RUHUMUN NOTASI (TAMAMLANDI)

19|🎵

"Olm sen iyi misin lan?"Arasın sesiyle bir anda irkilip deminden beri ayarlamaya çalıştığım gitarımın akordunu yeniden bozmuştum.

"Lan ne bağırıyon kulağımın dibinde!"
"Soranda kabahat"diyerek gözlerini devirdi.
"İyiyim bir şeyim yok"
"İyi çabuk ol o zaman sahne alıcaz"
"Şu akordu yapıyım geliyom"
"İki saattir bir akordu yapamadın!"

Zorla küfrettirecek ya!

"Lan bi gitsene"dedim bağırarak.

Sonunda gitmişti.
Son bir hamle daha yapıp akordu ayarlamıştım nihayet.

"Hazır mısın Rüzgar?"

Kafamı kaldırıp sesin geldiği yöne baktım.
İzem'di.
Gülümseyip cevap verdim:
"İşim bitti,hadi çıkalım"
"Çok iyi görünüyorsun"dedi.

Biliyorum!
Her zamanki hâlim fln xkkx

"Sende öyle"dedim.
Bu bir centilmenlik kuralıydı sanırsam.
Bunu dememle birlikte gülümseyerek saçlarını kulağının arkasına kıstırdı.

Palmiye ağaçlarının süslediği alanda toplanmıştık
Havalar epey soğumuştu zaten,bu dışardaki son etkinliğimizdi.
Yerlerimizi aldıktan sonra başladık. Birçok kişi vardı etrafımızda.
İlk şarkı "Vazgeç Gönül"olmuştu.
Aras yine mikrofondaydı,İzem ve ben gitarla eşlik ediyorduk ama İzem arada Aras'a vokal yapıyordu.
Bugünün programında rock şarkılar vardı o yüzden elektrogitar kullanıyorduk.
Mehmet abiden bahsetmeye gerek bile yok o zaten muhteşemdi.
Bir an kafamı gitarımdan kaldırıp kalabalığa göz gezdirdim;kimi ailesiyle kimi sevgilisiyle gelmiş bize eşlik ediyordu.
Bir kısmıda içerde hem dinliyor hemde bir şeyler yeyip içiyorlardı.
Gözüm hafif karartılı olan kalabalığın biraz daha kenarında kalan iki kişiye takıldı.
Daha dikkatli bakınca kim olduklarını anladım.
Biri Ezgi,diğeri Dolunay'dı.
Dolunay,Ezgi'ye bir şeyler anlatıyor ama Ezgi dinlemiyordu sanki.
Öyle uzaklara götürmüştü bakışlarını.
Ege'yi düşünüyor olmalı..

"Rüzgaar!"
"E-efendim"dedim İzem'e dönerek.
"Dalmışsın,birazdan başka bir şarkıya geçicez"
"Ha,biliyorum"

...

Öyle arka arkaya bir kaç şarkı daha sıralayıp etkinliği bitirdik.
Herkes dağılmıştı.

Dolunay cafeyi toparlıyordu.Ezgi ortalıklarda yoktu,erken çıkmış olmalıydı.
Gitarımı çantaya koyduktan sonra dışarıya çıkıp Aras'ı bekledim,beraber gidecektik.

İzem'in bana doğru geldiğini farkettim.
Gülümseyerek yanıma geldi,bende gülümsedim.

"Rüzgar,seninle bir şey konuşabilir miyiz?"dedi gözlerini gri asfaltta gezdirerek.
"Ne gibi?"dedim.
"Böyle ayaküstü konuşmasak"
"Eve gidecektim ama Aras'ı bekliyorum."
"Önemli bir konuydu"dedi üzerine basa basa.

Önemli mi?
Ama hayır şimdi dinleyemem.

"Yani..İzem anlıyorum ama sonra konuşsak"
"Sen beni hiçbir zaman anlamadın Rüzgar!"dediğinde bu kez gözlerimin içine sert bakışlar fırlatmıştı.

Derken?

Tek kaşımı kaldırıp ne dediğini anlamaya çalışırcasına bir bakış attım.

"Rüzgar,İzem!"

Aras'ın gelişini fırsat bilerek;

"Aras'da geldi zaten"dedim
"Bölmedim dimi?"dedi Aras yüzümüze bakarak.
"Böldün"dedi İzem, mırıldanırcasına.

Aras duymazlıktan gelir gibi yapıp motorun arkasına bindi ve kaskı kafasına geçirdi.
Epey bozulmuştu ama belli etmemeye çalışıyordu işte.
Ardından beni dürterek;
"Rüzgar hadisene olm"dedi.