ŞİŞMAN (Yeniden Düzenleniyor)

Değişiklik zamanı

*** Multimedia da Melis var. Multimedia da çıkmıyorsa resim bölümün sonunda da var resmi. Hikayede çok fazla yazım yanlışlıkları var ise hikayeyi kütüphanenin çıkartıp tekrar ekleyin o da olmazsa Wattpad den çıkış yapıp tekrar girin.***

Annem ile Görkem beni ileride bekliyorlardı. Beni görünce bir kaç saniye yüzüme bakıp çıkarmaya çalıştılar. Başaramayınca gözlerini üzerimden çekip beni aramaya devam ettiler. Yanlarına doğru ilerledim ve Görkem beni fark ederek gözlerini bana çevirdi. Yanlarına yaklaşırken Görkem beni baştan aşağıya süzmeye başladı. Bu çocuk gerçekten sapık çok iyi anladım. Ama be yaparsın kuzen işte atsan atılmıyor satsan satılmıyor. Şaka bir yana seviyorum Görkem'i sapık dediğime bakmayın alakası yok sapıklıkla. Tanıdığım en sadık erkektir kendisi.

" Pardon bakar mısınız? "

Görkem beni tanımaya çalışırken sorumu cevapladı.

"Buyurun bir sorun mu var hanımefendi? "

Cüzdanımdan kilolu halimle çekildiğim bir fotoğrafı çıkarttım ve onlara gösterdim. Annem fotoğrafımı görünce hemen bana döndü.

"Hayır sadece ben bu kızı soracaktım tanıyor musunuz onu? "

"Evet kendisi benim kuzenim olur bu da annesi"

dedi annemi işaret ederek.annem konuşmaya başladı.

"Ne yapacaksın kızımı sen yavrum yoksa arkadaşı mısın? Bekle birazdan gelir bizde onu bekliyoruz zaten"

"Yok arkadaşı değilim"

"Neden onu soruyorsun peki"

"Ben bizzat kendisi oluyorum da "

Biraz anlamamış gibi bakmaya devam ettiler. Görkem anlamış olacak ki 'oha' diye bağırıverdi. Annemin jeton sonradan düştü.

"Kızım Melis sen misin bu?"

"Kimliğimi göstereyim mi anne? "

"Kızım seni tanıyamadım ne kadar güzel olmuşsun böyle"

"Aynen Melis ya yemin ederim ben bile tanıyamadım."

"senin tanıyamadığını anladım. Yanınıza gelirken bakmadığın yerim kalmadı"

dedim ve bir tane geçirdim kafasına.

"Ya ne yapayım çok güzelsin"

bir tane de annem geçirdi kafasına

" Allah için anne kız ne alıp veremediğiniz var benim kafamla"

"Ya bir sus Görkem daha anneme sarılamadım bile"
dedim ve annemin boynuna atladım.yaklaşık iki dakikadır sarılıyoruz. Görkem de bunu fark etmiş olmalı ki konuşmaya başladı.    

"121,122,123,124,125 ya yeter ya iki dakikadır sarılıyorsunuz sıkılmaya başladım."

annemden ayrılır ayrılmaz görkemin boynuna atladım o da bana sarıldı sıkıca.

"Bize diyorsun sende baya sarıldın Görkemcim"

diyor annem laf sokmayı da iyi biliyor hani.

"Çok özlemişim sizi ya"

"Biz de seni çok özledik prenses. Ne yalan söyleyeyim bu kadar zayıflayacağını tahmin etmiyordum"

"Bende tahmin etmiyordum"

Susadığımı hissedince biraz su içeyim dedim. Görkem'e de içer misin diye sordum o da reddetmedi ve suyu içmeden önce soru sordu.

"Şimdi kaç kilosun peki"