My Professor is an Eyesore

Lesson 1

Lesson 1

Proper Introductions

Pagbaba ko sa living room sinalubong ako ni yaya.

"Cheska, aalis ka na ba?" Tanong niya sa akin. Isn't it obvious? If I am not leaving then why do I wear this fab outfit?

"Duh! Hindi ba halata Yaya?" I raised my left eyebrow and rolled my eyes.

"Ay naku Eka ang sungit mo talagang bata ka." She pouted. Pumintig yung tainga ko sa pagtawag niya sa akin ng 'Eka'.

"Eka? Eew. Ang gross pakinggan. Call me Cheska, a'right? Any complaints? Baka gusto niyong ma-fire?" I smiled sweetly. But duh, it's impossible to fire Yaya. She has been in our household ever since the world began. Joke, since I was born. O di ba?

"Ewan ko sa batang ire." Matigas niyang pagkakasabi. Cebuana si Yaya e.

"Oh sige, nandito na ba sa bag ko yung lahat ng gamit ko?" Tanong ko sa kaniya. When I say 'mga gamit', I meant my binder, a black pen, nail filer, pressed powder, lipsticks (MAC, Revlon, Too Faced, etc. I have a collection hmph.), eyeshadows, primer, moisturizer eyebrow pencils, eyeliners, eyelash curler, and my mascara. I know, mas madami pa akong dalang beauty stuff. And of course, dapat andito yung sanitizer ko, comb, tissue, handkerchief, and umbrella (in case of emergency).

"Aba, syempre! Ako pa!" Iniabot niya ang bag ko at sabay nagpogi-sign. Jusko! She looks weird. I felt embarassed for her.

"Tss... Ya, you're so corny." I muttered. Nilagpasan ko na lang siya at pupunta na ako sa garage..

"Di mo pa pala kinakain ang almusal mo. Higupin mo kahit kaunti yung gatas mo 'day." Sabi ni Yaya kaso late na ako e.

"'Ya, di pa naman ako masyadong gutom." Sagot ko.

"Ilalagay ko na lang sa baunan?" Suggest niya.

"No way. I can manage." Ngumiti lang ako at patuloy nang lumabas.

"Ingat Eka!" Sigaw ni Yaya. Hay.

"Ya! Stop it! It's so embarassing!" I told her. Where's Manong? Dapat ready to leave na agad once I'm prepared.

"Manong!" Sigaw ko. Bumukas ang driver's seat ng black BMW namin. This is used for my service alone. Lumabas si Manong sa kotse. Yey, finally Ariel happened to me. Kidding. Corny ko. Nahawa na ako kay Yaya.

"Eka?" Tanong ni Manong. He has been our family driver since 2002 so matagal-tagal na rin siyang nagtatrabaho sa amin. Sumasakit na yung ulo ko sa katatawag nila sa akin ng Eka.

"Eh? Can't you see I'm ready to go to school na po! Hatid niyo na po ako! And please, enough with the 'Eka'. Nakakastress. Baka madagdagan ang wrinkles ko." Sabi ko. Si Yaya kasi e pinauso pa yung pagtawag sa akin ng Eka. Ayan tuloy, maski yung cook, laundrywoman, gardener, other maids, and security guard namin ginaya siya.

"Sige. Naghihintay lang ako sayo kanina pa. Parang male-late ka na?" Sabi ni Manong.

"I know! So what are we waiting for? Come on!" I told him.

Sumakay na ako kaagad sa car. Dang. I know I will be late. 8 am ang first class ko and it's already 7:35. I hope it's not traffic. I woke up late. I quickly took a bath. And I fixed myself first but it took me long. Hindi man lang ako nakapag-breakfast.

* * *

Finally nakalabas na kami sa village. Manong had managed to get us quickly to the highway. Suddenly, may nakita akong display board ng Starbucks sa kalayuan.