Küstüm, çocuk. Hayata, aileme, arkadaşlarıma, gözlüğüme, hayallerime en çok da saçlarıma, küstüm.
Küstürdüler, umutlarımı yaka yaka küstürdüler.
Hayallerimi yıktılar, yapamazsın dediler, çok şey istiyorsun dediler.
Öyle çok şey dediler ki..
Öyle acımasız konuştular ki..
Düşündüğünün aksine ailemi seviyorum, çocuk. Yalnızca onlara da çok darıldım, onlar da çok küstürdüler beni.
Bazen, çocuk.
Bazen denemekten bile vazgeçiyorum.
30.01.18
23.18
"Gülcan,"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Kayıp Satırları.
Short Story"Ama bir gün geleceğim, çocuk. Başım dimdik, omuzlarım dik, gözümde şu lanet şey olmadan, saçlarımı uzatıp geleceğim. Kesmemi sağladıkları saçlarım omuzlarıma yüklenmişken, gözyaşlarım gözpınarlarımda kavrulmuşken geleceğim. Öyle bir geleceğim ki, b...
