Bölüm 1-Delilik

397 99 166
                                    

Not: İlk bölüm geldi ve ben çok heyecanlıyım umarım beğenirsiniz..

  Medyayla beraber okuyun kesinlikle :)

İyi okumalar...

-------

Kulüpten çıkıp karanlık geceye adım attığımda, sert esen rüzgarla ürperdim.Kapıdaki hala sıra bekleyen yoğun bir kalabalık vardı. Hiç beklemeden ve arkamdan seslenen pisliği umursamadan koşmaya başladım. Arkama baktığımda, peşimden koştuğunu gördüm ve hızımı artırdım. O kadar sinirli ve üzgündüm ki nereye gittiğimi umursamadan sadece koştum. Nasıl yapabilmişti bunu bana?! Hala aklım almıyor ve olayın şokundan çıkamıyorum. Uzun bir süre koştuktan sonra arkama baktığımda Doğu' yu arkamda göremedim ve bunun rahatlığıyla hızımı düşürdüm. Tamamen durdum ve ellerimi dizime dayayıp soluklandığım sırada aklıma dakikalar önceki iğrenç sahneler geldi.

 Doğu... Yarım saat öncesine kadar sevgisinden asla şüphe etmediğim ve benimde sevdiğim ,sevgilim... Ve yine yarım saat önce kulüpte kızın tekini kucağına almış ağzını sömürmekle meşgul sevgilim. Pardon artık eski sevgilim. Hatta hiçbir şeyim. İnanamıyorum nasıl bu kadar kör olabildim. Çevremdeki herkesin ,arkadaşlarımın onca uyarısına rağmen ona ve yalan sevgisine güvenmiştim.Meğerse uçkuruna düşkün heriften başka bir şey değilmiş. Sekiz aydır beraberdik ve bu süre içerisinde kim bilir benim bilmediğim daha kaç kişi oldu bu şekilde. Olanları , onları kulüpte gördüğüm sahneyi düşündükçe midem bulanıyor. 

Bir saat önce ona güvenmemem gerektiğini söyleyen arkadaşlarımdan biri bana mesaj atıp da, Doğu'nun kulüpte bir kızla olduğunu söylediğinde tabi ki inanmadım başta. Ancak içimden bir ses gidip bakmam gerektiğini söylüyordu. Nedenini bilemesem de gidip görmem gerek gibi hissediyordum. Böylece ani bir kararla kulübe gitmeye karar verdim. İyi kide içimdeki sesi dinlemişim. Yoksa bir yalanın içinde yaşamaya devam edecektim hiç haberim olmadan , ruhum duymadan. 

Arkamdan bir ses duyunca düşüncelerimden irkilerek ayrıldım ve arkama döndüm. 10-15 metre ileride 5 kişi,  bir adamı duvar dibinde acımasızca dövüyorlardı. Yerdeki adamın hiç karşı koyma şansı bile yok o kadar kişiye. Yerde kanlar içinde, suratı tanınamaz hale geldiği halde adama vurmaya devam ediyorlardı. Korkudan ağzımdan kaçan iniltiyle dikkatlerini üzerime çektim maalesef. Adamı dövmeyi bırakarak bana yöneldiler. Ne yapacağımı bilemeyerek, etrafıma bakındım bir çıkar yol bulabilmek adına. Ancak etrafıma dikkat etmeden koştuğum sıralarda saçma sapan izbe , tenha bir sokağa gelmişim.Etrafta ben ve adamı dövenler haricinde kimse yok. Ayrıca çıkmaz bir sokaktayım. Harika! Şimdi ne yapacağım?

" Ooo şuna bakın bir eğlence daha çıktı bize. " dedi içlerinde en uzun boylu ve iri olanı. Çiğnediği sakızı az önce dövdükleri adama doğru tükürerek fırlattı. Suratında iğrenç bir sırıtış belirdi ve beni baştan aşağı süzdü. Daha sonra bana doğru yürümeye başladı, bende aynı oranda geri kaçmak istedim ama arkamda yolun sonu olan duvar vardı. Yani kaçacak yerim yoktu. Panikle kendimi koruyacak bir şey bulmak adına tekrar  etrafıma baktığımda biraz ileride, çöp kutusunun yanında ki içki şişelerini gördüm. Onlardan birini savunmak için kullanabilirdim belki ama hangi birine yetişecektim. Hadi gücüm birine yetse, diğer 4 kişiyi nasıl halledecekdim ki. 

"Yolunu mu kaybettin güzellik. " dedi az öncekine göre daha kısa boylu, kilolu olan ve oda diğerleriyle beraber gelip az önceki adamın yanında durdular. Neredeyse dibimde idiler. Şişelere doğru yeltenmek istedim ama adamların gözleri üstümdeydi. Ben daha şişelere ulaşamadan, onlar beni yakalardı zaten. Çok korkuyordum ama bunu onlara belli edemezdim, yoksa daha çok üstüme geleceklerdi.

" Seni ilgilendirmez," dedim ve ekledim, "Çekilin önümden de geçip gideyim. " Sözlerim bitince hepsi gülmeye başladılar ama bu gülüşleri hiç hoşuma gitmemişti.

" Başka emrin var mı prenses?" dedi ilk konuşan uzun boylu iri adam ve bana doğru yaklaşmaya başladı. Anladım ki akıllarından hiç hoş şeyler geçmiyor ve benim kurtulma şansım sıfır.Gözlerimi kapattım ve tam kaderime boyun eğip olacaklara kendimi hazırlarken zihnimde bir ses belirdi. " Seni hemen şimdi bu durumdan kurtarabilirim." diye. Anında gözlerimi açtım ve etrafıma baktım. Adamlar sanki ağır çekimde gibi bana doğru hareket ediyorlardı ama bir adım atmaları saniyeler sürüyordu. Bana ulaşmaları çok uzun zaman alacak gibiydi. Neler oluyordu böyle? Sonra tekrar o sesi duydum zihnimde. Bir kız sesiydi bu.

" Yada onları eski haline getiririm ve başına gelecekleri çekmek zorunda kalırsın" dedi acımasızca. Deliriyordum sanırım, bu olanların başka bir anlamı olamazdı. Beynim üzüntüden ve korkudan hata veriyor. Bu yüzden de hayal görmeye ve galipten sesler duymaya başlıyordum kesin .

" Hayır delirmiyorsun ve zamanın azalıyor çabuk karar vermelisin. Seni kurtarabilirim ancak benimde bir isteğim olacak seni kurtarmamın karşılığında." Adamlara baktım hala ağır çekimde gibi bana doğru geliyorlardı. Uzun boylu iri adamın ağzı kocaman açılmış ve kolları havada bir şekildeydi. Normalde olsa o hallerine gülerdim bile ancak şuan hiçte gülecek halde değildim. Karşımda beş sapık ağır çekimde ve zihnimde kime , neye ait olduğunu bilmediğim bir ses var.

 "Eee," Dedi zihnimdeki kız sabırsızca . " Teklifimi kabul ediyor musun ?"

Edecek miydim? Bilmiyordum . Böyle bir karar hemen verilmezdi ki. Sonuçta benden ne isteyeceğini bilmiyorum. Ne çok soru sordum. Sanki kaybedecek bir şeyim varmış gibi birde düşünüyorum. Bu adamların bana yapmak istediklerinden daha kötü bir şey isteyemez herhalde.                                                                                                                                           Karşımdaki manzara bana başka seçenek sunmuyor zaten. Deliriyor isem bile şansımı denemek istiyordum. Belki bu ses beni kurtarırdı gerçekten. Bu düşünceyle açtım ağzımı.    

"Kabul" dedim ve pişman olmamayı diledim içten içe...

Ve o anda bembeyaz bir ışık belirip, adamları geriye savurdu. Aynı anda benimde gözlerim karardı...


-------------

Umarım beğenmişssinizdir ilk bölümü :)

Haydi Bismillah dedim ve başladım bakalım. Hayırlı diyor ve desteklerinizi bekliyorum . ilk hikayemde destekleriniz benim için önemli. Okur olarak kendime çok güvensem de yazar olarak ilk deneyimim ve hatalarım varsa affola :) 

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum :*)..

Not: Yeni bölümler cumartesi günleri düzenli olarak gelecektir bundan sonra...

NEVAWhere stories live. Discover now