The Time Holder(completed)

Chapter Thirty-one: evidence

Third Person's POV:

Lumakad ang lalaki na parang naglalakad sa isang parke. Bigla ay napahinto sya nang may biglang nagsalita.

"where have you been , Curse?"

"somewhere"-walang galang na sagot nya at tumingin sa paligid. Naiinis na sumigaw ang lalaki na nagtanong kanina.

"Somewhere?! where that somewhere huh?! guards come here and find that somewhere?!"-sigaw nya. Napakunot noo ang lalaki na nagngangalang Curse.

Agad na napatigil ang lahat at ang lalaki na sumigaw kasama si Curse dahil sa narinig nilang boses na ikinalabot nila.

Hindi nila maipagkakaila na sa likod ng malaanghel nitong mukha ay sya namang kabaliktaran ng katauhan nito pag ito ay nagsimulang mag salita. Lahat sila ay biktima. Yan ang salitang hindi nila nais na mabanggit. Hindi nila masabi na sila ay biktima kung ginusto naman nila ito.

Masamang tingin ang ipinakita nya sa lahat kaya napaatras sila kahit hindi pa lumalapit ito sa kanila.

"what's with you ,Curse?"-tanong nito. Napatayo ng tuwid si Curse at napangisi. He remembered the thing that he gave that can all of them bring and win the war between fantasia's and Dark Kingdom's.

"i just gave a gift to someone if you know."-nakangising sabi nya dito. Tumango ang nagtanong na tila naintindihan nya ang pinapahiwatig nito sa kanya.

"it seems that they thought bothersome to them to find the time holder but really we find it, in a fast and illegal way"-nakangising sabi nya.

"is she or he?"-tanong nya.  Napatawa ang lalaki na nagngangalang Curse. He's been thinking that they are so blind but he remembered that he can do just using what he do earlier, he smirk when find this is challenging.

"i don't want to say it king Den---"-hindi nya naituloy ang kanyang sasabihin ng bigla na lamang naging abo  ang isang tauhan sa kanyang tabi. Umiling sya at lumapit sa lalaki.

"you can't fight me Mr., First all you need to protect me that's all. I'm his cursed if you kill me then it's like.......you killed your son? right? it seems very fun Mr. they don't know who you are! You're just playing innocent to them . Hahahaha! Acting like a Leader huh? That will not affect on me! *sigh* Your lies is very untold! do i need to tell them that you have a son in Fantasia's and the evidence is ME!"-mahaba at galit na sabi nya. Ipinagdiinan nya pa ang pagbanggit sa huling salita. Sa huli ay hindi na nagawa pang magsalita ang lalaki at nanatiling tahimik. Hindi nya pwede itong kalabanin dahil una sa lahat kailangan nya itong protektahan. Totoo may anak sya sa Fantasia pero ito ay labis na ikasisira nya at sa anak nya kung malalaman ng lahat na sya ang Ama. Ang anak na kasama nya ngayon ang nakakuha ng kakayahan nya at ang kalahati naman ay sa Kanyang kabiyak na pumanaw na.  He's good father after all but it's true?

Naiiling na bumalik sya sa kanyang pwesto at tumingin sa kanyang Ama.

"First of all you never treated me like your son King. , ok i will give a clue...

The tatoo under the nape,

That's the clue i can give..*smirk*"-pahayag nya. Ngumiti ang Ama at tumingin sa kanyang Anak.

"you my goodie liar son, and oh! i don't have a son . And by the way thanks for the clue .... "-nakangising sabi ng lalaki . Nanlaki bigla ang mata ni Curse. Tila naguguluhan sya sa narinig nya. Hindi nya maintindihan ang pinupunto nito. Agad na napailing si Curse at namutla bahagyang umiling pa sya ng maalala ang salitang naaalala nya pa.

"yes i can't kill you but i can burn you"

"Aaaaaaaaaaaaaaaaaagh!"-kasabay ng sigaw nya ay syang kinain sya at nilamon ng  itim na apoy. They can't do anything. a single word?, gone. But breathing?, stopped. Ngumisi ang lalaki habang pinapanood si Curse na unti-unti naging apoy. Umiling sya.

"you can't fool me. I don't have a son. You believe that if you died My true son will died too? oh come on ! you're just a curse. His threat. And my trash "-nakangising sabi nya. Tumingin sya sa mga tauhan nya at tumingin sya sa lalaking sumigaw sakin.

"you?, soon. don't worry *smirk*"-makahulugang sabi nya.

Cath's POV:

Agad akong napabangon at napahawak sa batok ko. Napa daing ako dahil medyo mahapdi ito. Hindi ko kilala kung sino ang lalaking iyon . Agad akong bumaba ng kama at dumiretso sa CR and do my rituals.

Pagkatapos kong gawin ang kailangan sa sarili ko tumingin ako sa salamin. I saw my reflection in my mirror. Tumalikod ako ng konti . Sinandya kong ibaba ang aking buhok para hindi makita ang marka na nakalagay sa ibaba ng batok ko. Bahagya kong itinaas ang aking buhok upang makita ang bagay na nakadikit sa aking balat. Tila nanayo ang balahibo ko dahil sa aking nakita hindi ko magawang ibaba ang aking kamay hindi ko nanamalayang bumaba na pala ang mahaba kong buhok na hanggang dibdib ko.

Hindi ko kaya ilarawan ang bagay na yun pero isa lang ang masasabi ko.

"this is a tatoo"-i whispered. I sigh. I didn't mind to bring a ponytail to my hair. I just need to lay my hair to hide this tatoo under my nape. Bumaba na ako ng hagdan para kumain. Nakita ko si Manang Yoli na tulala.

"Manang?"-tanong ko habang nakangiti. Nagtataka ako sa itsura nya. Parang nakakita sya ng multo?

"Manang what happened?"-i asked. But she did not respond. Napabuntong hininga ako pero agad akong napatigil dahil sa narinig ko.

"you're not just a ordinary person Cath. You are a special person that you need to protect. "-sabi nya. When she talked like that so it means she's serious?.

"what do you mean?"-tanong ko. Umiling sya.

"i don't like to keep this but i need to say it....Cath don't let anyone know your ability keep it to your self. Don't you ever tell them the true name of your Mother. I can't say the all informations so please keep this as a sign of warning Cath"-sabi nya. Bigla ay lumiwanag sya. Gulat na napatingin ako sa kanya. Hindi sya matanda?

"so if you will excuse me. I finish my part on this. So can i leave?"-tanong nya  . Wala sa sarili akong tumango dahil sa pagkabigla. So what's next?.

Hindi nalang ako kumain dahil wala namang nakahain na pagkain at dahil na din  sa nawalan ako ng gana. Lumabas ako ng bahay na tila tinatamad. Hanggang sa makarating ako sa school. Walking distance lang naman kaya pwedeng lakadin. Hindi ko alam sa sarili ko  kung bakit kailangan ko pa ng sasakyan kung gayun na wala naman akong pangsahod sakanila kaya.... di ko na sila pinagtrabaho pa dito.

Naglakad ako papasok hanggang sa makarating ako sa hallway. Napatingin ako sa mga estudyante. Ang payapa nila wala manlang silang problema kundi ang mag-aral lang pero ako...

"Cath, anong itsura yan?"-napatingin ako sa nagsalita.

"oh, Ira ikaw pala yan. Bakit? may dumi ba sa mukha ko?"-tanong ko , Umiling sya. Nag lakad nalang kami hanggang sa makarating kami sa classroom. Minsa napapaisip ako kung kailan kaya nila malalaman ang tungkol sakin.

Napailing ako. Ano ba naman itong iniisip ko. Napaayos ako ng Upo nang dumating si Ma'am Frianez. Hindi ko manlang namamalayan na nakaupo na pala ako dito.

"Goodmorning class"-bati nya kaya bumati din kami..

*****
Buong araw nag klase lang kami. Nandito ako ngayon sa tinitirhan ko. Hindi ko kasama ngayon sina Ira , kaya wala akong makausap , wala din si Manang Yoli--i mean yung babae kanina. Nakakagulat dahil bukod kay Mama may katulad din sya dito sa bahay?. Ano pa ang sunod? hindi ko na kaya pa intindihin ang mga pangyayari.

Napabuntong hininga ako at pumunta sa kusina. Kumuha ako ng baso at pitsel na may laman na tubig galing ref. I can't imagine to myself that I can live miserable like this...
Napahawak ako sa ibaba ng batok ko.

"this is the evidence that I'm in danger..."-i whispered to myself and drink the water while rubbing the tatoo under my nape.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Author's Note:

Hello! I hope you like my new chapter. Guys, Sorry for my wrong grammars and typos. I know I'm not a professional writer but read first unti the end before you judge it. THANKS FOR READING!