NEVA

Bölüm 2-Teklif

Merhabalar...Bu kısmı çok uzatmayacağım.Medyada Neva ve Kayla var. Birbirlerinin aynı olsalar da farklı tasvir etmek istedim. :) Bir de şarkı var.

Umarım beğenirsiniz yeni bölümü. :)

İyi okumalar....

Başımda ki zonklamayla gözlerimi aralamaya çalışırken, bana ne olduğunu hatırlamaya çalışıyordum. Olanlar zihnime birer birer doluşurken, yattığım yerden yavaşça doğruldum. Şehri gören bir tepenin üzerinde, boylu boyunca yatıyordum. Ben buraya nasıl gelmiştim? Hava neredeyse aydınlanıyordu. Baya uzun süredir baygın olmalıyım. Neler olmuştu öyle. Bir anda bir ışık patlaması olmuş, adamlar metrelerce uzağa fırlamış ve ben kendimden geçmiştim. Şimdiyse buradaydım. Şehir ayaklarımın altında ve ıssız bir tepedeydim. Etrafımda dönüp çevreyi incelediğimde ormanlık alandan başka bir şey olmadığını gördüm. Böyle bir yerin varlığından bile haberdar değildim daha öncesinde.

Daha sonrasında yine o sesi duydum. " Sonunda kendine gelebildin. Kusura bakma, ışınlanmanın alışkın olmayan bedenlerde bu kadar tepki vereceğini düşünemedim." Ne diyordu bu, ne ışınlanması ? Etrafıma bakındım tekrar ama başka birini göremedim hala zihnimden iletişim kuruyordu benimle. " Ancak zaten başka çarem de yoktu, seni oradan çıkarabilmek için." Sonra bir gülme sesi geldi. " Yine de şanslısın . O adamlar üzerindeki etkisi daha fazla oldu. Nasıl etrafa savrulduklarını görmeliydin." Psikopat mıydı bu kız ?! Cidden bundan zevk mi alıyordu yani? " A ah tatlım lütfen benim hakkımda böyle şeyler düşünme. Hem o adamların sana yapacakları şeyden sonra hala onlara acıyor musun. " Haklıydı. Belkide daha fazlasını hak ediyorlardı! " Haklıyım tabi. " dedi ukala bir şekilde.

"Artık zihnimden çıkar mısın?" Dedim. Sıkılmıştım zihnime hükmetmesinden. " Açığa çık ve kendini göster bana." diye sesimi yükselttim. Bu dememle birlikte yerdeki yapraklar kendi çevrelerinde dönerek, ufak bir girdap oluşturmaya başladılar. Girdap büyüdü, büyüdü ve bir insan boyutuna gelince büyümesi durdu. Girdabın içerisinde bir silüet belirdi. İlk başta çok silik olan silüet giderek netleşirken, karşımda gerçekleşen olaya ağzım bir karış açık şekilde bakıyordum.

 En nihayetinde girdap son bulup, karşımdaki silüet tamamen ortaya çıkınca karşımdaki kişi beklentilerimin çok dışındaydı. Şaşkınca kıza bakakalmıştım.Üstünde yerleri süpüren, tiril tiril siyah bir elbise vardı. Kumral saçları, mavi-gri gözleri, bronz teni, benimle aynı olan boyu ve vücut hatlarıyla karşımdaki kız resmen benim tıpatıp aynımdı! Bu nasıl olabilir? Artık tamamen emin oldum ben kafayı sıyırıyorum...

Bunun başka bir açıklaması olamaz. Başıma girmeye başlayan ağrıları umursamayarak karşımdaki kıza yaklaştım. Yüzünde memnun bir ifadeyle bana bakıyor ve tepkilerimi izliyordu keyif alarak. Sanki vereceğim tepkileri önceden biliyormuşçasına. " Nesin sen," dedim elimi yüzüne doğru kaldırırken. Ancak dokunmaya cesaret edemedim. Ben nasıl bir şeyin içine düştüm böyle. "Kimsin?".

Sorduğum soruları bekliyormuş gibi anında cevaplamaya başladı. "Adım Kayla ve gördüğün üzere birbirimize çok benziyoruz." Dedi sanki çok sıradan bir şeyden bahseder gibi. "Hatta neredeyse aynıyız." diye ekledi yüzünde ki memnun ifade ve gülümseme devam ederken. Neden böyle gülümsüyor bilmiyorum ama kesinlikle aklında bir şeyler var ve bunlar benim hoşuma gitmeyecek gibi hissediyorum. " Ben başka bir boyuttan geliyorum, Gailand diyarından. Ve senin ikiz eşinim." Bu nasıl olabiliyordu bilmiyorum ancak bu kız gerçekten de benim ikizim gibiydi. Hatta gibisi fazlaydı! Ancak hala kafam almıyordu başka diyarlar , boyutlar... Beynim yanmak üzereydi. Hemen kendime gelmem gerekiyor. Farklı bir boyuttan olduğunu söylemese, ikiz kardeşim olduğunu bile düşünebilirdim.