Hoofdstuk 2

2.4K 99 83
                                    

Pov Julia

Ik wordt wakker door een draken poot de me aan tikt. Ik schrik wakker en zie een witte gepantserde draak staan⬇️

 Ik schrik wakker en zie een witte gepantserde draak staan⬇️

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Kom, we moeten hier weg. De koning draken zijn hier vlakbij.' Zegt een vrouwelijke draken stem. 'Wat! Hoe weet ik dat jij niet bij hun hoort.' Zeg ik argwanend. 'Ik ben ook verbannen. Kom nou.' Zegt ze en vliegt op. Ik verander ook en we vliegen samen weg.

'Ik ben Sanne, trouwens.' Zegt Sanne dus. 'Nou Sanne, ik ben Julia. Van welke groep komt je?' Zeg ik. 'Ik kom van de Royal Dragon, jij?' Zegt ze. Wat! 'Wat!' Zeg ik boos en stop met vooruit vliegen. 'Ik ben verbannen hoor.' Zegt Sanne. 'Waarom?' Zeg ik.

'Omdat ik tegen de nieuwe koning aan botste en zei of hij niet uit zijn doppen kon kijken, niet wetende dat het de nieuwe koning was. Hij werd boos en heeft me verbannen. Ik ben nu al 4 maanden alleen.' Zegt Sanne.

'O oké, ik kom van de Blue Dragons. Ik ben verbannen omdat mijn ouders dood zijn en niemand me wilde op vangen dus ben ik verbannen toen ik 16 was. In die groep mag je dan pas verbannen worden.' Zeg ik. We vliegen verder naar de Rocky Mountains. Sanne is heel aardig en we begrijpen elkaar goed.

Ik heb voor het eerst een echte vriendin. Als we aan komen slaan we ons neer. We veranderen terug en kleden om aan. Sanne heeft bruin haar en blauwe ogen. We maken vuur en praten gezellig. 'Sanne, in welk territorium zitten we, van welke groep?' Zeg ik. 'Royals, we trekken morgen denk ik verder zodat we uit hun gebied zijn.' Zegt Sanne.

'Ja goed idee.' Zeg ik. Na een tijdje stilte, niet ongemakkelijk hoor. Gewoon een fijne stilte. 'Juul, waarom is jou draak zo klein. Ik ben niet groot maar die van jou is nog kleiner.' Zegt Sanne.

'Ik heb vroeger veel mishandeling mee gemaakt en ik ben gestopt met groeien toen ik 14 jaar was. Dus daarom is mijn draak zo klein.' Zeg ik. 'Wat erg voor je.' Zegt Sanne en geeft me een knuffel. We besluiten te gaan slapen als het donker wordt.

We doven het vuur en klimmen de boom in. We vallen in slaap.

~ De volgende ochtend, bijna bij de grens van het royal Dragon gebied.~

We zijn nog geen draak of mens tegen gekomen wat me heel raar lijkt. Vooral omdat dit het gebied is van de koning. Aangezien we verbannen zijn willen groepen ons niet op hun terrein. Je hebt een tattoo als je verbannen wordt. Die verschijnt dan gewoon.

Echt heel irritant. Het is gewoon een zwart kruis op je boven arm. Lelijker kan het niet. Als je weer wordt opgenomen door een groep dan krijg je hun tattoo. De Royal Dragons hebben een kroon. Mijn oude groep had een waterdruppel. Nu heb ik een zwart kruis.

Jippie. Als we de grens zien, worden we omsingeld. We zijn nu te voet, want onze draken wilde even rusten. De grote draken landen voor ons en om ons heen. 'Zo zo wat heb hier. Hallo Sanne, lang geleden.' Zegt een grote rode draak. Sanne was daar 1 van de kokshulpen. Ze kan heel goed koken.

'Hoi Aiden. Laat ons er gewoon langs. We gaan van jullie terrein af.' Zegt Sanne. Aiden blijkbaar gromt. Sanne zegt dat hij de beste vriend is van de nieuwe koning. 'Sanne, je weet dat het niet zo werkt. Jullie gaan de kerker in en dan bepaald de koning of jullie blijven leven.' Zegt Aiden. Leuk vooruit zicht.

'Julia, vlucht.' Zegt Sanne als de draken ons mee willen nemen. Ik knik met pijn in mijn hart en transformeer en vlieg omhoog. Sanne denkt toch niet echt dat ik haar ga achter laten. Ik pak Sanne op en gooi haar op mijn rug. Ik probeer zo hoog mogelijk te komen. De draken volgen niet allemaal.

Alleen Aiden en een zwarte draak gaan omhoog. Ik ben nu in de wolken. 'Je had me daar moeten laten en zelf weg gaan. Dit overleven we niet.' Zegt Sanne. 'Ik laat je niet achter. Je bent de enige die aardig voor me is geweest in de afgelopen 7 jaar dus kwijt wil ik je niet.' Zeg ik.

'Eigenwijs.' Zegt Sanne. Ik zie een rode en zwarte schim naderen. Ik maak me onzichtbaar. 'Je hebt een gaven?!' Zegt Sanne. 'Ja en stil.' Zeg ik en vlieg weg van de schimmen. Ik vlieg richting de grens. 'Sanne, ik krijg je wel.' Zegt de stem van Aiden. Ja dag, niet zonder verzet.

Nog een paar meter en dan boem. Ik ben geraakt. 1 van de draken van de Royal Dragons is terug verandert en heeft op me geschoten. Hij heeft een gaven voor zelf onzichtbare draken zien. Hoe veel pech kan ik hebben. Ik stort neer en Sanne valt. Ik zie Sanne opgevangen worden door Aiden.

Zal ik weg gaan of blijven. Nu blijven is beide onze dood. Wat baal ik zeg. 'Sanne, ik zei toch dat ik je gevangen ging nemen.' Zegt Aiden. Ik grom. 'Af, draak.' Zegt Aiden. Ik kijk hem boos aan en vlieg dan maar gauw weg.

Vlak voor ik weg ga, land een mooie vrouwen draak. Ze lijkt op zo'n vlinder⬇️

 Ze lijkt op zo'n vlinder⬇️

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ze is echt prachtig. Ik vlieg de grens over. Ze mogen me niet meer mee nemen. Sanne kijkt me aan van vlucht. Ik kijk nog een tijdje. Aiden kijkt blij naar de net gelandde draak blij aan. Vast zijn soulmate. Ik hoop dat mijn soulmate ook zo naar mij kan kijken.

'Liv, wat doe je hier.' Zegt Aiden. 'De koning vraagt waarom het zo lang duurt. O ja hij vind ook dat jullie niks kunnen. Het zijn naar 2 meisjes dus schiet op.' Zegt ze en vliegt weer terug. Aiden schut zijn hoofd en Sanne wordt mee genomen.

'We komen nog terug voor je. Je bent nog niet van ons af.' Zegt Aiden en ze gaan weg met Sanne. Ik voel me zo schuldig. Ik vlieg weg en ga naar de bergen. Ik zak uitgeput neer. De wond is groot. Ik voel me duizelig. Dan val ik flauw. Weg van alles.

__________

Nog een deel voor jullie. Ik hoop dat jullie er blij mee zijn. Tot snel.

Publiceerd: 10-01-18

1049 woorden

I am the lost Dragon 》Voltooid《Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu