AYŞE'M (Muhteşem Kadınlar 1)

3. Bölüm 1. Kısım

Merhabalar arkadaşlar.Sizden çok özür diliyorum bölüm geçikti bölümümüzde geçen araştırmam lazımdı. Bu kitabın geçtiği dönem bayağı öncesi olduğu için hastalıkların hiçbir şekilde tedavisi yokmuş. Şimdi ise erken teşhis ile önüne geçilebiliyor. Bende ne eskiyi ne de çok yakın bir zamanı yazdığımdan tabii zorlandım.Ayrıca kitabımız kısa süreceği için çok fazla detaylara girmek istemedim. Zaten yazmama müsaade eden kişininde şartı buydu. O nedenle bir yanlışım bir hatam varsa sizden özür diliyorum. Şimdiden iyi okumalar sizlere. Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.

  Yazarın anlatımı

"2 yıl sonra"

Zaman derler ya hani, zaman her şeyin ilacı, tüm olmazların olurudur. Ayşe içinde öyle oldu. Geçirdiği 2 yıl içinde Cemal'le biraz daha konuşmaya başlamış, lakin hala aynı odayı paylaşmayı istememişti. Cemal ise sevdiği kızla aynı odayı dahi paylaşamıyordu ama Ayşe'si ona bir tebessüm edip gözlerini kaçırmıyordu ya artık o da yeterdi. Bu 2 yıl içerisinde Cemal ve genç kızın ailesinin arası bir hayli iyi olmuştu. Artık daha sık birbirine gidip geliyor, daha sık ailesini görüyordu Ayşe.

Yani genç çiftin arası şimdilik gayet iyiydi. Lakin Ayşe son zamanlarda kocasında bir değişiklik olduğunu görüyordu. Genç adam bir kaç haftadır çok yorgun ve genç kıza eskiye nazaran daha mesafeliydi. Sürekli şehre gidiyordu her dönüşünde de biraz daha uzak duruyordu genç adam. Ayşe kocasına ne olduğunu kaynanasının bildiğini düşünüp ona sorunca da Sabriye hanım'dan olumsuz yanıt alıp hepten merak etmeye başlıyordu.

Bir akşam yine yemek yerlerken ortama hakim olan sessizliği bozmak adına konuşmaya başladı Cemal.

"Anne ben iki haftalığına şehre gidicem. Ondan dolayı yarın üçümüz gidip eksik görelim. Sİze para gönderirim ama evdeki eksikleri de görelim biz yine."

"Hayırdır oğlum. Ne işin var iki hafta şehirde. Evde genç karısı yaşlı anası olan adam o kadar uzak kalır mı evinden. Gitmeyi ver olsun bitsin."

"Gitmem lazım anne. Siz 2 hafta idare edin. Mümkün olduğunca erken gelmeye çalışacağım."

"Peki oğlum. Bari yarın alışverişe karınla gitte biraz vakit geçirin. Ne dersin kızım?"

"Olur Sabriye teyze. Cemal için problem olmazsa gideriz."

"Yok hayır olmaz, gideriz. Neyse ben doydum, Allah rahatlık versin size."

Böyleydi bu aralar Cemal, iki kelime ya ediyor ya etmiyordu. Bu akşam yine öncesine göre uzun bile konuşmuştu genç adam. Ama ne olursa olsun öğrenmeliydi Ayşe, kocasına cesaret edip sorması lazımdı.

Cemal sofradan kalkıp odasına gittiği vakit kendini yatağa attı. Bir kaç aydır sürekli yorgun olması, nefes darlığı çekmesi genç adamın bir doktorla görüşmesine neden olmuştu.

(Gittiği doktor şüpheleri üzerine genç adama bir kaç tahlil yaptırmasını isteyip, muayene etti. Cemal sonuçları beklerken, Ayşe'ye almak istediği hediyeyi düşünüyordu. Karısı ile arası bir müddettir çok iyiydi. Ayşe'si onunla konuşuyordu, ara sıra şakalaşıyorlardı bile. Cemal o kadar mutluydu ki, karısı kadar olmasa da güzel bir hediye ile genç kadını mutlu etmek istiyordu. Belki yakın bir zaman da Ayşe'sinin yanında bile yatardı genç adam. Bir kere gözlerini sevdiğinin yanında kapatsa gözü açık gitmezdi Cemal'in.

Hemşire hanım sonuçlarla beraber Cemal'i doktorun yanına aldı. Doktor giren genç adama bakıp umutsuzca başını salladı. Cemal ise doktrun tepkilerini takip etmek yerine karısına alacağı hediyeyi düşünüyordu. O yüzdendir ki ne doktorun kendisine acıyarak bakan bakışlarını gördü, ne de kendisine seslenen hemşireyi duydu.