Two Wives

Kabanata 8

House blessing

It was exactly noon, and the sun was burning high in the sky. Isa-isa nang nagsi datingan ang mga bisita. Alessandra entertaining the guests, wearing a lovely champagne dress. Bagay na bagay sa kaniya ang ganoong kulay. She's shining like a sun pouring heat to Gabriel's face. They welcomed the guests and have a small chitchat after that..

Sinulyapan ko ang suot ko. I only wearing a straight cut dress, tie my hair into a sweet bread and a light touches of make-up. Very simple and not intimidating, hindi gaya ng kay Alessandra. Napa labi ako, why do I have to compare myself to her? Tila nawawalan ng kompiyansang tanong ko sa sarili.

Tahimik ko silang pinag masdan mula sa kinatatayuan ko kasama ng ilang waitresses and staff. Kung ang pag-iyak ang paraan para mawala ang sakit ay sana kanina ko pa ginawa. Pero ano bang ang mabisang paraan para mawala ang sakit? Siguro iyon ay kung hindi ako hihinga at ipikit ang nalang ang mga mata at mag bingi-bingihan sa lahat.

"Meredith," kalabit saakin ni Aling Mareng,

Walang gana ko itong nilingon, "Aling Mareng," I smiled at her shyly.

"Ayos ka lang ba ineng? Kanina ko pa napapansin na wala kang kibo?"

Umiling ako dito, "Ayos lang ho ako," I said bago ibalik ang pansin kila Gabriel.

Maluwang ang ngiti nito habang kausap ang ilan nitong bisita. He looks very handsome as always. Kayang kaya nitong dalhin ang sarili sa simpleng suot. His dark polo shirt fits him well, buttoned up and leave one button open down his chest, and sleeve rolled up.. His black denim jean fits him too, paired with oxford shiny shoes. The casualness of his attire did nothing to lessen his good looks.

He has a secretiveness personality, and had a tight-lipped smile to everyone. Base na rin kung paanong nasa dalawa lamang niyang bulsa ang kaniyang kamay. Napansin ko ang pag gawi ng tingin ng mga kaharap nito sa direksyon ko at ang huli ay si Gabriel.

Our eyes lock for a moment. Pakiramdam ko ay tumigil sandali ang oras sa pagitan namin. Ngunit bago pa ako magupo ng damdamin ay ako na mismo ang pumutol sa mga titig na 'yon. I lower my head down, at tinuon ang pansin sa pag aayos ng mga lamesa. Tahimik ko iyon ginawa, hindi alintana ang tingin ng ilan saakin.

I'm preoccupied by what he said earlier, masakit isiping ayaw na niyang palawigin pa ang pagkakakilala niya saakin. It hurts me the most when he tried to pushed me away.. away from his life.

"Meredith, halika muna dine sa likod bahay!" tawag pansin saakin ni Aling Mareng.

Sinunod ko ang sinabi niya, pumasok ako sa loob ng bahay at tinunton ang daan palabas sa may kusina.

There was some tables and chairs outside na hindi pa nai-aayos. Isa-isa namin itong nilatag at nilapatan ng mantel at placemats. Hindi na inayosan ang ibang parte dito dahil kung sakali lamang na may ibang mas gustong kumain sa likod bahay kung saan nandito ang 30 square meters swimming pool kaya namin nilatag ang tables and chairs.

"Mukang nandiyan na ang pari." Aling Mareng informed me.

Sumulyap ako sa loob bahay, halos madami na ngang tao sa loob. "Siguro nga po." I said quietly.

Hindi na namin pinasyang pumasok sa loob dahil alam kong puro bisita lamang ang naroon. Natanaw ko rin si Marcus na kadarating lang habang ka agapay ang Isang maputing babae. I bet she is his girlfriend.