Andrew's POV
Habang pinagmamasdan ko ang paglipas ng oras parang mas lalo pa ata tong bumabagal. Ilang oras ang lumipas pero wala pa rin kaming ginagawa. Tahimik lang kaming nakaupo sa loob ng kotse. Habang pinagmamasdan ko ang mga sasakyang lumalagpas sa kinaroroonan namin. Walang ibang ingay na maririnig tanging yung kanta lang na pinapatugtog ni Tyler sa cellphone nya. Pero halos lahat hindi nag iimikan.
Inaantay namin si Dad. Hindi pa kase ito tapos makipagusap sa mga pulis. Rinig mo ang ilang palitan ng paguusap nila. Pero alin man doon ay wala akong pakialam. Hindi na namin pinaalam yung totoong plano. Si Jin na raw ang bahala doon. He's good at planning things up. kaya sakanya na namin pinaubaya yun. Sumandal ako sa upuan at pumikit. Alam kong delikado ang sitwasyon pero wala na kaming ibang pagpipilian kundi ang sumugal.
Matapos makipag alegro ni Dad tahimik lang syang pumasok sa sasakyan. Ang bilugan at singkit nitong mata ay namumula kagagaling lang nya sa pag iyak ng malaman nya na nakidnap si Sky. Tumingin sya sa kinaroroonan ko at tinapik ako sa balikat. bitin na ngiti ang tanging kumurba sa mga labi nito. "Everything will be ok son" nginitian ko sya paninigurado ko na matatapos rin ang lahat ng ito.
Isang kanto nalang ang layo namin papunta sa abandonadong building kung saan nya kami pinapapunta. isa tong lumang eskwelahan na nagsarang bigla. Pero hindi naman sya ganun ka abandonado dahil under reconstruction area to. Walang katao tao sa daan kaya malamang walang makakapansin na may tutungo sa lugar na iyon ng ganitong oras. Huminto kami sa luma at sira sirang gusali. nauna na akong bumaba pinag masdan ko ito. medyo may kalakihan. meron tong limang palapag. halata na napabayaan narin. ilang ilaw lamang sa mga kalapit na poste ang mapapansin mo. at ang liwanag mula sa bilog na buwan'. halos alas onse na pala ng gabi. ramdam ko ang pagdampi ng malamig na hangin sa balat ko...
"Andrew. Ikaw at si Tito ang haharap kay Van." pagbasag ni Jin sa katahimikan. hindi malakas pero tama lang para marining naming lahat. kita sa postura nya na handa na sya sa ano mang mangyayari. hawak nya sa kaliwang kamay ang isang baril. seryoso syang nakatingin sakin. "Kami na ang bahala para hanapin ang kapatid mo. Maghihiwalay - hiwalay kami sa loob dahil masyadong malawak yung gusali hindi namin pa alam kung nasaang parte sya nakatago." tinignan nya isa isa sila Tyler hudyat para ipaalam yung mga gagawin namin. tumango lang ang mga ito bilang pagsang-ayon.
"Mag iingat kayo. I don't want to see you hurt. Got that?" pagpapa alala samin ni Dad. yinakap ko ito at tinugon naman nya agad. "Oo naman Tito para san pa at tinawag akong Jin Chrysler for nothing" nakangising pagmamayabang ni Jin. nailing iling nalang kami ni Tyler. hindi na nagbago pero ganun pa man alam kong kaya nya ang sarili nya. binaling ko ang atensyon ko kay Tyler at Kathryn na magkahawak kamay pa. "mag iingat kayo. tuso si Van. Kath wag kang hihiwalay kay Tyler" wala akong mabasang reaksyon sa mukha nya. tumango lang si Tyler. "Oo naman he should be the one to be scared of me..." pag mamataray nitong sagot pero hindi ko na narining yung huling salitang sinabi nya. tatanungin ko pa sana to "Tara na kailangan na natin pumasok sa loob." nauna ng lumakad si Kid. medyo hindi pa magaling yung mga sugat nya. pero gusto nya daw makatulong para iligtas ang kapatid ko. I think he really love my sister after all...
medyo madilim ang paligid at mga sira sirang pader ang makikita mo sa loob. mga sako ng semento at ilan ilang basura. Kung gaano sya nakakatakot tignan sa labas na baka magiba agad ito ay mas nakakatakot sa loob. napakatahimik rin ng paligid tanging ingay lang namin ang maririnig mo roon. Binuksan ni Tyler ang cellphone nya para mag silbing ilaw. Kinuha ko rin ang akin kahit papano nakikita ko ang dinadaanan ko.
Nilingon ko si Dad sumenyas sya na sa kanan na bahagi kami pumunta. habang sila Jin naman ay maghihiwalay hiwalay.
Tahimik lang kami ni Dad habang naglalakad. Hawak hawak nya ng mahigpit ang baril. Hinablot ko rin ang baril na nasa bulsa ko. Nagpalinga linga ako pero wala pa ding presensya nya. Aakyat sana kami ni Dad sa hagdan papunta sa ikalawang palapag.
