Boy next door

Hoofdstuk 1

1.

Julia fietst naar huis. Haar vader moet echt een keer minder gaan werken, ze komt daar niet meer als hij er niet is. Ze blijft liever op één plek dan elke keer heen en weer te sjouwen met al haar spullen. Konden haar ouders niet gewoon samen blijven? Scheelde een hoop gedoe.

'Hey mam.' Julia zette haar fiets neer en gaf haar moeder een kus op de wang.

'Huh? Je was toch naar je vader?' Haar moeder had haar opgemerkt en ging rechtop zitten.

Julia knikte terwijl ze een stukje ananas op de vork prikte uit het bakje die haar moeder klaar had gezet voor zichzelf. 'Maar die vent is er weer een keer niet.' Julia rolde met haar ogen.

'Hé! Je mag het er dan niet mee eens zijn, maar zo noem je je vader niet.'

Julia liep naar binnen en zette haar tas op de keukentafel. Uit haar leren jasje die ze aan had pakte ze haar iPhone 8. Gekregen van haar vader, aangezien die niet zo veel thuis was en hij wat aan haar wilde geven. Niet nodig had Julia gezegd, maar hij stond erop dat ze de iPhone aannam. Een melding, gesprek gemist...

'Hey pap.' Julia had besloten terug te bellen ook al had ze daar helemaal geen zin aan.

'Hey schat, waar ben je? Ben vanavond thuis, dacht dat we gezellig uit eten konden. Moet morgen weer de hele dag buiten huis werken.' zei haar vader die bezorgd overkwam. Alsof hij zo bezorgt was om Julia. Hij is de hele dag weg, waarom zou die bezorgd zijn als zij er een keer een avondje niet was.

'Ben bij mam.' Julia pakte ondertussen een appel uit de koelkast en nam een hap.

'Maar...' zei haar vader. 'Ja klopt, ik zou dit weekend naar jou toe komen, maar ik heb geen zin om het hele weekend weer in dat grote huis van jou te zitten. Alleen.' zei Julia op dezelfde geïrriteerde toon.

'Ja, sorry schat, ik werk nou eenmaal veel.'

'Hoe kun je dan van mij eisen dat ik wel kom, terwijl jij er vervolgens niet bent en ik voor jou kom?' Julia was nu echt geïrriteerd. 'Ik heb het al vaker gezegd. Ik kom zondag wel even langs. Als jij er dan bent. Groetjes.' Vervolgens hing Julia op en nam haar laptop mee naar de woonkamer.

---

'Zie ik je vanavond?'Julia was aan het bellen met Timon. Timon was haar vriend, één jaar ouder en ze zijn al sinds dat zij in de 4e zat en hij in de 5e een stelletje. Dit was aan het einde van het jaar, waardoor ze een maand geleden hadden gevierd dat ze één jaar een relatie hadden. Vanavond wilde Julia een film met hem kijken. Eerst vond ze hem maar niets. Veel te netjes, veel te beschaafd en niet die 'coole' jongen die ze eigenlijk had willen hebben als vriend. Ondanks dat ze het in het begin niets vond, waren ze nu al meer dan twee jaar een stel en zou ze niet anders willen.

'Sorry, heb afgesproken met Pim dat ik vanavond zou komen gamen.' Zei Timon aan de andere kant van de telefoon. 'Ik kan zondag wel even langs komen?'

'Oh jammer, zondag kan ik niet. Heb beloofd dan langs te gaan bij mijn vader.' Julia was teleurgesteld. Waarom moeten jongens hun vrijdagavond zo nodig aan gamen besteden.

'Dan zie ik je maandagavond?' De maandagavond was hun vaste avond, aangezien hij al studeerde en Julia nog op het VWO zat moesten ze er voor zorgen dat ze vaste avonden hadden, anders zagen ze elkaar veel te weinig.

---

Het was zaterdagochtend. Julia was wakker nadat ze heerlijk had uitgeslapen. Ze wilde douchen omdat ze zich vies voelde, maar besefte dat ze straks weer een voetbalwedstrijd zou hebben. Sinds vorig jaar zat ze in Vrouwen 1 en speelde ze 's middags haar wedstrijden in plaats van 's ochtends. Nadat ze zichzelf zover had gekregen om naar beneden te gaan stapte ze uit bed, deed haar sloffen aan en liep naar beneden.

'Goedemorgen.' Haar moeder zat al aan de ontbijttafel iets te enthousiast jam op een broodje te smeren. 'Lekker geslapen?'

'Wat ben jij vrolijk?' Julia had helemaal geen zin in te vrolijke mensen als ze net uit bed was. 'Maar ja, ik heb wel lekker geslapen.'

Nadat Julia zich verder had klaargemaakt, haar tas had gepakt en had geluncht kon ze gaan. Het was kwart voor één en om precies één uur moest ze aanwezig zijn. Met haar tas op haar schouder liep ze de deur uit en kwam op de hal van de 3e etage van het appartementencomplex terecht. Voordat ze de deur dicht kon slaan hoorde zie iemand haar groeten.

'Oh, sorry, mag ik er even langs?' Blijkbaar was er iemand aan het verhuizen en kwam als nieuwe buren naast haar en haar moeder wonen. Het appartement naast hun stond al sinds een jaar leeg en er was geen interesse voor, tot nu blijkbaar. 

'Oh tuurlijk, sorry.' Julia keek om en keek naar een prachtige jonge man, ze gokte ongeveer 21 jaar. Blauwe ogen, bruin warrig haar, een stoppelbaardje die heel zacht leek en vervolgens vielen haar ogen op de gespierde armen.

'Lukt het?' Een jonge vrouw stond in de deuropening van het appartement. 'Ja hoor, kom er aan.' De jonge man liep verder met de 3 grote dozen die hij vast had.

Snel liep Julia naar de trappen toe. Ze bleef nadenken. Wie was dat en wie was die jonge vrouw in de deuropening? Was dat zijn vriendin? Haar buik leek op hol te slaan, hetzelfde gevoel dat ze had toen ze verliefd werd op Timon. Het is alleen niet mogelijk om dat zelfde gevoel te hebben, aangezien ze iets heeft met Timon die ze te gek vind en ook omdat die vrouw in de deuropening waarschijnlijk zijn vriendin was.