Stalked

Zaterdag, tegen lunch

Al gauw valt Ashleys oog op het straatnaambordje 3rd street.

'Stukje doorrijden, 91 is daar,' meldt Jason.

Ze ziet waar het appartement van Jones is, want Richards auto staat er al geparkeerd en ze ziet Richard en Alexis staan.

Ze parkeert haar auto in een vloeiende beweging in, al gaat dat soms nog wel eens moeilijk met het bakbeest en stapt uit. 

'Vesten aan. Hij is vuurwapengevaarlijk, was je dat even vergeten?' merkt ze cynisch op tegen Richard. 

Richard rolt ietwat té duidelijk met zijn ogen, waarop zijzelf geïrriteerd zucht. Het is weer zo'n dag...

Ze trekt haar kogelvrijvest ook over haar hoofd en doet het klittenband vast. 

Rustig lopen ze naar de voordeur en Ashley gaat voorop staan. 'Politie, David Jones, open de deur.'

Ze klopt meermaals op de deur, maar geen reactie. 

'Op mijn teken.' Ze steekt drie vingers op naar achteren en op drie schoppen ze de deur in.

De deur vliegt met een knal open en zelf richt ze haar pistool voor zich uit. 

'Clear,' roept ze bij de woonkamer. 

'Clear,' hoort ze Alexis roepen. 

'Clear,' klinkt het bij Jason. 

'Naar boven,' roept zijzelf. 

Ze lopen naar boven met hun pistolen voor zich uitgericht. 

Zelf gaat ze eerst links,  Jason en Alexis gaan rechts en Richard volgt haar eigen voorbeeld maar. 

'Clear,' roept ze, terwijl ze om zich heen kijkt. Een kinderslaapkamer. Dus hij had voogdij over zijn kind, raar als hij meermaals veroordeeld is voor verboden wapenbezit. 
Ze loopt de volgende kamer in. De badkamer. 

'Clear.'

Ineens klinkt er gestommel. Alert draait ze zich naar de deur die vrij duidelijk naar de zolder gaat en richt haar pistool op de deur, maar in plaats van uit de deur, wordt ze ineens van achteren besprongen, waardoor ze haar pistool laat vallen. De man is een stuk groter dan haar, waardoor ze zeker in het nadeel is. 

Hij grijpt haar bij haar keel en ze krijgt het licht benauwd. 
Ze geeft een stoot naar achteren in zijn buik, waardoor zijn greep iets verslapt. 

'Laat haar los, Jones,' klinkt van achteren. Alexis. 

Ashley voelt zich langzaam wegzakken, maar Alexis schiet op tijd in zijn hand. Het schot mist haar op een haartje na, maar liever dat dan gewurgd.

Wanneer zijn greep verslapt, blijft ze even hijgend op haar knieën zitten. 'Godzijdank Alexis.'
'No problem. Je bent gearresteerd op verdenking van stalking en moord. Je hebt het recht te zwijgen. Alles dat je zegt kan tegen je gebruikt worden. Je hebt het recht op een advocaat en je hebt het recht om je te laten onderzoeken door een arts,' ratelt Alexis aan een stuk door, terwijl ze hem in de boeien slaat. 

Rustig komt ze overeind en voelt even aan haar keel. Ze zal hem zo eens flink ondervragen.

'Alexis saved your ass, good job,' zegt Jason droogjes, wanneer ze weer in de auto zitten. 

'Hou je klep dicht,' gromt ze geïrriteerd. Ze heeft nu echt geen zin in dramatiek van Jason. Jason kan dingen erger maken van nodig en vaak wordt ze daar stukken meer geïrriteerd van.

'Je hebt honger, ik merk het aan je.' 

'Ja dus daarom zeg ik ook, hou je klep.'

Jason zucht en staart stug voor zich uit. 

Zelf besluit ze ook niets meer te zeggen. Ze kan zich beter gewoon stil houden als ze zich ellendig voelt, want Jason maakt het vaak meer ellendig.