In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφαλαιο 56 *turned on? #not*

Αρια POV

Ομαδικη συνομιλια:

Εσεις:
Μαντεψτε ποια αφησανν για διακοπες μονη τηςς

Ντυλαν:
Ναιπ και εμενα. Καλα οχι περιμενα τιποτα αλλο

Ελινα:
Ομγγ και εμενα με αφησανν

Δανιηλ:
Και εμενα μετα απο πολυ κοπο

Εσεις:
Γιατι εσενα Δανιηλ τι εγινε;

Δανιηλ:
Ε τιποτα μωρε πηγα ρωτησα την μανα μου, δεν ηξερε αρχικα τι να μου πει και το άκουσε και ο πατερας μου. Ηρθε και αυτος και αρχισαν να τσακώνονται για το αν θα με αφησουν ή οχι. Μετα απο μια φαση απλα τσακωνοντουσαν γενικα για άσχετα θεματα αλλα νταξει με αφησαν στο τελος.

Εσεις:
ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΠΑΜΕΕ;

Ελινα:
ΟΜΑΓΚΟΝΤ ΝΑΙΙ ΑΝΥΠΟΜΩΝΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΕΕ ΜΟΥΥ

Ντυλαν: πρεπει να αρχισουμε να ψαχνουμε ξενοδοχεια και τετοια γιατι αν θελουμε να βρουμε σε καλη τιμη πρεπει να κλεισουμε απο τωρα. Αφηστε που το καλοκαίρι δεν ειναι και πολυ μακρια απο τωρα.

Δανιηλ:
Ναι οντως θα ψαξω μετα στον υπολογιστη ψαξτε και εσεις και θα τα συγκρίνουμε

Εσεις:
Ναιπ θα παω να κοιταξω και εγω

Ελινα:
ναι και εγω αντε βγαινω να βρω τιποτα τα λεμεε

Εσεις: ναι και εγω βγαινω αντε γειαα

Δανιηλ: παω και εγω τσαοο

Ντυλαν: μπαιι

Εκλεισα το κινητο μου και το αφησα στο γραφειο διπλα μου. Κοιταξα εξω απο το παράθυρο απο συνήθεια και ειδα τον Δανιηλ να με κοιταζει ηδη. Χαμογελασα και το ιδιο εκανε και αυτος. Μου εκανε νοημα να ανοιξω το παραθυρο μου και αυτο εκανα. Ανοιξε και αυτος το δικο του και στήριξε τα χερια του στο περβάζι. 

Δανιήλ: μου ελειψες

Εγω: κιολας;

Δανιηλ: ε ναι

Εγω: και εμενα λιγο

Δανιηλ: θα ερθεις απο εδω;

Εγω: εε δεν ξερω...

Δανιηλ: ελαα

Εγω: πρεπει να ψαξουμε για ξενοδοχείο και καραβι και ολα αυτα ομως

Δανιηλ: ελα θα ψαξουμε μαζι

Εγω: καλα αντε ερχομαι. Μισο να ντυθω ομως.