Ambrollins-stories about love

#7

Noc,ciemność,małe świecące punkty na niebie...i oni.Blondyn z zielonymi oczami o brunet z niemalże czarnymi.Niby przeciwieństwa,a łączy ich tak wiele.Chociażby teraz siedzą oparci o swoje ramie na miękkim kocu,wpatrując się w spadające gwiazdy,myśląc przy zaobserwowaniu jakiejś życzenia.Chłodny wiatr zawiał,sprawiając,że Setha przeszły ciarki;wzdrygnął się na co Dean azareagował,przytulając go.Spojrzeli się na siebie w szerokim uśmiechu.Cieszyli się obecną chwilą nie robiąc nic,bo to właśie z niczego powstają najlepsze cosie.

-Skarbie?-zapytał delikatnie Seth

-Tak?

-Czy nawet,jak już nie będziemy razem to będziesz o mnie pamiętał?-Dean odsunął się Setha i spojrzał mu głęboko w oczy.

-Wiesz,dlaczego dziś jest dziś?-Seth spojrzał na niego,nie rozumiejąc o czym mówi.

-Bo jesteśmy razem ja i ty i tak długo jak dziś będzie dziś,nigdy o tobie nie zapomnę,choćbym miał 100 lat.Nawet,jak będziemy osobno to i tak będziemy razem.Seth spojrzał w oczy Deana z miłością i szczęściem.

-Właśnie,dlatego Cię pokochałem.-Rzekł Seth z uśmiechem.Kochał Deana za to nieszablonowe podejście do otaczającego ich świata.Zawsze zostawiał promyki szczęście nawet odczas najwięszej burzy,ciemności.To było coś niezwykłego,choć nieczęsto się tym dzielił.Był bardzo uczuciowy,ale nigdy nie pozwalał,by wiedział o tym kto kolwiek,poza Sethem,na którego się otworzył.

-Chodźmy już do domu chłopaku o bardzo wielkim sercu.-Wstał i podał rękę blondynowi,by mu pomóc.Chwycił niebieski koc w rękę,drugą trzymając Deana,jak największy skarb,którym dla niego był.Uwielbiał takie chwile sam na sam z Deanem,kiedy mógł w pełni korzystać z wrażliwości otwierającego się dla niego chłopaka,niczym kwiat,który poczuje pierwsze,poranne promienie słońca.

------------------------------------------

Krótko acz poetycko.Epic come back? Nie wiem czy to dobre określenie,ale natchnęło mnie by spełniać się literacko.