Ekim (GirlxGirl) _ASKIDA_

1

2 yıl sonra ...

Çalan telefon sesiyle kafamı gömdüğüm dosyalardan kaldırdım, ekrana baktığımda Mervenin aradığını gördüm yeşil tuşu kaydırıp telefonu kulağıma götürdüm

'Efendim Merve'

'Bir adet Hayırsız arıyordum orda mı acaba'

'Merve başlama yine ya, işler yoğun biliyorsun'

'Ekim patronsun sen ya , nerde görülmüş patronun elemanlarından daha çok çalıştığı, elinden gelse orda yatıp kalkacaksın'

'Şirketi batmaktan zor kurtardım biliyorsun hem olanlardan sonra kafamı bu şekilde dağıtabiliyorum, umarım anlıyorsundur'

'Anlıyorum Ekim çok zor biliyorum ama 2 yıl geçti, ne zamana kadar böyle hayata küs kendini sadece işe vermiş bir şekilde yasayacaksın ki, emin ol Kübra da seni böyle görmek istemezdi'

İsmini duymamla kalbime hançer saplanmıştı yine,gerçi 2 senedir o hançer hep yüreğimde duruyor, normalde neşeli deli dolu biriydim ama o olaydan sonra bambaska bir insana dönüştüm, yaşama sevincim kalmadı. O'ndan sonra hicbir şeyden zevk alamaz oldum,kendimi işe güce verdim bu şekilde tutunabildim zar zor...
Merve'nin sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım

'Ekim daldın mı yine üzme artık kendini lütfen, eski neşeli Ekim'i çok özledim ben.. Bu akşam dışarı çıkalım mı biraz kafa dağıtırız lutfen hayır deme'

'Bilmiyorum Merve hiçbir şey yapasım yok'

'Lütfen ama ya benim senden başka dostum mu var, beni hiç mi düşünmüyorsun , seni böyle gördükçe kahroluyorum.. seninle birşeyler yapmayı özledim'

Haklıydı ben onun o da benim tek dostumdu, onu bu şekilde üzemezdim
'Tamam başımın belası gidelim istediğin yere' dedim
Merve çok sevindi buna görüşme planımızı yaptıktan sonra kapattık telefonu.

Telefonu kapattıktan sonra koltuğa yaslandım gözlerimi kapattım ve hayatımı düşündüm bir an, yetimhanede geçmişti çocukluğumun bir kısmı Merveyle de orda tanışmıştık o günden beri kardeş gibiydik, beni çocukları olmayan bir aile evlatlık almıştı öz çocukları gibi sevmişlerdi beni, onları kaybettiğimde de çok üzülmüş zor toparlanmıştım bu şirketi bırakmışlardı bana , o zamanlar 19 yaşındaydım, 21 yaşında Kübrayla tanıştık birbirimize tutulmuştuk adeta, onun sayesinde yeniden sevdim hayatı ama hayat beni sevmemiş olacak ki onu da aldı elimden.
Sevdiklerimi kaybetmek kaderim miydi bilemiyorum...

Kapının sesiyle iç dünyamdan koptum doğruldum yerimden 'gel' dedim
Kapının açılmasıyla gelenin sekretim Aylin olduğunu gördüm
Günlük programları sıraladı
3 toplantı vardı bugün birini iptal ettim baş ağrım baş göstermişti çünkü, Aylin söylediklerimi not ettiktan sonra kapıya yöneldi tam çıkacakken 'efendim yarın personel alımı için görüşme yapılacaktı da onu hangi saate koyalım' diye sordu

'Sabah 09:30'a ayarla Aylin anca yetişir'

Aylin bunu da not edip çıktı odadan.

Üst üste girdiğim iki toplantıdan sonra iflas bayrağını çekmiştim artık, 3-4 saat sonra Merveyle görüşecektik eve gidip dinlenme kararı aldım, gereken son birkac imza attıktan sonda şirketten dışarı attım kendimi arabama binip evin yolunu tuttum. Eve vardığımda direkt kendimi duşa attım sıcak su vücudumu rahatlattıktan sonra çıktım duştan,bornozla yatağa uzandım başımın ağrısı hâlâ tam geçmemişti gözlerimi kapattım elimle şakaklarımı ovdum,biraz uyumak iyi gelir diye düşünerek uyumaya çalıştım.