Mondays With Marcus (Seven Days' Sequel)

CHAPTER 6

Chapter Six

Oath

Sa pangatlong taon namin sa kolehiyo ay doon ko nasabing parang hindi ko na yata kayang matapos ang isang buong araw ng hindi siya nakakausap.

"Kain tayo?" Nakangiti niyang sabi matapos kunin ang mga hawak kong libro.

Tumango lang ako.

"Hihintayin pa ba natin sila?" Nilingon ko ang silid kung saan naiwan ang mga kaibigan namin.

Natatawang umiling si Marcus.

"Hindi nag review 'yang si Leonne kaya baka abutin 'yan ng siyam siyam! Tayo nalang muna." Masaya niyang sabi na dahilan ng awtomatikong pagkagat ko sa aking labi.

"May tayo na?" Natutuliro kong tanong pero ng makita ang pag ngisi niya ay agad akong humalakhak at nag iwas ng tingin!

Parang biglang sinipa ang puso ko dahil sa kabang sumalakay sa akin. Bakit ka ganyan Mirthene? Bakit ang hilig mong saktan ang sarili mo?

"Gusto mo ba?" Pilyong sagot ni Marcus.

Kung siguro'y narinig ko ang mga katagang 'yon noong mga panahong hindi pa namin nagagawang magbiruan ng ganito ay baka nagtatatalon na ako sa tuwa pero dahil sa nakagawian na namin na asarin ang isa't-isa ay normal nalang ang lahat.

Para sa kan'ya...

"Ikaw 'yun! Uy... Gusto mo na 'no?" Sinapak ko ang braso niya pero hindi naman siya umiwas.

"Ikaw nga, gusto mo?" Nakangisi niyang pag uulit.

Inirapan ko siya at mas binilisan ang paglalakad. Humahagalpak siya ng tawa habang pilit na pinapantayan ang lakad ko.

Ilang ulit akong minura ng utak ko dahil kahit na alam kong biruan na namin ang ganito ay hindi ko parin maiwasang lumagpas sa linya ng mga bagay na hindi pwede. Mga bagay na hindi tama... Parang kami.

"Ikaw nga 'yung may gusto, e! Huwag nga ako!" Inirapan ko siya ulit at tumahimik na.

Nabubwisit na ako. Hindi dahil sa pang aasar niya kung hindi dahil sa sarili kong asang asa naman sa mga ganito!

"Akin na nga 'yang bag mo. Parang ang daming laman a? Dala mo yata si Gryffindor!" Hindi na ako nakaiwas ng agaran niyang kinuha ang bag ko.

"Hindi. Kung pwede nga lang e." Malungkot kong sabi ng maisip ko ang alaga kong toy poodle na si Gryffindor.

"Pwede naman..." He murmured.

Inayos niya ang mga gamit ko sa kan'yang balikat habang tinatahak namin ang daan papunta sa parking area.

Dahil examination lang ngayong araw ay malaya na kaming umalis pagkatapos ng huli. Bumagal ang lakad ko dahil sa sinabi niya.

"Paano?"

"Gusto mo ba?" He asked again.

Hinila niya ako sa gilid ng may masalubong kaming guard.

"Oo." Nakangiti kong sagot.

"Sabi ko na e! Gusto mo ako?!" Parang nanalo sa lotto'ng hiyaw ni Marcus.

Napahinto ako sa narinig at agad na hinawi ang kamay niyang nakahawak sa akin.

"Ano?!" Naguguluhan kong tanong dahil hindi ko na maintindihan kung ano na ba ang pinag uusapan naming dalawa!

At ang puso ko ay walang tigil na naman ang paghuhuramentado! Parang ilang araw nalang talaga ay sasabog na ang lahat ng nararamdaman ko para sa kan'ya.