? Heet jij ook zoals mijn broer?" "Ehm .. ik ben Alex ja .. ik kom van de Aarde. Ik was een student en parttime pizzabezorger.. En mijn broer was een detective. Hij werd opeens gevolgd door een of andere gek en ik probeer hem te redden." Andy.exe zegt even niks. Hij kijkt naar de grond terwijl hij loopt. Dan begint hij zacht te praten: "Jullie zijn broers. Net zoals ik een broer had. Ik wou dat mijn broer er nog was." "Je broer kan ik niet worden, ook al lijk ik op hem. Maar vrienden worden, dat wil ik wel". Andy.exe is verbaasd. "Vrienden ... dat is goed ... maar die broer van je die haat ik". zegt Andy.exe

"En waarom dan?" vraagt Alex. 

Andy.exe vertelt ... "jouw broer, die heeft een luxe leventje. En ik, in mijn universum, heb het altijd zwaar gehad. Ik ben aangevallen door Briannan. Hij nam mij als stiefkind aan en mishandelde me. En die Briannan, die vermoordde mij en toen werd ik weer wakker gemaakt met behulp van een demoon.  Toen zag ik Andy Arthon. Hij had een luxe leven dat veel beter dan het mijne was en hij wist niet eens hoe fijn hij het had, hij waardeerde het niet genoeg. Dus toen werd ik ernstig jaloers en nu wil ik hem kapotmaken!" "Maar", zegt Alex, "je kunt het verleden niet meer veranderen, dat is nou eenmaal gebeurd. Maar je kunt je eigen toekomst toch nog veranderen? Waarom wil je wraak nemen op mijn broer die er niks mee te maken heeft." Andy.exe krijgt een boze blik in zijn ogen. "Natuurljik heeft hij er iets mee te maken. Dit universum en het mijne zijn elkaars omgekeerde".

"Ik vind het gewoon niet eerlijk dat zijn leven zo luxe is vergeleken met het mijne".

Alex wordt kwaad en krijgt een boze blik in zijn ogen. "Maar Andy, jij bent gewoon jaloers en je moet je realiseren dat als hij ongelukkig wordt, dat dat nog niet betekent dat jij een beter leven gaat krijgen. Het heeft niks met elkaar te maken jullie komen zelfs uit verschillende universums."

"Je bent jaloers en bang van feiten! Andy heeft jouw helemaal niks aangedaan!"

"Oke...Alex onze universums zijn omgekeerd als je dat al zo ziet".