ALEXA'S POV
tik-tok-tik-tok
That noisy clock echoed in my room. Halos hindi ako gumagalaw sa kinapwepwestuhan ko. I think my mind was floated and at the same time clouded by that feeling.
dugdug
dugdugdug
dugdug
dugdugdug
I put my hand on top of my chest. Feeling its fast beating. Its like my heart is on a race track. Ano bang nangyayari sayo Alexa. Do I need to see a doctor again? No no no. I don't like the idea.
I remebered how Jin look into my eyes. There's something he wanted to say but... at the same time pulling his will to do so. Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko. If I will look myself now, probably my face turned out red.
Pamilyar pero parang ngayon lang kumabog ng ganito ang puso ko. Dahil sa wala naman akong maalala sa nakaraan ko kaya hindi ko alam kung kumabog narin ba ito ng ganito dati o hindi. Yung pakiramdam na nagtatalon sa sobrang excitement. Yun yung eksaktong nangyayari sa puso ko.
Okay, he's handsome and every girls will like him. Siguro choosy nalang ang hindi magkakagusto sakanya. Sa bawat pag ngiti nya mas lalo akong nahihipnotismong mas tumitig pa. Nakakalunod. Irritating but then he's a good person. Oo nakaka inis sya dahil sa katangahan nya pero... I can't judge him. Hindi ko sya ganun kakilala. I felt secured in his arms. Parang naramdaman ko na iyon dati. Parang may yumakap narin sakin ng ganon. Parehong pareho. Kasabay ng pagpintig ng puso ko. Doon ko naramdaman ang kakaibang pintig ng puso ko. Hindi ko alam kung mabuti ba yun o hindi para sakin. Simula ng pagka gising ko sa coma. Si Dad and Kuya Chace lang ang taong pinapahalagahan ko. And sila lang ang pinagkakatiwalaan ko.
I sigh. Bakit parang ang gaan ng loob ko sakanya. Oh naguguluhan lang ako. The first time I saw him, he already caught my attention. Simula noong gabing hinakbang ko ang mga paa ko para sundan sya habang may hinahanap ay parang automatic na nakarehistro sa utak at katawan ko na sumunod papunta sakanya. I'm a good liar when I act irritated infront of him.
Lahat ng pag tataray ginawa ko. Like I used to. Pero there's something within him. That I must know... Till I found out na kaibigan pala sya ni Chace.
Halos tatlong araw na magmula ng huling kita ko sakanya. He haven't visited our pad. I also haven't heard any kay Chace. Hay Alexa why he will visit you? I cover my face with my hands. My God! Why I'm always thinking of him. I guess, I like him... Do I?
*TOK TOK TOK
I was distracted when someone knocked on my door. Hindi naman yun naka lock. And I know si Kuya lang naman yun.
The door opens and there he is. My sweet brother. He looks good on his simple signiture attire. white shirt and jeans. I smile as he walks towards me.
"What brings you here? Wala ka na bang klase?" I asked. Umupo sya sa tabi ko at bumangon naman ako. I met his eyes. Ang lungkot lungkot nito. May problema ba sya? Nakaramdam naman ako ng pagkirot sa puso ko. I don't want to see him like that. Nasasaktan ako.
"Wala na..." ngumiti sya ng pilit pero ramdam kong my problema sya. parang kakagaling lang din nya sa iyak. I never saw him crying. And I don't want to. "gusto mo ba kumaen sa labas? mamasyal na rin tayo."
"kuya... may problema ka ba? ang lungkot mo kase. ibabalik mo naba ako kay Dad? hindi pa naman sinasabi ni Dad na umuwe ako di ba? Please dito nalang ako sayo..." I hug him and he did the same. Naiiyak ako. Sakanya lang ako nagiging mahina aside from Dad. Feeling ko mawawala sakin si Dad and Chace. At ayokong mangyari yun. Ayoko.
