In The Shadow of Love II

Bölüm 5

Şok olmuştum. Sait bunu nasıl anlamıştı?

-"Hayır! Bunu da nereden çıkardın?" dedim aceleyle. Sait denize baktı ve başka bir şey söylemedi. Hafif bir esinti vardı. Ben yine bu hüzünlü gün batımında kendimi yalnız hissediyordum. O kadar sinirlerim bozuktu ki, çok sık sulu gözlü insanlar gibi ağlıyordum. Oysa ağlamaktan nefret ederdim.

-"Yine onun için mi ağlıyorsun?" dedi Sait.

-"Hayır."

-"Peki, ne için?"

-"Çünkü..."

-"Çünkü?"

-"Çünkü çok yalnızım."

Sait hiç beklemediğim bir şey yaptı. Elini omzuma koydu ve beni kendine çekti. Zaten çok yakın oturuyorduk. Şaşkındım ve ağlamam durmuştu.

-"Üzülme, artık yalnız değilsin. Ben yanındayım."

Başımı çevirip ona baktım. Gülümseyerek bana baktı.

-"Sağ ol."

Gün batımını yan yana, eli omzumda izledik. Akşam çökmeye başladığında yola koyulduk. Yol uzundu ve ben uyukluyordum. Başımı yaslamıştım. Sait kısık seste müzik dinliyordu. Ne ilginç bir müzik tarzıydı. Eve vardığımızda çok yorgun hissediyordum. Birlikte salona geçtik ve akşam yemeği yedik. Çay içerken sohbet ediyorduk.

-"Sait?"

-"Evet?"

-"Sen ne iş yapıyorsun?"

-"Ticaret."

-"Yani?"

-"Yani toptan mal getirip götürüyorum."

-"Peki, beni bulduğunda çölde ne işin vardı?"

Sait başını eğip gülümsedi.

-"Seni arıyordum."

Güldüm.

-"Saçmalama."

Sait başını kaldırmadan cevap verdi.

-"Ciddiyim."

-"Hadi oradan. Dalga mı geçiyorsun?"

-"Yok, dalga geçmiyorum."

-"Hadi ama..." diyerek sırıtmaya devam ettim.

-"Sen bana tanıştığımız gün ne demiştin?"

-"Ne demiştim?"

-"Hatırlamıyor musun?"

-"Birçok şey demiş olabilirim."

-"Beni tanıdığını söylemiştin."

-"Evet, seni rüyamda gördüğümü anlatmıştım."

-"Tamam işte. Ben de seni rüyamda görmüştüm."

-"Şaka?"

-"Gerçek."

Şok olmuştum. Bu nasıl mümkün olabilirdi? Ona inanmıyordum tabi.

-"Nasıl?" dedim ve anlatmaya başladı.

-"Bir gece önce kendimi kötü hissediyordum. Çarşıdayken başıma güneş geçtiğini düşündüm. Halsizdim. Erken uyumaya karar verdim. Gece rüyamda çöldeydim. Etraf bulanıktı. Sonra ileride kumların arasında seni gördüm. Yaralıydın. Başıboş dolanıyordun. Sana yaklaştım ve yardım etmek istedim. Bana kendi dilinde bir şeyler söyledin. Sonra gitmek istedin. Seni tuttum. Birlikte deveye bindik. Seni neden deveme bindirdiğimi bile bilmiyordum. Sonra bir kum fırtınası çıktı ve devenin üstünden düşüp uçtuk. Sen bana sesleniyordun. Yardım istiyordun. Ama ben seni tam göremiyordum. Sonra fırtına dindi ve seni kumların arasında gördüm. Çok uzağımdaydın. Seni duyuyordum. 'Gel' diyordun. 'Gel, bana yardım et, lütfen.' Uyandığımda bu rüya beni çok etkiledi. Sabah çok erken uyanmıştım ve deli gibi dolanıyordum. İçimden bir ses çöle gitmemi söylüyordu. Sonra bu fikir saçma geliyordu. Evde bir o yana bir bu yana dolanırken, Latifa endişelenmeye başlamıştı. Rüyamı ona anlattığımda bunun bir işaret olabileceğini söyledi. Bana 'git, oğlum' dedi. Bende sanki onun öyle söylemesini bekliyormuşum gibi hemen yola koyuldum. Çölde uzun uzun gittim. Yol boyu saçmaladığımı düşünüyordum. Ama sonra seni buldum. Benim için bu gerçekten çok ama çok ilginçti. Sonrasını biliyorsun zaten."