15 verhalen over paarden

Dauwdruppel

Pinto, het paard met het gevlekte vacht, strekte zijn benen in het hoge gras op de prairie. De vorige nacht had het gestormd en de wind had een mooie rode sjaal meegeblazen. 'Die zou heel mooi staan om de hals van Dauwdruppel,' zei Pinto en hij pakte het ding op. Niet ver daarvandaan, zat dauwdruppel op de grond, met de rug tegen een boom, te kijken naar de mustangs die kalmpjes graasden op de uitgestrekte prairie. Dat was haar taak, terwijl de dappere krijgers van de stam in beraad waren in de tipi van het opperhoofd. Pinto liep naar Dauwdruppel toe, die geen vin verroerde. Het paard stampte een paar keer met zijn hoef om haar aandacht te trekken, maar Dauwdruppel reageerde niet. 'Slaap je?' vroeg Pinto toen terwijl hij het indiaantje een duw gag met zijn neus. 'Nee, ik slaap nooit,' schrok Dauwdruppel. 'O jawel, je sliep,' wist Pinto zeker. 'Echt niet!' riep Dauwdruppel uit, boos dat ze was betrapt.