ZORLAMA (LGBT)

Z~7

'Alay etmek mi?Hayır neden alay edeyim ki bende yaşadım o anları sen sadece ünlü biri olduğun için internette yaygınlaştın'

"Offf...offf...dışarı bile çıkacak yüzüm yok ülkeyi terkediyorum haberler bitince geri gelirim"

'Ülkeyi terketmek mi?Deli misin kızım sen!
Hem dışarıya çıkcak yüzüm yok diyorsun hem ülkeyi terkedicem diyorsun otur oturduğun yerde'

Sessizce gülümsedim.

'Ne sırıtıyorsun piç gibi'

"Seni anlamıyorum.Bazen hanımefendiliğinden taviz vermiyorsun bazense içinden kamyon şöförü çıkıyor"

Kafasını cama doğru çevirip gülümsedi.

"Gitmemi istemiyorsan açıkça söyleyebilirsin yani bu kadar tavıra gerek yok"

'Gitmemeni istesem açıkça söylerdim zaten.Sadece senin iyiliğini düşünüyorum daha kötü olacaksın'

"Peki kalınca ne yapacağım sokağa adım  atamam magazinciler kapıdadır.Evde de kaç gün kalacağım sıkıntıdan ölürüm.Ne yapacağım ben peki?"

Önce düşünür gibi elini çenesinin altına koydu.

'Güzel bir fikrim var'

"Neymiş o bayan çok bilmiş"

'Öncelikle iki hafta evde kalıcaksın değil mi?'

"Bir ay"

'Peki bugünlük idare edebilir misin çalışmam gerek yarın izin alırım'

"Tamam olur"

'Görüşürüz' deyip odamdan ayrılmıştı yatağıma gömülmüştüm.

"Sadece uyumak istiyorum,sadece uyumak istiyorum"diye uykuya dalmaya çalışıyordum ki Barlas geldi.Hödük gibi yürüşünden belliydi.

'Veraaa'

"Ne var?" kafam hâlâ yastığa gömülüydü.

'Şu kızıl saçlı adı ne onun?'

"Barlas git işine"

'Ya hadi adını söyle bari daha sevgilisini sormadım'

"Nil Barlas!Nil!"

'Adı da adıma ne yakıştı he'

"Barlas biraz daha odamdan çıkmazsan üzerine atlayacağım"

'Tamam tamam' deyip odamdan hızlıca uzaklaştı.Kafamı tekrar yastığa koydum.

Gözlerimi kapattım.Bir kaç dakika sonra uykuya dalmışım hiç farketmeden kalktığımda saat 21:00.

Evi bir kez turlayıp aile üyelerine göz gezdirip odama çıktım.Barlas spor yapıyordu.Annem çiçekleriyle meşguldu,babamsa atölyedeydi her zamanki gibi.

Dışarıya çıkmak istiyordum ama çıkamazdım.Belkide çıkardım ama önce Barlas'ı ikna etmem gerekti.Hemen odasına damlarken halterle danseden kardeşimi gördüm.Başka zaman olsa dalga geçerdim ama şu an hiç vaktim yoktu.

"Barlaaas"

'Veeeraaa'

"Neden düzgün bir şekilde efendim demiyorsun"

'Sen neden ismimi uzatıyorsun'

"Her neyse sporu bırak ve hemen duşa gir hazırlan"

'Neden?'

"Soru sorma söylediğimi yap"

'Nedenini söylemezsen sporuma devam ederim'

"Nil'in yanına gideceğiz"

'Hemen hazırlanıyorum'

Gülümseyip odama çıktım üzerime dolaptan elime ne geçerse giydim tabi aklımda uyumlu olup olmadığını testettim ve saçlarımıda düzleştirdim.

Barlas'ın gelmesini istememin sebebi beni Nil'in yanına bırakıp arabayı göz önünden çekicekti ve dışarda tek başıma yine bir rezillik yapmak istemiyordum.

Üzerime siyah deri ceketimi giyip Barlas'ın odasına yöneldim.

Barlas içeride parfümünü sıkarken siyah takımını giymişti.

"Hadi gidelim artık"

'Tamam' deyip benden önce merdivenlerden  inerken arkasından "ya gerizekalı kardeşim heveslendi bir de Nil'i görücem diye yazık" diye içimden düşünüp seslice güldüm.

'Bir şey mi oldu?' dedi

"Yoo" deyip annemleri görünce "biz dışardayız geç geliriz " deyip hızlıca çıktık evden.Annemle tartışmak istemiyordum eve dönünce uzun bir konuşma bekliyordu bizi.Hatta beni çünki Barlas erkenden eve gidecekti.

Range Rover'dı Barlas'ın en sevdiği arabası ona binmiştik ve yolu tarif ederken...

'Adresi bildiğine emin misin?'

"Evet şu an iş yerine gidiyoruz"

'Tarif ettiğin yerde ne iş yapabilir ki bu kız fahişelik mi?Çünki orada sadece genel evler var'

"Sen nereden biliyorsun buraları?"

'Orasını boşver' dedi ve "dur" dememle ani fren yaptı.

'Şaka mı?'

"Hayır.Ben iniyorum"

'Bir dakika sen şu an hayat kadınlarının çalıştığı genel evlerden birine gidiyorsun öyle mi çünki şu an tam onun karşısındayız'

"Evet.Nil burada çalışıyor"

'Saçmalama bin arabaya geri eve gidiyoruz'

"Barlas...sen eve gidiyorsun ben değil"

'Seni burada bırakamam'

"Daha önce girdim sorun etme"

'Ne?!'

"Hadi ben kaçtım" diyip tam gidiyordum ki Barlas hızlıca arabadan inip kolumu tuttu.

'Babamın ya da annemin haberi var mı peki?'

"Hayır.Bırak kolumu"

'O zaman onlara söyler öyle girersin bu eve'

"Kaç yaşındayım ben farkında mısın?"

'Vera çocuk gibi davranma o zaman sende!'

'Vera..' geriye döndüğümde Nil karşımdaydı.