Ends With A Bet

14. He hopes, too

"Kalma ka lang James, baka mamaya nandito na yun. Napa-paranoid ka lang." Narinig ko si Vasha na nagsasalita.

"KALMA?! PAANO AKO KAKALMA KUNG HINDI KO ALAM KUNG NASAN SIYA? DAMN THIS FUCK--" I got alarmed in his tone of voice. Parang nag-eecho sa buong bahay ang boses niya. Natigil din siyang nagsalita, hindi ko alam kung bakit.

"Mygosh! Lance ano ba!" Vasha shrieked.

"Gago ka! Huwag mong sisigawa--"

That's the last shot. Alam kong nagkakagulo na. Kaya inayos ko ulit ang sarili ko at lumabas.

“Ano–“ Naputol ako sa sasabihin ko nang makita ko si James na naka-upo sa sahig. Sapo niya ang kanyang noo at pa-ulit-ulit na umiling na para bang may hindi siya matanggap na nangyari. "Anong nangyayari dito?!" Patay malisya kong tanong kahit na nag-aalala ako kung bakit siya naka-upo doon at nakayuko.

Nag-angat siya ng tingin at doon ko lang nakita ang dugo sa gilid ng labi niya. His eyes are red.

“Sinuntok ko.” Ani Lance.

Biglang tumayo si James at agad niya akong niyakap ng mahigpit.

"Akala ko umalis ka na." Ramdam ko ang takot sa nanginginig niyang boses. "Akala ko iniwan mo na ako."

I saw Lance and Vasha shrugging their shoulders. I was about to hugged him back but he held my shoulder and made me faced him. His cheeks were wet and he was sniffing. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pag-taas nito. Damn! He’s so cute.

“Why are you crying?”

“I got scared.” Parang bata niyang sagot at hinalikan ako agad sa labi. “Damn! You scared me, dear. You freaking scared me.” He said in between our lips. “Don’t do that again. Magpaalam ka sa akin kung may gagawin kang bagay. Don’t make me guess.” And he deepens the kiss.

We both pulled away when we needed air to breathe. I suddenly cupped his cheeks and dried his tears. I smiled at him.

"I just left the TGC, dear. Not you, and will definitely not. Ever. I love you so so much James." I said while giggling. I hugged him.

Since then naging maayos naman ‘yung relasyon namin ni James. Kahit na sobrang busy siya sa trabaho niya ay hinding hindi naman siya pumapaltas sa pagsundo sa akin dito sa shop. Kahit na sinasabi ko sakanya na hindi naman kailangang aaraw-arawin niya akong sunduin.

"Ms. T, mukhang another benga day uli for the shop, ah?"

Natigil ako sa pagmumuni ko ng marinig ko ang assistant ko, which happens to be Vasha's cousin. Ang lapad ng ngiti niya sa akin. If I know hihingi na naman to ng early out kaya ganyan makangiti.

"Ella, you can go." Sabi ko habang tumitingin sa inventory ng araw na ito. I am sitting at the couch-like chair dito sa loob ng shop. I prefer to do this here kahit na may sarili naman akong office. Mas cozy kasi dito, mas nagagawa ko ang trabaho ko.