15. Περί Μαγισσών

173 27 4
                                    

       «Όπως σου είπα και νωρίτερα, είμαι μάγισσα. Δε σκαρφίζομαι συνταγές για ερωτικά φίλτρα και μαντζούνια. Όχι. Η αληθινή μαγεία έρχεται από την φύση και δεν έχει σχέση με ανόητα κόλπα κομπογιαννιτισσών.

       »Ελάχιστες αληθινές μάγισσες έχουν μείνει στις μέρες μας. Η τέχνη της μαγείας μαθαίνεται, δεν είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι. Παρόλα αυτά, πολλές Δασκάλες της μαγείας θυσιάστηκαν στο βωμό των προκαταλήψεων και του φανατισμού, λες και ήταν σπόροι του ίδιου του Σατανά. Άλλες τόσες Μαθήτριες, οδηγούμενες από τον φόβο μήπως εκτελεστούν σαν τους μέντορές τους, δεν συνέχισαν την παράδοση και κρύφτηκαν στις σκιές. Έτσι απομείναμε λίγες.

       »Ο ρόλος μας -και ο δικός μου ρόλος ως Δασκάλα- είναι να κρατάμε τον κόσμο σε ισορροπία. Τα στόματα των Δασκάλων και τα αφτιά των Μαθητριών γνωρίζουν πράγματα που ο κοινός άνθρωπος επιμένει να αγνοεί και να στιγματίζει ως δεισιδαιμονίες. Και, πίστεψέ με, ακόμη και αυτά, είναι ελάχιστα σε σχέση με όλα όσα υπάρχουν κρυμμένα γύρω μας.

       »Ένα από αυτά τα μυστικά που μοιράζονται μεταξύ τους οι Δασκάλες είναι οι κίνδυνοι που παραμένουν αδρανείς για χιλιετίες ολόκληρες, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να ξυπνήσουν και να καταστρέψουν ό,τι βρεθεί στο διάβα τους. Ένας από αυτούς τους κινδύνους είναι κι αυτός που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε εδώ».

       Η Φρίντα έκατσε επιτέλους στην καρέκλα.

       «Είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα αρχαία πνεύματα. Και μόνο που το φέρνω στη σκέψη μου μπορεί να με βλάψει...».

       Χαμήλωσε τον τόνο της φωνής της κι έσκυψε προς τον Μπιλ. «Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, οι φόνοι, η βία σε κάθε της μορφή οφείλονται σε αυτήν την οντότητα. Θα ξέρεις φυσικά για έναν διαβόητο δολοφόνο στο Λονδίνο που έδρασε τον δέκατο ένατο αιώνα: ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Ποτέ δεν τον έπιασαν. Τα θύματά του βρέθηκαν ξεκοιλιασμένα, βίαια δολοφονημένα. Δεν βλέπεις τις ομοιότητες; Η ίδια οντότητα δρα στην Αθήνα τον τελευταίο καιρό.

     »Το πνεύμα όσο δε βρίσκει ξενιστή και κυκλοφορεί σε άυλη μορφή μπορεί μονάχα να μολύνει τις σκέψεις των κοινών ανθρώπων. Όταν όμως βρει κάποιο σώμα, αρκετά υγιές και δυνατό για να το φιλοξενήσει, τότε είναι που εξαπλώνεται το Κακό... Οι αδελφές μου δεν κατάφεραν να εντοπίσουν το πνεύμα εγκαίρως κι αυτό απέκτησε ξενιστή. Τα πράγματα δεν είναι καθ-».

Ο Λύκος Δεν Είναι ΝεκρόςWhere stories live. Discover now