Seaside

Chapter 6

Hindi agad ako nakasagot dun sa tanong ni Maine sakin. Ano nga ba? I have a good life in store for me. Alam na naman namin ni Kaitlin na sa amin din mapupunta yung business eh. Pero hindi naman kami pinipilit ni papa na pamahalaan yun. Kung anong gusto namin, nakasuporta sila ni mama all the way. Kaya mahal na mahal ko parents ko eh.

"Richard?"

"Ha? Ah. Ano. Magka-asawa, magkaroon ng dalawang anak siguro. Maging successful sa pinili kong career. Yun." Nonsense ng sagot.

"Sigurado ka bang yan ang gusto mong mangyari sa buhay mo? I mean, yan lang?"

"Oo yata?"

"Kita mo. Hindi ka sigurado. Ilang taon ka na ba?"

"20 na."

"20 ka na pala eh. You should have something in mind na magiging goal mo for the rest of your life. Those things you've said, normal yan eh. Eventually, magkakapamilya ka. And knowing you, you'll be successful sa career na pinili mo. Pero dapat may something ka na kakaiba."

"Enlighten me about that extraordinary." Tumawa siya.

"Kulit mo. Ako? Gusto kong maging cartoon character. Minsan naisip ko ding maging tubig. Like sa dagat. Yung ganun. Yung aagos ka lang, susunod sa daloy. Tapos eto pa. Naisip kong maging panda!" Tumawa siya ng tumawa dun, parang walang kaproble-problema yung pagtawa niya. Ang saya ng disposisyon niya.

Hindi siya mahirap mahalin. Parang siya yung tipo ng taong gusto mong alagaan habangbuhay. Free spirited kasi siya eh. Alam niyo yun? Ang gaan ng pakiramdam kapag kasama mo siya.

"Cartoon character kasi lagi silang masaya. Lagi silang nagpapasaya ng tao. Diba ganun naman yung mga cartoon characters? Walang dull moment kapag pinapanood mo sila. Like sina Tom and Jerry. Oo, lagi silang nag-aaway pero in the end, nagtutulungan sila. You know, I love helping people. Ayaw kong nakakakita ng mga taong nagugutom. Hindi din ako mapakali kapag wala akong socks kapag matutulog saka--"

Napatawa ako ng malakas sa sinabi niya.

"Bakit? May nasabi ba ko?"

"Wala naman," tumatawa pa din ako at nakatingin pa din siya sakin. "Kasi biglang nawala sa hulog yung mga sinasabi mo." Nagtaka na naman siya.

"Nawala sa hulog?"

"Oo. From one point to another. Kakaiba ka talaga."

Madami pa kaming napagkwentuhan dun hanggang sa inabot na kami ng gabi. Tawa lang kami ng tawa sa mga pinagkwentuhan namin at hanggang sa mapagod kami. Naka-lean si Maine sa balikat ko nung bigla siyang nagsalita.

"Richard, kanta ka naman."

"Ako? Di maganda boses ko."

"Okay lang yan. Kantahan mo na ko, please?"

Sige na nga. Pagbigyan na to.

"Anong kakantahin ko?"

"When you look me in the eyes."

"ANO?!" Jonas Bros. Seryoso ba tong babaeng to?

"Dali na! Favorite ko yun!" Ang random talaga ng babaeng to.

"Fan ka ng Jonas Bros.?"

"Hindi no! Gusto ko lang yung kantang yun."

"Sige na nga."

Oh, yeah yeah ah

If the heart is always searching, can you ever find a home?

I've been looking for that someone, I never make it own

Dreams can't take the place of loving you

There's gotta be a million reasons why it's true

When you look me in the eyes and tell me that you love me

Everything's alright, when you're right here by my side

When you look me in the eyes, I catch a glimpse of heaven

I find my paradise, when you look me in the eyes

How long will I be waiting? To be with you again?

I'm gonna tell you that I love you in the best way that I can

I can't take a day without you here

You're the light that makes my darkness disappear

She rested her head on my shoulders.

When you look me in the eyes and tell me that you love me

Everything's alright when you're right here by my side

When you look me in the eyes, I catch a glimpse of heaven

I find my paradise, when you look me in the eyes

Movin' on, I start to realize

I can reach my tomorrow, I can hold my head up high

And it's all because you're by my side

When you look me in the eyes and tell me that you love me

Everything's alright when you're right here by my side

When you look me in the eyes, I know that it's forever

I just gotta let you know, I never wanna let you go

Cause when you look me in the eyes and tell me that you love me

Everything's alright when you're right here by my side

When you look me in the eyes, I catch I glimpse of heaven

I find my paradise, when you look me in the eyes

"I love you, Richard."

Hindi ako pwedeng magkamali. Sinabi ni Maine yun. Kaso, tulog na siya. Sleep talking? Probably. May mga tao namang nagsasalita habang tulog sila diba?

Tinawagan ko na si Mang Ricky para sunduin kami sa seaside. Mga 30 minutes lang, dumating na yung driver namin.

"Sir Richard, saan po natin siya ihahatid?" Tanong sakin ni Mang Ricky nung hiniga ko si Maine sa backseat. Oo nga pala, hindi ko alam kung saan siya nakatira. Hindi na ko nagdalawang isip na kunin yung phone at tawagan na lang din siguro yung parents niya. Pagkita ko sa phone niya, 10 missed calls and 12 texts. Ang dami pero hindi ko na muna pinansin. Hinanap ko kasi muna yung number na nakita ko naman agad, nasa speed dial din kasi. Pinindot ko agad and after a few rings, may sumagot, kaso spanish! Nosebleed!

"Nicomaine! ¿Dónde estás?! Hemos venido pidiendo que desde esta tarde! Eres papá realmente preocupado por usted! Maine?! Maine! Vámonos, sweetheart, por favor. Maine?, sweetie?"

Sweetheart lang naintindihan ko. French elective kasi kinuha ko kaya wala akong alam sa spanish. Hahaha! Spanish nga pala sila! Kaya pala nagspanish yung mama niya.  Number kasi ng mama niya yung na-dial ko.

"Ah, hello po."

"Hello?! Who are you?! Where's my daughter!?"

"Kaibigan po ako ni Maine. Magkasama po kami ngayon. Ihahatid ko na po sana siya kaso hindi ko po alam kung saan yung bahay niyo. Sorry po." Hindi ako nakapagpause kasi sobrang kinakabahan ako. Nakakakaba kasing kausap yung mama niya!

"Oh. I'm sorry. Is this Richard? Pakihatid na lang si Maine sa bahay." Tapos binigay niya na yung address. Pano niya ko nakilala? Shit! Naloko na!