''Τοκ τοκ'' ακούστηκε η πόρτα και ο Νικ πετάχτηκε απότομα.''Ποιος στο διάολο ειναι;'' είπε νευρικά και σηκώθηκε από το κρεβάτι του.Ανασήκωσε το μποξεράκι του που από τον ύπνο είχε κατέβει ελαφρά και πήγε να ανοίξει την πόρτα.Το βλέμα την κοπέλας όταν τον είδε μισόγυμνο τον έκανε να κοκκινίσει αλλά προσπάθησε να μην το δείξει.
-''Εμ...γειά''είπε με ιδιαίτερη αμήχανία.Η φωνή του ήταν σχετικά άγρια πράγμα που έκανε την Κιμ να ανατριχιάσει.
-''Γειά'' είπε η κοπέλα ενώ δεν μπορούσε να συγκρατήσει ένα χαμόγελο.
Πολλή ώρα πέρασε και έτσι ο Νικ είπε τελικα:
-"Πέρνα μέσα"
Η κοπέλα όταν μπήκε μέσα στο διαμέρισμα έμεινε άναυδη.Ένα ιδιαίτερα μοντέρνο σαλόνι απλονώταν μπροστά της και δύο πόρτες η μία μισάνοιχτη και η άλλη κλειστή κίνησαν την υποψία της.Η μισάνοιχτη πόρτα αποκάλυπτε έναν αλουμινένιο νεροχύτη και φαινόταν ένα μισό τραπέζι.
-"Ει τι είναι αυτό;" Είπε η Κιμ με ένα βλέμμα γεμάτο υποψία.
-"Τι εε ποιο;"ο Νικ είχε σχεδόν χλωμιάσει.Τελικά της είπε να περιμένει μισό λεπτό στο σημείο που βρισκόταν για να πάει να φτιάξει έναν καφέ.Έτρεξε γρήγορα στην κουζίνα και πήρε το μαύρο όπλο που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι στα χέρια του."Ευτυχώς που δεν κατάλαβε" ξεφύσηξε γεμάτος ανακούφιση.Το έκρυψε σε ένα ντουλάπι της κουζίνας και έβαλε το νερό να βράζει."Μισό λεπτό" της φώναξε και έτρεξε γρήγορα στο δωμάτιό του για να φορέσει μία αμάνικη φανέλα και ένα σορτσάκι.Πήγε προς το μέρος της κοπέλας με ένα πιάτο κουλουράκια,ένα ποτήρι νερό και τον καφέ του.Τα άφησε απαλά στο τραπεζάκι μπροστά στον καναπέ και επιτέλους είπε στην κοπέλα να κάτσει.Η Κιμ πρώτη φορά παρατηρούσε το υπέροχο σώμα του που το στόλιαζαν πολλά τατουάζ.Ένα απαλό "ohh" ξέφυγε από τα χείλη της πράγμα που την έκανε να κοκκινίσει.Ο Νικ λοιπόν αφού δεν ήθελε να σνεχιστεί άλλο αυτό με έναν ήρεμο τόνο την ρώτησε:
-"Λοιπόν πως κι απο εδώ;"
-"Αχ ναι το είχα ξεχάσει εντελώς...Εμ Νικ κοίτα εχθές τον βράδυ που ξέρεις..εμμ..μου έφερες το κινέζικο ξέχασα να σου δώσω τα λεφτά"
-"Με δουλεύεις;"
-"Όχι γιατί;"
-"Εννοείται πως δεν θα μου δώσεις τα λεφτά"
-"Όχι αυτό δεν το δέχομαι.Θα με κεράσεις επειδή με πήρε ο ύπνος;Γιατί ειλικρινά αν δεν με έπαιρνε δεν θα αναγκαζόμασταν να λογομαχούμε για το ποιος θα πληρώσει τα δικά μου έξοδα"είπε με έναν τόνο κοροιδίας τρώγοντας ένα κουλουράκι.Ο Νικ γέλασε και της είπε:
-"Ειλικρινά σταμάτα να μιλάς κουράστηκα.Πολλές βλακείες είπες για σήμερα.Είπα θα στο κεράσω εγώ είτε το θες είτε όχι.Πες μου κάτι άλλο οτιδήποτε άλλο.Υπάρχουν τόσα που θα μπορούσαμε να πούμε και τσακωνόμαστε για ένα κινέζικο"είπε κι αυτός με τόνο κοροιδευτικό πίνοντας μία γουλιά καφέ.
-"Εμ καλά οκ οτι πείς.Για τι θα ήθελες να μιλήσουμε λοιπόν;"
-"Καλή ερώτηση.Ειλικρινά δεν ξέρω τίποτα για εσένα.Πες μου πράγματα για τον εαυτό σου."
-"Τι θες να μάθεις;"
-"Οτιδήποτε"
Έτσι η Κιμ ξεκίνησε να του μιλάει για τον εαυτό της.Την λατρεία της για τα βιβλία,την πρόσφατη μετακόμιση στο Σαν Φρανσίσκο που παρέλειψε να πεί τον λόγο και για την οικογένειά της που προτίμησε να μην πεί πολλά.Του μίλησε για τα σχολικά της χρόνια και την ζωή της σαν έφηβη,το οτι ποτέ δεν γνώρισε κάποιον άντρα που την εντυπωσίασε ιδιαίτερα και οτι ποτέ δεν είχε κάνει κανονική σχέση.
-"Σειρά σου τώρα" είπε η Κιμ και του χαμογέλασε αποκαλύπτοντας να αστραφτερά δόντια της.
-"Ωραία λοιπόν"είπε ξεφυσώντας κα ξεκίνησε να εξηγεί
