"Kite?? Si...." Limmy said hesitantly. Napatingin naman ako sa tinitignan niya.
"Si Kyle??" Nagtatakang tanong naman ni Jay-Ann. Kung nagtataka sila, paano pa 'ko?
At nakita namin yung isang babaeng papalapit sa kanya galing sa may bookstore....
O___O
Si Maggie? Bakit magkasama sila? Kaya pala sabi niya hindi siya pwede.
I don't know what to do. How to react. Lalapitan ko ba sila?
"Tara. Lapitan natin." Aya ni Limmy.
"Ah. Limmy. Ayoko. Umuwi na lang tayo."
"P-pero?" Limmy and Jay-Ann said in chorus.
"Basta. Tara na. Wala lang 'yan. Baka nagpasama lang. Wag na tayo mang-istorbo." Wala na silang nagawa kundi umuwi na nga rin.
Pagkarating sa bahay... Success! Hindi ako umiyak. Bakit naman ako iiyak di ba? May tiwala ako sa kanila.
Pero nang-aasar ata talaga ang tadhana eh.
1 week later.. Ginabi ako ng uwi.. At nakita ko sila. Sina Kyle at Maggie...
Magkayakap???!!
Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko. Lumapit ako sa kanila. Of course, they are both totally shocked.
"Ano yan? Bakit kayo magkayakap?" I asked bitterly.
"Kite. A-ano.. Nagkakamali ka." Maggie said defensively.
"Maggie, I'm just asking." I said smiling, an insulted smile.
"Kite!" Sa wakas nagsalita na rin ang boyfriend ko.
"Oh?! Niloloko niyo ba 'ko? Kaya pala hindi ka na nagpaparamdam sa 'kin! How dare you?!" Pero kahit gustong-gusto ko siyang sampalin hindi ko pa rin magawa. Ayoko na siyang tignan, baka bigla na lang akong umiyak sa harapan nila. Kaya si Maggie na lang ang pinagbalingan ko. "Maggie. Why? bakit siya? Dahil ba kapatid siya ni Lyle para hindi ka na masyado malungkot ha? Lahat na nga ng ginusto ko napunta na sa'yo eh. Una, si Lyle. Ngayon nam--"
"WHAT?!" Maggie exclaimed. "Anong Lyle? Kite! What do you mean by that? Do you love him?"
"Yes, before! But now? It's Kyle that I love at kinukuha mo naman siya sa'kin. Maggie, hindi ko na nga sinabi sa'yo yung feelings ko dati for Lyle eh. Kasi ayoko na magkagulo-gulo pa. Tapos ito pa igaganti mo?!" Stupid mouth. Anong pinagsasabi mo. Can I take it back? Ugh. Stupid.
"Ah. Kaya pala. Now, I know. bakit di mo man lang sinabi sa'min pagkabalik mo noon ha? FYI lang ha, Kite! Hindi ko inaagaw sa'yo si Kyle. I love Lyle that much that I won't dare to lose his trust for me. At para malaman mo, their parents died last week. Kaya heto ako ngayon kinakausap si Kyle para kay Lyle."
I can't utter a single word after what she has said. Bakit di ko alam? Bakit di man lang niya sinabi sa 'kin? Tinignan ko si Kyle. And he's... He's crying. Kasalanan ko ba 'to?
"Kite! Tara sa loob." Mahinahong sabi ni Kyle. Si Maggie naman umalis na. "Kite! I'm sorry. Ayoko lang kasing malungkot ka pag sinabi ko to sa'yo eh. Ayoko na rin na madamay ka pa." Hindi ako sumagot.
"Narinig mo naman di ba? M-my parents ... They are now gone." And there he burst out crying. First time ko siya makitang ganyan.
"Kyle! I'm sorry. I'm really really sorry. I'm so stupid. Okay lang kung magalit ka sa 'kin ngayon."
"Hindi ako galit, Kite. Kaya umalis si Kuya noon kasi nabalitaan naming they are involved in a car accident. In a coma state sila pareho. P-pero... wala eh... Kinuha na sila nang sabay. I'm sorry."
"Don't be sorry. Naiintindihan ko na Kyle. Andito lang ako. Hindi kita iiwan."
"I . . . I'm going back to Cebu. Doon na ko mag-aaral"
"What?!"
"Promise me, you'll wait for me. Please Kite."
**
Araw-araw nagpupunta ako sa vacant lot na yun. Kung saan nagsimula ang lahat. Kung saan madalas kaming tumatambay ni Kyle. Kung saan sabay naming pinagmamasadan ang mga bituin sa langit.Three years . Three years na rin simula nung umalis si Kyle. Three years na rin akong naghihintay. P-pero wala pa ring Kyle eh. Sinabi ko tuloy sa sarili ko, the moment I saw an establishment at the vacant lot... I'll stop waiting.
Another five months have passed. Di ko na namalayan ang bilis ng panahon. Nagdecide na 'kong puntahanyung vacant lot pero hindi na 'ko umaasa. Hindi na'ko nag-eexpect pa na babalik siya. Matagal na rin kasi akong hindi nakakapunta sa vacant lot na yun. Busy na kasi ako ngayon sa trabaho.
Pagabi na rin. Habang naglalakad ako, bakit parang gusto kong umiyak?
I saw a house built in the vacant lot. Ang vacant lot na naging mahalaga sa 'kin, sa 'min. Ngayon, wala na. There's no use if I still continue waiting.
"Kite!" A familiar voice said.
"Kyle???"
"Do you like it?"
"Ha?"
"Matagal ko na 'tong plinano, Kite. Bago pa man din ako umalis, this is my dream house. Mabuti na nga lang at nung bumalik ako dito, wala pa ring nakatayong establishment dyan. I took it as a sign. kaya minadali ko to. Pinangarap ko na ako ang magdedesign ng bahay na titirhan natin..."
He stepped closer to me.
"Bilang mag-asawa..." And from there, lumuhod siya and handed me out a ring.
"Will you marry me?"
"Of course, I will."
---------
xie xie ni for reading this .. ^__________^
Please VOTE and give COMMENT if you like this!
..ayamfat214
