"Annenler mi geldi " savaş gülümserken  olumlu bir şekilde  kafamı salladım.

"Geldiler ya geldiler"

"Ne güzel işte gidip tanışayım" savaş kolumu indirip kapıya dogru yururken hizla onune geçtim. Ellerimi gogsune koydum.

"Manyak mısın sen tanışmak için bu zaman sence uygun mu" savaş gözlerini devirirken kolundan tekrar tuttum.

"Sığar mısın buraya" gözlerimle işaret ettigim yere bakarken savaş bir yatagin altina bir yüzüme bakıp  gülmeye başladı.

"Savaş gülme annemler duyacak"

"Savaş gülme diyorum" elimi agzina kapatirken elimden öpmesiyle elimi hizla çektim.

"Dolaba koy beni bence"

"Haa evet güzel fikir" gülümserken savaş gözlerini devirdi.

"Şakaydı sadece hem kücük o dolap" savaşın dedigi şey ile dudagimi büzdüm. Haklıydı.

"Derinn!!" annemin aniden  gelen sesiyle  savaşa baktım.

"Cırlamanın kimden geldigi belli oldu" savaş gülmeye devam ederken koluna vurup pencerenin yanına gittim. Perdeyi açarken savaşa baktım. Savaş bir bana bir pencereye bakarken yanina gidip kolunu tuttuktan sonra  pencerenin yanina getirdim.

"Hadi atla"

"Kafayi yedin cidden sen "

"Savaş emin ol buradan atlaman anneme yakalanmandan daha iyi bir seçenek"

"Öleyim mi ben kaçıncı katta oldugumuzun farkinda misin sen" savaş sinirle yüzüme bakmaya başlarken başımı ellerimin arasina aldım. Haklıydı.

"Sakin ol tamam mı sadece" savaş kolumdan tutup sakinleştiren sesiyle konuşurken olumlu bir şekilde kafamı salladım.

"Ne oluyor be burada" can bir bana bir savaşa bakarken savaş sinir bozukluguyla guldu.

"Lan keşke biraz daha  kalsaydın sen " can kaşlarını çatarken araya girdim.

"Can hiç kavga etmeyin bakın annem ve babam içeride "

"Şunlar  " can bir bize bir kıyafetlerine bakarken devam etti.

"Şunlar benim kıyafetlerim degil mi" can işaret parmagiyla yatagin üzerinde duran kiyafetlerini gösterirken olumlu bir şekilde kafamı salladım.

"Sana inanmıyorum abla bir de kıyafetlerimi mi verdin bu herife "

"Yedik mi lan zevksiz kıyafetlerini"

"Ben mi zevksizim " can ve savaş yüksek sesle konuşmaya başlarken ikisinin de kolunu tuttum.

"Selamız okunabilir diyorum" kaşlarımı çatarken ikisi birlikte bana baktı.

"Selanız yani" can araya girerken gözlerimi devirdim.

"Sevgilim korkma bu kadar gidip konuşayım işte ben" savaş yanagimi okşarken dudagimi büzdüm.

"Evet konuş bencede sen hatta sabahın köründe bu odada ne işin oldugunu da açıkla" can araya girerken savaş kaşlarini çattı.

"Lan bana bak"

"Baktım bakıyorum hatta"

"Dua et lan sen  derinin kardeşi olduguna "

"İkinizde susun savaş seni buradan çıkarmamız gerek" araya girerken tekrar bakislar bana dönmüştü.

"Derin, can!" annem bir kez daha seslenirken can konuştu.

"Ben oyalayayım o andada sen dısarı çıkar"

"Tamam"

"Hadi inşallah" can gülümserken dışarı çıktı. Arkasından da savaş ile biz çıkmıştık.

"Ah geldi işte neredesiniz oglum siz" annem gülümseyerek can a bakarken savaş ile bende saklanıyorduk.

"Derin nerede bir tuhaf sanki bu kız"

"İşi vardır hanım kızın"

"Annen ve baban ha " savaş gülümseyerek yüzüme bakarken gülümsedim.

"Benim canım ailem benim güzel ailem " can bir anda bagirirken bakislarimiz ona döndü.

"Oğlum niye bagiriyorsun" annem elini gogsune koyarken can gulerek pencerenin yanina  gitti.

"Siz manzarayı gördünüz mü bakalım"

"Ne manzarasi" babamın sesi  gelirken can güldü.

"Muhteşem istanbul  manzarası buradan tüm istanbul neredeyse gözüküyor gelin " can gülmeye devam ederken  babam yanina gitmişti.

"Anne gelsene sende"

"Bakalım bir öyle miymiş" annemde ayaga kalkip yanlarina giderken onlari  kontrol edip geri çekilirken  savasin elinden tuttum. Hizla kapinin yanina gelirken kapiyi usulca açtım. Bir annemlere bir savaşa bakıyordum.

"Hadi sevgilim görüşürüz" hızla kapiyi kapatacagim sirada savaş elini koyarken ona baktim.

"Çok mu korktun sen" savaş gülümseyerek yüzüme bakarken koluna vurdum.

"Korkmadım panik bu sadece hadi sonra konuşuruz öptüm çok dikkatli ol " hizli hizli konuştuktan sonra tekrar kapiyi kapatacagim sirada savaş tekrar tutmuştu.

"Savaş anneml.."cümlemi tamamlayamadan dudagimdan öpülürken savaş geri çekilip güldü.

" Yok öyle öptüm deyip öpmemek hadi gidiyorum artik sonra konuşuruz"

"Cidden cesaretine hayranım" dedigim şey ile  savaş gülerken  kapıyı kapattım. Deliydi bu adam. Ben de deliydim. Ne güzel tamamlıyorduk işte birbirimizi. Kahkaha atmaya başlarken derin bir nefes aldım. Rahatlamıştım. Koşarak annemlerin yanına giderken babamla ikisine birden sarılıp gülmeye başladım. Savaş böyle biriydi işte. Nedensizce mutlu ediyordu insanı. Şımartabiliyordu mesela. Dünyada ki tek önemli şey senmişsin gibi davranabiliyordu. Dokunmaya kıyamıyordu incitmekten korkuyordu. Kelimelerle anlatmam bile saçmaydı belkide. Neyse çok mutluydum işte. Küçük bir kız çocugunun heyecanı vardı içimde. Bir insan ne kadar sevilebilirdi mesela. Ne kadar özlenebilirdi. Ne kadar kıskanılabilirdi. Ruhunun, kalbinin  yüzünün ,hareketlerinin  davranışlarının her bir zerresine aşıktım ki  ben.Yüregimi titreten  adam iyiki vardın be.

Sizleri bekletmemek için hızlı bir şekilde yazdığım bir bölüm oldu. Bu aralar biraz yoğunum. Ancak zaman bulabiliyorum. Kusura bakmayın lütfen. Neyse uzatmayayım  hepiniz  çok  seviliyorsunuz iyi ki varsınız  kendinize iyi bakın🌹😍💕

STAJYER (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now