Billionaire's Secret (Billionaires Series 3)

Kabanata 34

"Anong sabi mo? Hindi mo pinrocess ang annulment natin? So it means that were are still married after all what happened ?" Hindi makapaniwalang tanong niya rito.

Agad itong nag-iwas ng tingin at napalunok. he's nervous.

Carlinda shut her eyes tightly. "Oh my God." Nahahapong umupo siya sa sofa at napahawak sa kanyang ulo. Her head is throbbing painfully. "Why did you do it, Chance? I really don't get you." Gusto niyang mainis rito dahil ito naman ang nagtulak s kanya upang umalis ang makipaghiwalay at ngayon ay sasabihin nito na hindi nito na-process ang divorce nila.

Umiling siya. "This can't do. You better fix our annulment. You are a lawyer, Chance.. I'm sure you can do something about it."

Seryosong tumitig ito sa kanya. His gaze is cold and unreadable. "What if I don't?" Panghahamon nito.

Tumitig rin siya dito kahit na i-intimidate siya sa nakakalusaw na titig nito. God! After less than two years, apektado parin siya sa malamig na titig nito. "You are just making our lifes complicated, Chance... And besides, paano ang anak mo kay Ann? don't tell me ibabahay mo kaming dalawa?" Inis na usal niya. Hindi niya alam kung anong balak nito ngunit hindi siya papayag na maagrabyado ang anak niya.

"What the hell are you talking, about?" Kunot noong tanong nito. Mukha itong cluesless sa mga sinasabi niya.

Natawa siya ng pagak. "Dont play inoccent here, McLennan... I saw Ann the other day and she's pregnant with your child and she said that you are getting married."

"And you believe her?" Seryosong tingin nito. She can see a glimpse of emotions through his eyes.

"Well, maybe because you admitted before that something happened before, with you and Ann? Kaya inisip ko na baka siya na ang pumalit sa pwesto ko?" She said as if it is not a big deal ngunit sa loob-loob niya ang ang sakit pakinggan noon.

Chance's jaw hardened at nag-iwas ito ng tingin bago siya iniwan at padabog na isinara ang pintuan ng kanyang opisina. Nagtataka naman siya sa naging akto nito ngunit pinag-walang bahala na lamang niya ito. Marahil ay natapakan niya ang ego nito kaya ganoon.

Buong araw siyang hindi pinansin ng lalaki. Halos si Chester at Chance lamang ang naglaro buong mag-hapon at ito narin ang nagpatulog rito noong dumating ang hapon. She feels like an invisible here. Alas otso na ang gabi noong mapagod ang bata. Inasahan niya na hahanapin siya nito upang magpakarga. Ganoon kasi si Chester gusto na nasa balikat niya ang mukha nito ngunit ngayon ay laking gulat niya noong magpakarga ito kay Chance at ibinaon ang mukha nito sa dibdib ng ama.

Gulat na napanganga siya dahil rito. "Wow ha. Halos isang araw pa lamang silang magkasama nito." Bulong niya sa sarili.

Nagtungo na lamang siya sa kusina upang gumawa ng kape at doon niya naabutan ang kanyang Ina na nag b-bake ng chocolate cake nito.

Nag-angat ito ng tingin at ngumiti sa kanya. "Kamusta ang family bonding niyo?" pabirong saad nito.

She just rolled her eyes. "Family bonding? Eh halos sila nga lamang ang magkasama buong araw." Himutok niya sa ina bago kumuha ng tasa.

Tumawa ang ina sa kanyang sinabi. "Halos hindi ko nahawakan ang apo ko ngayon dahil sa tatay nito." Iiling-iling na wika nito bago muling tumingin sa kanya with her hopefull eyes. "So ano? Nagkabalikan na ba kayo ni Chance? Am I going to expect another apo?" Ecxited na tanong nito.

Nanlaki ang mata ni Carlina at muntik niya na maibuga ang iniinom na kape. "Ma! Ano ba iyang pinagsasabi niyo! Hindi kami magkakabalikan. Ikakasal na iyong tao." Inis na saad niya. As much as she want not to sound bitter, she can't help it.

Bigla naman ang pagsulpot ni Chance. "Chester is asleep." Saad nito.

Ngumiti ang ina ni Carly. "Thank you, Chance.. Kumain ka na ba? You should eat with us." wika ng ginang rito.

Chance smiled and shook his head. "Sorry ma'am but I have something else to do. Babalik nalang po ulit ako bukas."

Mukha naman nadismaya ang ginang sa sagot ng binata. 

"b-but I would like to invite you tomorrow for a dinner with Carly and Chester. If that's okay with you." Mabilis na wika nito.

Her mother's eyes shine from what she heard. Masayang pumalakpak ito. "That would be my pleasure! Gusto rin talagang makilala ang manugang ko!"

Nanlaki ang mata niya sa sinabi nito.

"Mama! She hissed at halos magkulay kamatis na ang mukha niya sa kahihiyan.

Chance just show his charismatic  smile before he leave. Nang mawala ang binata ay tinapunan niya ng masamang tingin ang ina na patay malisya lamang sa pag-inom ng gatas nito. Napailing na lamang siya at nagtungo sa kwarto ng anak.

Alas-dose na tanghali kinaumagahan ng sunduin sila ni Chance. Nakahanda na silang mag-ina habang ang kanyang ina ay sinabi na susunod na lamang dahil may daraanan pa raw. Tahimik lamang sila sa loob ng sasakyan habang nasa byahe. Mahimbing naman ang tulog ni Chester sa backseat.

Nang hindi niya na matiis ang katahimikan ang nagsalita na siya.  "Saan ba tayo pupunta?" She asked.

Saglit itong lumingon sa kanya bago muling bumaling sa kalsada. "We're  going to my parents house."

Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. "Anong sabi mo?" She asked in confusion.

"I want them to know about my child, Carlinda." Mariin na wika nito.

Tila namn umakyat ang kanyang dugo sa ulo dahil sa sinabi nito.
"Stop the car." Mariin at malamig na wika niya.

Kumunot lamang ang noo nito ngunit hindi inihinto ang sasakyan.

"I said stop the damn car, Chance!" Galit na sigaw niya kasabay ng paghinto nito at ang pagiyak ni Chester marahil dahil sa gulat ng kanyang pagsigaw.

Mabilis na kinalas niya ang seatbelt at lumabas ng sasakyan upang kuhain ang anak sa backseat.

"Where are you going, Carlinda?"

"Uuwi na kami ng anak ko, Chance." Mariin na wika niya. 

Halata namang nagulat ang lalaki sa sinabi niya. "What?"

Galit na humarap siya rito. "You don't  have the rights to make a decision  without my consent, Chance.. Especially when my son is involve."

Kumunot ang noo nito. "I don't have a right? Anak ko ang pinaguusapan natin dito, Carlinda. I want him to know me and my family. I have a right!" Galit na sigaw nito. Chester flinch from his father's voice na agad nagpalambot ng anyo ni Chance. 

"Nawalan ka na ng karapatan noong nakipaghiwalay ka sa akin, Chance... Okay na kami ng anak ko nang wala ka. We can survive and we did. You don't need to take responsibility." Malamig na wika niya bago ito tinalikuran. Maswerte siya na may taxi na dumaan kaya agad niya itong pinara at sumakay leaving Chance there dumbfounded.

Inalo naman niya ang anak na humihikb parin habang nakatingin sa bintana. Nang madaan nila si Chance ay lumapit ito sa bintana at idinikit ang mukha.

"Papa." Mahinang usal nito habang nakatingin sa ama na unti-unting nawawala sa paningin nila.

Niyakap niya ang anak at hindi na napigilan ang paghikbi.
"I'm sorry, Baby. Nadadamay ka pa sa away namin ng daddy mo."

Mas masakit sa kanyang pakiramdam ang sitwasyon na ito dahil naiipit ang kanyang  anak sa gulo nila ni Chance.. Kung siya lamang ay kakayanin niya ang sakit ngunit hind ang inosente niyang anak.