The Time Holder(completed)

Chapter Thirty-five: found you.

Cath's POV:

Napatigil ako . I saw him, directly to my eyes. He's staring at me. I sigh. I hope he didn't saw it. Tumingin ako sa paligid para tignan kung may nakatingin . Buti wala nalang. I slowly walk away from him. Trying to escape on his eyes. I can't normally control this. Hindi ko pa alam kung nakatigil padin sila o hindi. Nag simula na akong tumalikod at naglakad.

But before i walk .

I heard him.

"cath...."

Unti-unti akong lumingon sa kanya.

******

Ipinilig ko ang aking ulo. Hindi ako makatulog kakaisip sa nangyari kanina. Laging bumabalik sa isipan ko yung mga sinabi nya.

"Cath anong nangyayari sayo?"-tanong ni Ira. Nakahiga ako ngayon at katabi ko si Ira. Isa lang ang kwarto dito at isa lang ang kama. Sabi ko kanina na matutulog nalang ako sa lapag pero pinigalan nya ako, atsaka mag kaibigan naman daw kami.

Bigla ay parang namula ako at ipinilig ang ulo ko.
"w-wala."-sabi ko. Umiling lang sya at bumangon. Naglakad sya patungo sa pintuan at binuksan yun. Muntikan na akong magtalukbong ,magtago sa ilalim ng kumot nang buksan ni Ira ang pintuan.

"Bakit nandito ka?, anong kailangan mo?"-tanong nya. Hindi muna nagsalita yung kumatok sa labas sapagkat ay tumingin muna sya sa loob. Nang magtama ang mga mata namin ay agad akong nagtago sa ilalim ng kumot.

"ghad. S-si kell yun!"-mahinang bulong ko. Unti-unti ay bumalik sa isipan ko doon sa mga nangyari kanina....

Flashback

Unti-unti akong lumingon sa kanya. Napalunok ako ng marami. Shit! sana hindi nya nakita. Inantay ko syang bulyawan ako or ano pero hindi nya ginawa kung hindi ay ngumiti lang sya.

"finally , i found you"-rinig kong bulong nya .

"huh?"

Ipinilig nya ang ulo nya at ngumiti. Nag umpisa syang mag lakad papalapit sakin kaya agad akong napaatras. Hindi ko alam kung nakailang lunok na ako pero alam ko wala na akong malulunok pa dahil tuyong-tuyo na yung lalamunan ko. Parang may nakabara sa lalamunan ko kaya hindi ako makapagsalita .

Napabuntong hininga sya .

"wag kang matakot, di ako nangangain*chukled*"-natatawang sabi nya. Parang gusto ko ng tumakbo o di kaya patigilin ulit ang oras kaso nga lang pag ginawa ko ulit na patigilin ang oras baka mahuli ako at malaman na hindi ako ordinaryong tao na pagkakaalam nila.

"h-hindi! hoy! alam kong.."

"what?"-tanong nya.

"wala"-nasabi ko nalamang. Inipon ko ang lahat ng lakas ko para makapaglakad papalayo. Nag umpisa na akong mag lakad papalayo sa kanya samantalang sya ay nakangiti na parang timang. Bigla ay lumutang ako at parang hinihila ako ng hangin ,nanlalaki ang mga mata na lumingon ako kay kell. Hindi ko mapigilan na isigaw ang pangalan nya sa inis samantalang sya nakangiti ulit.