Worse games to play... ^39th Hunger games^ ✔

De finale

Gaby zit de rest van de middag alleen maar naast het lijk van Raby te huilen. Dan gaat ze er vandoor met de twee rugzakken. Ik zie hoe Raby word oogehaald. Gaby komt terug. Ze gaat bij het meer zitten en spreid de inhoud van de twee tassen uit over de grond. Ik kan niet zo heel goed zien wat ze heeft, maar ik zie in ieder geval een extra paar sokken. Ze heeft geen eten meer. Hopelijk is ze slim genoeg om een visje te vangen. Ik pak een stuk gedroogde appel uit mijn tas en begin er op te sabbelen. Gaby zit nog steeds op de grond, maar nu met een ingepakte en een lege rugzak. Zal ik mijn pijlen gebruiken? Denk ik. Zo kan ik Gaby wel uit haar lijden verlossen en kan ze bij Raby zijn. Ook heb ik dan de spullen van Gaby, een een extra paar sokken is echt niet verkeerd. Ik moet een beetje bewegen, mijn billen doen pijn van het constante zitten. Ik zorg er voor dat ik mezelf comfortabel voel en ik ga op mijn buik liggen. Ik ga Gaby niet vermoorden.

Dan begint het volkslied 4 doden vandaag. Aubrey, district 3. Dean, district 5, de jongen uit mijn district dus. Raby, district 6. En als laatste Cibo, district 8.

Gaby gaat slapen,ze legt haar rugzak naast haar neer. Ik denk er over na om de rugzak te pakken. Ik kijk naar Gaby. Ze slaapt. Het kan vast geen kwaad als ik... Ik sluip naar haar toe en pak haar rugzak. Het zuur haal ik er uit en ik leg het naast haar neer. Anders is ze helemaal weerloos. Ook leg ik een gedroogde druif op de lege rugzak. Dan loop ik weg. Ik eet zelf nog een aantal stukken gedroogd fruit op weg naar mijn nieuwe schuilplaats. Ik hoor weer mensen ik hoor een gil. Dan een kanon. Gaby is dood.

Op dit moment ben ik blij dat ik haar spullen heb gepakt zeg! Zodra ik bij mijn schuilplaats ben, kijk ik in de rugzak van Gaby. Ze heeft een extra paar sokken, een gevulde drinkbeker en een zakmes! Wow. Voor de zekerheid doe ik een paar druppels jodium in de gevulde fles. Je weet maar nooit...

Ik doe alles in mijn rugzak. Je weet maar nooit wanneer je moet vluchten. Ook leg ik mijn boog naast me met een pijl. En maar goed ook. Want als ik in de ochtend wakker word hoor ik de beroeps lopen. Ze komen me halen. Ik schuif helemaal naar de achterkant van de kleine grot. Ze hebben niks door. 'Ze moet hier ergens zijn.' 'Als ze hier niet is, ben jij de volgende die ik afmaak!' Hoor ik Spark zeggen. 'Ze is hier, geloof me!' Zegt Hayden. Maar ze vinden me niet. Nog niet. Ze kijken overal tussen de rotsen, achter de rotsen en onder de rotsen, maar mijn schuilplaats is te goed. Na een tijdje geven ze het op. 'Nou, ze is hier anders niet hoor Hayden!' Hoor ik Spark schreeuwen. Ik kan nog net zien hoe Hayden's nek word omgedraaid. Ik hoor een kanon. De beroeps gaan er vandoor en laten Hayden achter. Ze nemen niet eens haar spullen mee!

Zodra ik denk dat de kust veilig is loop ik naar Hayden's lijk toe. Ik gris haar mes uit haar riem en haar zwaard tussen haar verklampte vingers vandaan. Ik walg we van. Ik ga naar een ander plek tussen de rotsen, waar ze me zeker weten niet zullen vinden. Ik hoor verder op nog een kanon. De beroeps hebben dus toch iemand anders te pakken gekregen... Ik loop mijn veilige schuilplaats uit om water te halen bij het kleine watervalletje wat naast mijn grot zit. Ik pak de fles van Emma en ik doe er een beetje water in en de juiste hoeveelheid jodium. Ik zie een hovercraft komen die waarschijnlijk Hayden gaat ophalen. Wanneer de hovercraft Hayden heeft, begint het alweer te schemeren. Zodra het donker is begint het volkslied. Eerst zie ik Hayden aan de hemel verschijnen uit district 2. Daarna zie ik Annastasia, uit district 4. En als laatste zie ik Gaby staan, uit district 6. Nu besef ik me pas dat er nog maar drie mensen over zijn. Spark, Mitch en ik. Ik drink kleine slokjes van mijn water en eet mijn laatste stuk gedroogd fruit. Ik moet morgen maar eten gaan zoeken.

De volgende dag ben ik van plan om een paar bessen te gaan plukken die ik eerder bij het meertje van Gaby had gezien. Ik wandel er naartoe. Ik heb honger. Zodra ik bij het meertje aankom, zie ik dat Mitch en Spark daar zitten. Dit zal het einde van de 39e Hunger games worden. Ik pak het mes van Hayden en gooi het in de borst van Mitch. Een kanonsschot. Mitch is dood. Spark kijkt verbaast om zich heen. Wanneer hij mij ziet glimlacht hij. 'Daar hebben we Jaina, toch?' Zegt hij. Ik sta op en knik. Ik houd mijn pijl en boog gereed voor de aanval. Maar Spark is sneller. Hij duwt me naar de grond. Mijn pijl en boog vallen uit mijn handen. Hij duwt mijn handen tegen de grond. 'Nog een laatste woord?' Vraagt hij. 'Spark, je weet dat moord niet de oplossing is.' Zeg ik. Maar dat waren dus wel mijn laatste woorden. Hij steekt het mes in mijn keel en lacht. Spark heeft gewonnen. Nog net voor alles zwart word zie ik dat Spark me vastberaden aankijkt. Dan is het klaar.

Ik zie wit licht. Waar ben ik? Denk ik. Ik zie Gaby en Raby samen op een wolk zitten. Ze lachen. Ook zie ik Emma. Ze komt naar me toe en geeft me een knuffel. 'Spark heeft gewonnen.' Zeg ik. 'Je hebt je best gedaan.' Zegt Emma. 'Net als ik.' We zitten naast elkaar op een wolk en kijken naar benden, naar de bewoonde werled. 'Misschien is het wel beter zo.' Zeg ik. Emma knikt.