Λεωφόρος των χαμένων ονείρων #SBC18#TYS18

(5) Η επόμενη μέρα

Την επόμενη μέρα η Ελπίδα έβαλε στα παιδιά από το τμήμα του Λουκά τεστ μαθηματικών στο μάθημα της ημέρας. Καθώς έγραφαν τα παιδιά, έψαχνε να βρει το στυλό της στην τσάντα της και βρήκε ένα διπλωμένο χαρτάκι. Το άνοιξε και άρχισε να διαβάζει ψιθυριστά. Με το που διάβασε την τελευταία φράση σκέφτηκε:

"Μάλλον από εδώ μου είχε κολλήσει η φράση <<Δεν γεννιέσαι ελεύθερος, γίνεσαι ελεύθερος!>>! Μόνο που δεν ξέρω πως βρέθηκε στα χέρια αυτό το χαρτί, αλλά δεν μπορεί, θα το θυμηθώ!"

Μόλις πλησίασε δίπλα στην έδρα το πρώτο παιδί που τελείωσε  με το γραπτό του, τοποθέτησε το χαρτί πάνω στην έδρα. Σιγά σιγά έδιναν όλοι οι υπόλοιποι τα γραπτά τους. Όταν χτύπησε το κουδούνι, η Ελπίδα πρόσεξε ότι το γραπτό του Λουκά δεν είχε όνομα. Προτού προλάβει να βγει έξω τον φώναξε για να το γράψει. Όμως του έδωσε το χαρτί με το δοκίμιο του Κωνσταντίνου για την ελευθερία καταλάθος. Εκείνος βιαζόταν, έγραψε γρήγορα το όνομά του, χωρίς να παρατηρήσει ότι η Ελπίδα του έδωσε λάθος χαρτί επειδή βιαζόταν να βγει διάλειμμα. Εκείνη μετά πήρε όλα τα χαρτιά μαζί με αυτό στο ένα της χέρι και την τσάντα της στο άλλο και έφυγε από την αίθουσα βιαστικά.

Καθώς κατέβαινε τις σκάλες, μόλις άκουσε τον Κωνσταντίνο να φωνάζει το όνομά της, σκόνταψε και έπεσε.

"Είσαι καλά;"την ρώτησε και την βοήθησε να σηκωθεί.

"Καλά είμαι! Το θέμα είναι τώρα να μαζέψω τα τεστ των παιδιών!"είπε και έσκυψε να τα μαζέψει ενώ παράλληλα τη βοήθησε και εκείνος μαζεύοντας τουλάχιστον τα μισά από αυτά.

"Σχετικά με αυτό που έγινε χθες..."

"Τι έγινε χθες;"απόρησε εκείνη.

"Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις!"

"Αφού δεν καταλαβαίνω!"συνέχισε να του λέει με απορία στη φωνή της.

"Χθες ήρθες σπίτι μου! Δεν θυμάσαι;"τη ρώτησε αγανακτισμένος.

"Όχι, πότε ήρθα εγώ σπίτι σου;"

"Καλά, ασ'το!"είπε και έφυγε θυμωμένος.

Η Ελπίδα δεν έλεγε ψέματα. Δεν θυμόταν απολύτως τίποτα από αυτά που έγιναν τη χθεσινή νύχτα και δεν μπορούσε να εξηγήσει τη συμπεριφορά του Κωνσταντίνου. Γιατί ο Κωνσταντίνος ισχυριζόταν ξαφνικά χωρίς λόγο ότι εκείνη είχε πάει σπίτι του το προηγούμενο βράδυ;