Nightshade

19

👿👿👿👿👿👿

Öteki bölüm ne biliyor musunuz?

👿👿👿👿👿👿

Fiiiinaaaaaalllllll!!!

Hunhun : 20 BÖLÜMDE FİC BİTİREN KİYOMİ Mİ OLUR YA!!!!
KİMSİN SEN!!!!
TIIISSS ŞEYTAN TISSSS!!!!

👿👿👿👿👿

Hunhun : SESE BANA PREZERVATİF KUTUMU GETİR!!!!
BENİ TESELLİ ETMEN GEREN BİR KONU VAR!!!!

Sese adlı kişi evren hatta galaksi değiştirdi.

Hunhun : Tch...
Kardeşe bak ya...
Lulum!!!!
Popişin iyi mi aşkım?
737377373737 tur dayanabilir misin?

Sese yanında Lulu'yu da götürdü.

Hunhun : LAAAAĞĞĞN!!!!

Hunhun onları takip eder.

Hunhun ve Sese"nin Hunhan maceraları yakında Kiyomi'nin profilinde.

Jjensjdjdjshjdjdkdkkd
Xjsksjdkkdkkdkdkkdkd
Nkdkdkkdkdkdkkdkdkkdkdk

Şaka tabii.

----------

"Özür... dilerim." diye fısıldadı genç adam.

Ağzından çıkan kanlar yüzünden birkaç kez öksürdü.

"Onu gerçekten korumak istedim ama yapamadım."

Güçlükle konuşuyordu. Dirseklerinden güç alıp olduğu yerden biraz doğruldu ama çok geçmeden tekrar düştü. Rengi çoktan kızıla bürünmüş gri uzun saçları yüzünü kapattı ama esmer beden, saçların ardındaki kırmızı kırmızı parıldayan sağ gözündeki ışığın yavaşça sönmeye başladığını gördü.

O ölüyordu.

Gri saçlı çocuğun yüzüne tatlı bir tebessüm yayıldı. Yüzündeki kırmızılığı pembeleştiren gözyaşları usulca aktı.

"Luhan'a..." dedi gülümsemesi büyürken. "Onu çok sevdiğimi söyle."

Gri saçlı çocuğun gözlerindeki son parıltıda yok olurken esmer beden saklandığı yere iyice sindi. Ağzındaki ellerini daha da bastırdı. Dişlerini sıka bildiği kadar sıktı. Bulundukları köhne kulübeye birkaç kişi gürültüyle girerken nefesini tuttu ve elinden geldiğince kıpırdamamaya çalıştı.

Artık canlı olmayan yerdeki bedeni sürükleyerek götürürlerken esmer beden gözlerini sımsıkı yumdu, dişlerini daha çok sıktı ve nefesini tutabildiği kadar tuttu.

-----

Jongin gördüğü kabus etkisiyle yerinden sıçrayarak kalktı. Üstündeki yorgana sarılıp bağırdı ve çığlık çığlığa ağlamaya başladı.

Luhan böyle uyanmaya, uyandığında ağlayan bir Jongin görmeye çok alışıktı ama gözlerinin önündeki görüntü diğerlerinden çok farklıydı.

Esmer beden tamamen ter içindeydi. Durmadan titriyordu ve bağırıp çığlık atarak ağlıyordu. Luhan hemen kollarını uzatıp kuzenine sarıldı. Islak olan saçları elleriyle okşadı.

"Jongin, hey sakin ol. Bak uyandın. Ben buradayım. Buradasın evdesin. Benim yanımdasın. Sakin ol. Geçti. Geçti."

Luhan geceleri ağzından eksik olmayan kelime ve cümleleri ardı ardına sıralarken kollarının arasında duran kuzenini zor zapt ediyordu. Çünkü Jongin çok fazla titreyip bağırıyordu.