Eighth Sense

Chapter 19 - Goodbye Tantei

Tumakbo ako ng mabilis papunta kala Riye. Habang papunta ako ay nakita ko na may aatake sa likod ni Akane. Kaya inaim ko agad ang bow ko duon at bumagsak yon.

Niyakap ako ni Akane at Riye.
"Neechan Im glad you're awake." Sabi ni Riye.

"Nasan si Hiro?" Tanong ko sakanila habang nakikipaglaban.

"Nandun sya sa bungad ng gubat." Sagot ni Akane. "Teka what happened to your hair? You look stunning while wearing our family suit."

"Naputol knina habang nakikipaglaban ako." Sagot ko at nagpatuloy kami sa pakikipaglaban.

Ang suit na tinutukoy nya ay ang attire namin pag makikipaglaban. Fitted ito sa katawan namin para maayos ang movements namin. Isa itong black suit na may green lining at combat boots.

"I'll go find Hiro." Sabi ko at tumakbo ng mabilis papunta sa gubat.

Tumalon ako papunta sa pinaka mataas na puno at hinanap si Hiro using my sixth sense.

There he is.

Tumalon ako pababa habang sinummon ko ang spear ko at inislash ang mga ragnos na papalapit sa akin. Ragno is one of the montaggios who can hybrid spider. Pinutol ko ang mga galamay nila pero tumutubo ulit iyon. I need to attack them to their weakest part.

I used Riye's sixth sense and scan their body. Sa batok ang weakest part nila. So I should attack them in their back.

Tumakbo ako ng matulin at tinapak ko ang paa ko sa stem ng puno at binato ako spear ko sa batok ng ragno. Nakaiwas ito at tumakbo papunta sa akin. I opened a small portal of black dimension and I went through then close it. Pumunta ako malapit sa kanya, lumilingon sya at hinahanap ako. Lumabas ako sa black dimension at nakipag sparring sa kanya. I slashed my spear on his left eye making him stood unbalanced. Sinikmuraan ko sya at nagtumblig papunta sa likod nya habang nakadikit ang spear ko sa ulo nya, hanggang sa pagtapak ko sa lupa sa likod nya ay kasabay nun ang paghinto ng hiwa ng spear ko sa batok nya. At mas lalo ko pang diniinan ang pagkaka tusok.

Ng mapatumba ko na ang ragno ay tumakbo ako papunta kay Hiro at sinummon ang bow and arrow ko. Inaim ko iyon sa dalawang ragno na pasugod sa likod nya. Buti nalang nakatalikod ang mga ito. Inaim ko ang arrow sa mga batok nila.

Bullseye.

May narinig akong squeak ng kalapati. Sa may likod ko ramdam ko na pasugod ang tatlong colomba sa akin. Thanks for my skill in sensory perception. Ang colomba ay isang uri ng montaggio na puting kalapati.

Tinignan ko ang dalawang colomba na mabilis lumilipad.

Iniscan ko ang physical body nila. Hybrid ng dove at human. At ang kahinaan nila ay isang matinding puncture sa likod mismo.

Inaim ko ang arrow ko sa dalawang colomba. Ang hirap nila patamaan dahil ang bilis nila at gumagalaw. Pero hindi ako magpapatalo. Isa ako sa pinakamagaling na erityian.

"To defeat the opponent in a battle, you must know first their strengths and weaknesses,"

binitawan ko na ang dalawang arrow with exerted force

"so you can have the advantage."

bumagsak sa lupa ang dalawang colomba na may tama ng arrow sa likod.

"Hiro!!!" Sigaw ko at lumapit kay Hiro. Niyakap ko ito habang chineck ang katawan nya. Buti konti palang ang galos nya.

"Are you fine Akemi? What's wrong?" Nagaalala na tanong ni Hiro.

"I'm fine. Tara duon kala Ken. Kailangan nila tayo." Sabi ko at hinila si Hiro.

"I'm glad you're fine." Sabi nya at nginitian ko sya.

"I'm glad you're fine too." I said genuinely.

"Where are you?" I asked using inner voices.

"We're here near Intel Department preventing the aerial attacks." Ken responded.

Pumunta kami ni Hiro sa Intel para samahan sila Ken.

Naalala ko na ang nangyari kung bakit kami nainvade ng Montaggios. They used aerial attacks. Hindi naman sa sinasabi kong mahina ang defense namin sa itaas, but I guess we just caught off guard.

Mabilis kaming umiiwas ni Hiro sa mga pagsabog ng missiles attacks. Puro apoy at bomba sa paligid.

At mas dumadami pa ang mga namamatay na erityians.

Pag liko namin sa may Tech Department ay wasak nadin ito kagaya ng Midori Building.

Nalungkot ako dahil sa tagal ko na dito, ngayon lang nangyari 'to.

"Don't be sad. Everything's gonna be alright. We'll make sure that. We're the Atama, right? So be fierce. We are the greatest." Sabi ni Hiro. Nakaka touch naman.

"Okay I will. But let's make sure all of us will be safe." Sabi ko hanggang sa makaratinh kami sa Intel.

Nakakalat silang apat habang nakikipaglaban sa mga iba't ibang uri ng montaggios.

"Nasaan ang grupo nila Krystal?" Tanong ko kay Riye.

"Nasa sentro ata sila ng Tantei." Sagot ni Riye.

"How about Nel's?"

"Nasa may plaza sila."

"I saw Darwin earlier and he's gone weaked. Puro galos sya. I planned to heal him pero I chose to fight for Tantei, as he ordered me to do so." Sabi ko then I heared Hiro hissed.

"How about we activate now the greatest level?" Akane suggested.

"The Eighth Sense?" Reiji asked, Akane nodded.

Magsasalita palang sana ako ng maghiyawan lahat ng erityians dahil sa limang malaki at nagaapoy na missile ang bumagsak sa buong campus.

"Shit!" I yelled in fear because the missiles violently outbursted a strong electromagnetic force. The  ballistic missiles are flickering as if it will explode in any time.

We saw Krystal and her group being caught by the ragnos. While Nel and her group are deceived by the serpentes. Serpente looks like the hybrid of snake and human. Then there's Keisha and Yejin seizing the colombas but they also deceived.

"No!!!" Sigaw ko at tumakbo papunta sa kanila para tulungan. Tears are falling into my eyes, a tears of anger and sympathy.

Hinawakan ako ni Ken at Reiji sa braso.

"Why!? Don't stop me! We need to save them, they need us!" I cry in such grief. "This will be a disgrace if we wouldn't make a move!"

"Akemi let's go, we'll be back soon. We'll train ourselves to get much stronger. We can't stop the opponents." Akane uttered.

"But why!? We're the greatest! How come we can't stop them?" I asked while crying.

"This is our land. We must defend our land." I stated but they all just looked down and looked in the other direction.

"Wag nyo sabihing susuko nalang kayo?! Remember we have the Eighth Sense!" I scream in full sorrow. Di ko ineexpect na magiging ganto sila.

"Let's go Akemi." Sabi ni Hiro at wala na akong nagawa kundi umiyak sa dibdib nya habang kayakap sya.

Habang naglalakad kami pabalik kay Miyu ay tinatanaw ko kung paano wasakin ng kalaban ang Tantei High.

"We will be back for you, Tantei High. We will bring back the honor and peace."