There's a little of innocence in your sin, baby!
Όταν ήταν μικρή, η μητέρα της τής ψιθύριζε γλυκά παραμύθια μέχρι να αποκοιμηθεί. Τα μικρά της μάτια έκλειναν από τον φόβο που τους προκαλούσε η σκέψη του κακού λύκου και του μπαμπούλα.
Στα δώδεκά της χρόνια ένιωσε μεγάλη. Άρχισε να αισθάνεται πιεσμένη από την αγάπη της μαμάς. Μισούσε τον εαυτό της που εξαρτιώταν από αυτή.
Τώρα? Τώρα εύχεται να μην μεγάλωνε ποτέ. Εύχεται να μην μάθαινε πως το πραγματικό όνομα του μπαμπούλα είναι "σκέψεις". Παρακαλάει να άκουγε τη μαμά και, πλέον, μισεί τον εαυτό της, γιατί ποτέ δεν έκανε το σωστό...
Η Βανέσα Παπασταύρου ήταν η χαρά της ζωής. Οι παρέες της την αγαπούσαν και το χαμόγελο της κόστιζε μονάχα λίγα δευτερόλεπτα όμορφων λογιών.
Τον παρατηρούσε καιρό από μακριά. Έβλεπε την κουκούλα από την μαύρη ζακέτα του να τον κρύβει και τα λευκά ακουστικά να τον μαγεύουν συνεχώς. Ηξερε πως ήταν πληγωμένος.
Το μόνο που ήθελε ήταν να απαλύνει τον πονο του και να λύσει το μυστήριο πίσω από τα καστανά, σχεδόν, μαύρα μάτια του.
Το μόνο που δεν ήξερε ήταν πως... Αν εκείνος πονούσε μία φορά, ήξερε να σκορπά πόνο με τον πιο όμορφο τρόπο. Με αυτόν το υπέροχο τρόπο που σε σκοτώνει αργά...
Μακάρι να τα ήξερε αυτά, αλλά ακόμη κι αν τα γνώριζε όλα... Ποιος μπορεί να πει όχι στον έρωτα..?
Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, είναι πως ακόμη κι αν η Βανέσα έκανε πίσω, θα ήταν το μόνο παιχνίδι που ο Χρήστος θα επέλεγε να παίξει... Αδιέξοδος.
___
×Don't play×
Copyright 2018
Γεια σας! Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία και ελπίζω να σας αρέσει!
Αφήστε ένα ⭐ και ένα σχόλιο με την γνώμη σας!❤
Αξίζει να αρχίσω αυτή την ιστορία?😞🔥
أنت تقرأ
Don't play
العاطفية"Εξήγησε μου το γελοίο παιχνίδι, γιατί εξαρτάσαι από αυτό?", απαίτησα μια εξήγηση χωρίς ίχνος υπομονής. "Δεν θα καταλάβεις ποτέ...", ξεφύσηξε βαριά και τα λόγια του συνόδευσαν λευκά πέπλα καπνού. "Βοήθησε με να καταλάβω. Σε παρακαλώ, μωρό μου...", σ...
