In love with the player? (Book 1) [✔️]

Κεφαλαιο 48 *swimming lessons*

Εγω: ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΟΛΎΜΠΙ

Δαν: τι οντως;

Εγω: ΝΑΙ ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΕΞΩΩΩ

Εκεινος με πηρε αγκαλια παλι πηγαίνοντας με προς τα εξω και οταν πια ειχαμε βγει απο το νερο με αφησε απαλα στην αμμο τυλιγοντας με, με μια πετσετα. Εκεινος καθησε διπλα μου και εγω συνεχισα να κοιταζω ευθεια την θάλασσα

Δαν: γι αυτο δεν ήθελες να μπεις;

Εγω: ναιι....

Δαν: θα μπορουσες να το ειχες πει ξερεις απο το να χρησιμοποιηεις εκατο δικαιολογιες

Εγω: απλα δεν ηθελα να γίνω ρεζιλι...

Δαν: δεν γινεσαι ρεζιλι απλα επειδη δεν ξερεις να κολυμπάς

Εγω: ναι αλλα ημουν η μονη και ένοιωσα πολυ καπως...

Δαν: σιγα ρε δεν χρειαζεται να εισαι και ο φελπς κιόλας για να μπεις μεχρι εκει που πατάς

Εγω: μ-μα φοβαμαι...

Εκεινος γυρισε απο την αλλη αλλα μπορουσα να τον ακουσω να γελαει παρόλο που προσπαθούσε να το κρύψει

Εγω: ελαα ρε βλακαα μην γελαςς

Γκρινιαξα και τον χτυπησα στον ωμο του καπως δυνατουτσικα

Δαν: νταξει νταξει σορρυ σκαω

Εγω: ετσι μπραβο

Δαν: λοιπον ελα θα σε μαθω να κολυμπάς

Εγω: σε καμια περιπτωση

Δαν: ελα ρεε

Εγω: ουτε που να το σκεφτεσαι

Δαν: ελα ρε θα σε κραταω δεν θα παθεις τιποταα

Εγω: πφ... αντε καλα...

Δαν: τελεια ελα!

Σηκωθηκα καπως βαριεστημένα απο την αμμο και πηγα προς το μερος του. Μπηκαμε στο νερο και τα ποδια μου αρχισαν να τρεμουν ηδη. ΜΙΣΩ ΤΟ ΝΕΡΟ

Δαν: ελα ηρεμισε ολα θα πανε τελεια

Εγω: το ελπιζω....

Πηγα λιγο πιο μεσα και αρχισα να χτυπιέμαι γιατι νομιζα οτι δεν πατουσα με αποτελεσμα να αριχσω να πνίγομαι μονη μου. Ο Δανιηλ με πλησιασε γρηγορα ανησυχος και προσπαθοντας να κρατησει το γελιο του κρατώντας με απο την μεση και ακουμπώντας τα ποδια μου κατω

Δαν: πρωτον ηρεμισε πατας... δεύτερον αν χτυπιεσαι ετσι θα βουκιαξεις και θα πνιγεις σιγουρα οποτε ξαναπροσπαθησε