Göklerdeki Nikah (Tamamlandı)

*15. bölüm*

Ani bir hareketle kalktı yataktan Hümeyra . Ve hergün yaptığı gibi odaya güneşin vurduğu köşeye ilerledi . Tekli koltuklardan birini buraya çekmiş , hem dışarıyı izliyor hemde ferahlıyordu bir nebzede olsa . Camdan dışarıyı izlerken gözü bahçenin boş otopark alanına takıldı . Yine yoktu Cem'in kırmızı spor arabası . Anlaşılan bu gecede eve gelmemişti .

-Keşke hiç gelmesede bende bir yolunu bulup kaçsam ..'diye mırıldandı Hümeyra . Kaçmak .. Denemişti denemez olurmuydu hiç ! Birkaç defa denemiş , bir seferinde Cem'e yakalanmıştı . Neyseki kolundan tutup odaya fırlatılmakla atlatmıştı . Bir seferinde ise çalışma odasının önünden geçerken Cem'in konuşmalarını duyup dinlemiş , sonra odadan çıkacağını anlayıp kaçmaktan vazgeçip odasına dönmüştü . Belki kapıyı dinlemese bir şansı olabilirdi ama bunun için üzülmüyordu Hümeyra . Onun için önemli olan şeyler duymuştu . Hatta hayatını mahveden şeyler .. Babasının Fransa büyükelçisi olması Hümeyra için büyük bir şans gibi görünsede aksine büyük , çok büyük bir şanssızlıktı . Çünkü Cem ve şirketi kirli işler yapıyor , bunlar için babasını ve tabiiki unvanını kullanıyordu . Hümeyra ile evlenmek istemesinin tek sebebiyse babasından gelecek imtiyazlara sahip olabilmesiydi . Fransa ve Türkiye arasında mal aktarmak , kara para haklamak için ona ihtiyacı vardı . Yoksa Cem kiiiiim , evlenip bir kadına bağlanmak kimdi ? Zaten nişanlılıkları boyuncada hiçbir zaman sadık olmamış , sürekli türlü kadınlarla gününü gün etmişti . Ama Hümeyra'nın bildiği birşey daha vardı . Cem birinden ölesiye korkuyordu . Ve Hümeyra bu adamın ismini tam duyamasa soyadının duymuştu . "KARACA" demişti Cem telefonda konuştuğu adama . "KARACA yakalarsa biteriz ."

Düşüncelerinin ortasındayken bahçede yankılanan motor sesiyle irkildi Hümeyra . Bu araba sesini tanıyordu .. Cem'di bu gelen . Neden gelmişti ki ? Bu saatte eve gelmek pek adeti değildi oysaki . Tedirginlikle koltuğuna iyice sinerken bir gözüyle camdan dışarı bakmaya devam etti . Cem arabadan inip sertçe kapatmıştı kapısını . Oldukça sinirli görünüyordu . Ve inşallah sinirini ondan çıkartmazdı . Cem bahçenin camdan görünen kısmında kaybolmaya başladığında içindeki tedirginlik iyiden iyiye kendini hissettirmeye başlamış hatta açıkça söylemek gerekirse korkuya dönüşmüştü . Derin nefes alıp kendini sakinleştirmeye çabalarken , odaya yaklaşan sert ayak sesleriyle vücudu belirgin şekilde titremeye başlamıştı genç kızın . Korktuğu başına geliyordu işte ..

-Allahım sen yardım et ..'diye mırıldandı elini hızla inip kalkan göğsüne bastırarak . 'Sen beni koru Rabbim ..'

Başındaki eşarbın kenarlarını çekiştirip boynunda açık yer kalmamış olmasına dikkat ederken , hızla açıldı odanın kapısı . Hümeyra'nın denizden gözleri korkuyla açılarak oraya döndü . Cem sinirinden yüzü kıpkırmızı olmuş vaziyette burnundan soluyarak daldı odaya .

-Su !'

Kızgın boğaları anımsatan yüzüyle hızla yaklaştı Hümeyra'nın oturduğu köşeye . Genç kız ise korkusunu belli etmemek adına yerinden bile kıpırdamamıştı . Derin bir nefes aldı ve içinden besmele çekerek gözlerini Cem'e çevirdi .

-Sana sesledim aptal kadın ! Kalk ! Hemen hazırlan !'

Hümeyra şaşkınca tek kaşını havaya kaldırarak kendisine ölümcül bakışlar atan adama baktı . Ne demekti hazırlan ? Yoksa onu bırakıyor muydu ? Gitmesine izin mi verecekti yani ? Hızla oturduğu koltuktan kalkıp Cem'in karşısında durdu .

-Beni bırakıyormusun artık ? Gidebilirmiyim ?'dedi ümitle . Cem'in gözleri biraz daha kısıldı .

-Sen hala özgürlük rüyaları mı görüyorsun ? Neyse bu geceden sonra rüya görmek yerine benim ihtiyaçlarımı gidereceğin için sorun yok !'